54 CON T I N U AT IO E P IME T R I AD H I P P . EDIT.
Finem scribendi nunc faeiam in hisoe :
In libello xepì Ò0ioq, vol. III. p. 281. mihi, locus est, quem cum edebam, non intelli-
gebam. Vulgata lectio haec est :
"Ormi Se ¡¡ùipg (ìkè0apa &06akfioO, fgóetv eìpiip Miky/ricp oùkcp, xaBapip, r e pi àrpaxTOv
xeptetkdv, aùr)v r ) v ore0àvyv 0ukara6fievaq, f i) Staxaónpq xpòq ròv yóvSpov, avffieiov
<Tè brav à x 6%pif r )q Igócriog, oùx èri ka/ixpòv alfia è^ép%erat à k k à \%ùp aìfiaràSvfq, )
ùSaràSifg. Sichelius in ed. Littréi post £óetv interposuit [eira xaietv], quod tamen eo loco
incongruum, nam habebis ¡góeiv eira xaietv eìpicp Miktftricp; fiebat autem ustio ferramentis,
non lana;, vid. p. 280. vs. 4 ., unde simili discimus ustionem èvSoÔev fuisse factam, i. e. in
eoniunctiva palpebrali. Verum nunc videndum de nomine are0àvyf, quod plerisque est iris,
Rufo vero Ephesio p. 24. margo palpebrile. Hoc autem significatu vocem usurpât scriptor
noster e vulgata lectione ac monet cavendum esse, ne urendo marginerò palpebrae pénétrés
ad oartilaginem usque. Iam vero sentis mirum esse principio loci nullam ustionis factam esse
mentionem. Possis credere rvv IfjócTiv et r ) v xuùatv apud veteres chirurgos semper fuisse
Goniunetas; at p. 280. auctor : t-óuv, inquit, x a ì, )v Soxétp xporSéesÙai, xaì èxtxaiav èvSo-
8ev, unde patet antiquos ¡góatv solam et %óciv cum ustione usurpavisse. Aut igitur loeus
noster negligenter descriptus esse putandus est, aut emendandus. Si sumas negligentiam
scriptoris in causa esse, saltern legendum erit: "O rav WK igóyq jQké0apa, Èjueiv eìpicp ÌAikyaicp
oìikcp, xaDaptp, xepì àrpaxrov xepieikccv, aùr)v r ) v ore0 avyv 0 ukaaa6fievoq, f i ) Staxaó-
atpq xpòq ròv %6vSpov atffieiov Sè bri àxóypvj r )q tpôaïoç, ^— oùx èri kafixpòv alfia èi-ép-
y e r a i , à k k à ìyà p aifiarâSvfq vj vSar&Sy,q. — Sin sumas locum olim perspicue propositum
fuisse, legi debere videtur ad hunc modum ; "O r a r Se igùyg fiké0apa [xaì xaiygl, fcùetv
eìpicp 'M.lkyoicp oìikcp, xaSapcp, xepì àrpaxrov xeptetkav, — [xaietv Sè] aùr)v r ) v r r e 0 à -
vyjv 0uka<xaófievoq, f i ) Staxaùayq xpòq ròv %6vSpov ayfieiov Sì'òri àxéypvf r )q Ë-ûrioq, —
oùx èri kafixpòv a i fia è^êp%erat, à k k à ì%ùp aîfiarûSvfq, ) ùSar&Svfq.
Corrigas in Prorrh. II. p. 373. vs. 7. àxpôxaôot, quod nescio quoinodo me textum de-
scribentem fugit, quura tamen non ignorarem Heringae de ilio loco adnotationem.
Haec hactenus! .
Scripsi Groningae
mense Maio. CIOIOGCÇLXYIL
AD AR E TAEUM.
Quae vol. III. editionis Hippocratìs ad Aretaeum spectantia epimetro addidi vix typis erant
mandata, cum accipiebaan ab Reinholdo coniecturas ad eundem auetorem ab ilio descriptas.
Dolui tunc me eas non prius obtinuisse; sed quum nuper decreveram epimetrum continuare,
ad Reinholdum scripsi atque ab eo veniam impetravi coniecturas illas edendi et quid mihi de
iis videretur adponendi. Itaque iam manus ad opus' admoveo et singulas describo simul
adnotans quod operae pretium esse existimem. Paginae citantur a Reinholdo ex editione
Traieetina. anni 1847.
p. 6. vs.- 3. trxacrfiòg Sè xa ì rà p a y p q ra v dùr'éuv f y dedi cum Crasso, Petìto ; mss.
habent aìriav. R. proponit fim r )p a v . Vereor ut axa rftò q xal rd p a y o q rà v /iu x r)p a v
apte dicatur, neque vero in a ìriav latet, fiu x r )p a v . Nondum meliora novi quam quae dedi.
p. 12. vs. 17. àxéSavov y à p xpìv Oj ròv ìv/rpòv è * ì r'é%vtjf %p')rae8at.— R. non acqui-
escit in lectione tradita, sed pro è x i proponit r ) . Mihi èrgi sine castf recte se!habere videtur.
Pag. 15. vs. penult. xa ì xóvog 0 k e ß a v , àg è x ' àvBpaxòq. R. proponit xaì xóvoq
0 k è y a v àg è x ' dvOpaxoq'. Me iudice felix est emendatio', quam futurus editor recipere
debebit.
p. 16. vs. 1. pro iruvi/06yi r e av xàì x k a r ù Skxoq èyévero requirit re xaì
ev x k a r ù ■ Skxoq èyévero.
p. 17. vs. 4. xaì ij ’Lvpivi p ià k ta ra xoikvf. Recte requirit xaì ^ Zupty /ìà k ta ra ' ìf
x o i k y vel xaì ìj 2.upiij fid k ta r a Kolky. Illud praetulerim.
p. 19. vs. 15. xaì fa'iSiaq dvaß^aaacft k e ia , ò fia k à , ù y p à , f i ) ts rp o y y ù k à edidi, in
quibus f i ) de meo adscripsi. — R. ò fia k à uncinis intersepsit, f i ) non recipit; ad1 o rp o y y .
adscribit: „abgerundet — p. 32. à0p&Seq, c rp o y y ù k o v .” Verum p. 32. de sanguine rfeiecto,
non de muco, nec pure sermo est; de significatu adiectivi trrpoyyùkoq sane non dissen'timus.
Qua» ò fia k à reiiciat, non liquet: ego keia de superficie, ò fia k à de materie aequabili, non
e diversis' mista' intelligo, neo glossema' esse credo ö fla k a ad keia adscriptUin. De nCgatione
addita alio» alio'modb sentire posse, intelligo; nondum tamen levi* Videntur argumCnta, quibus
in adn. coniecturam .firmare conatus sum.