esse glossema participii âvarerapaypiévov, .quum potius hoc illius glossa sit, modo Hesychium
inspiciamus. — Quod où Sievóei iure illi suspectum est, item concedimus. Certum est ôxoïov
èx rSv xaùerrvpxérav y ly v e ra i ôrav àvarapayOy eximendum esse. Probabile est xevrexat-
Sexdrip xuperòg ògóg continuo inter se cohaerere, quod R. recte vidit. Iam proponam hanc
loci scripturam: ùxéarpe0e rearapeaxaiSexdry • aùrixa Si vùxra oùx èxoipiépùy, oùSèv èvôei
(vel oùSèv xarevùei)' oupov 6oXep6v. TlevrexaiSexdry xuperòg à£ôç j x d v ra xapéxpouae x. r. e.
p. 205. vs. 2. Melius X e x r â , h k iy a , quod R. dédit, quam hkiya X e x r d , propter id
quod sequitur.
vs. 12. oùx eïyov pro xal eï%ov de suo dédit. Opus est hac -emendatione.
vs. 21. xarexkiùy hinc transtulit post xapaipûvùy vs. 23. — Plane consentio. Hoc facto
delevit etiam rô xpdrov vs. penult. ; omnia recte fecit!
p. 207. vs. 18. dxupog èxpiùvf où% ¡Spure dédit aptiore verborum ordine. Consentio.
vs. 19. opitxpâ non recepii, qua de re consentio; sed non opus est èxxutpaav de con-
iectura scribere; quidni rô Sè xept ëSpyv è^exùvpo'£• èppâyy a fia xpfot?
vs. 20. Recte pierà Sè xpiaiv e superioribus vitiose repetitum abiecit. Tum èxeppiyare
recepit ex K. : itaque scripsit 'OySoaiy Sè èoura èxeppiyiore • où x o k k o Sè ürrepov x. t . è.
Consentio.
p. 208. vs. 1. AlaXixoûra Sè Sùo SaSexdry dédit, Sûo de suo inferens. Non adversor.
vs. 5.. eùùùç de suo ante àpyopiévy intulit; quod non inepte fieri, concedo,
vs. 8. peu pia Spipiù, SaxvdSeg, âkpiupàSeç Sià réXèog x cupè pieve dédit ex interpolatis
illis p. 190. vs. 9. seqq., de quibus quid sentiam supra dixi.
vs. 9. ëfiyare xuxvd- xéxov x. t . è. scripsit, xuxvd de suo inferens. Fortasse periisse
xuxvd in vulg. prave scripta non ego negabo.
vs. 16. * Kuvay'xjxép. 'H xapà r à ’A. tyxer xpdrov â xô yX&rryg tfpÇaro àaa0eiyg'
*/0àvei ■ y k u r r a x. r . è. Mihi illud âxô yX â rryg yp^aro à ra 0 e iyg 1 y0âvei non plane
arridet; sed locus tam incertae lectionis est, ut quid re vera scriptum oline fuerit, scire non
sit facile! In Reinholdi lectione abiiceré vellem illud à ra 0 eiyg.
p. 209. vs. 3. àx'éòave xu va y y ix y servavit; nempe xuvay%ixlj initio historiae morbi
asterisco notavit. , - , •
vs. 20. H f xapà T . xaréxetro r à àX. x. r . è. exh'ibet. É
vs. penult. r& om.
p. 210. vs. 1. x 6voi om., quo sane locus carere facile potest. Tum ùxebeppiaivero prae-
tulit ; cf. adn. nostram.
vs. 4. ¿itpeXéeiv oiin y Sviar o dedit. Per me licet.
p. 211. vs. 8.- ùxoxéXia maluit.
vs. 11. y xaréxeiro scribit.
p. 222. vj. 20. xa r' àp%dg reiecit.
vs. ult. rapa%àSyg àxpfproiai- oupa X exrà x. r. è. Neifipe pro èv àpxyffi àxpéproiai
de suo dedit. Equidem èv àp%iptri omittere quam àxpiyrotei. illi substituere velim ; nam
alterum ex altero natum esse haud credo.
p. 228. vs. 3. pro àXX' oupa ré òpioia scripsit de suo r â k k a oùpâ re opinici. Non
est incongruum rdXXa, sed potuit etiam aliquid perire post àXX'.
vs. 8. xepié0u^e servavit. Factum nolim; cf. adnn.
p. 224. vs. 5. èv Sè r y èxarorry dedit; equidem èv a recentiore manu illatum esse
opinor. Cf. adnn.
vs. 13. xapà tò \pu%pòv liScop scripsit; cf. adnn.
vs. 15. xaôâpnog où yevopiêvyç cum Gal. dedit, vulgo piÿ. Credo où dandum esse,
vs. 24. xai om.
vs. 25. Vulgatum xepiéipuge retinuit, quod constare non posse videtur; nunc etiam
xepte0 ù%6y legerim.
p. 225. vs. 4. ùxexoù0ire effecisse videtur e vulgato èxexou0iae ; num recte scribatur
vix scio, quum in historia morbi huius ■ signi non amplius fiat mentio.
vs. 5. xoXXai cum Gal. óm.
vs. 11. oùre Tip dXXy dedit; cf. adnn.
vs. 15. 16. articulum ante ctyyàv et xoiXiy non adscripsit.
p. 226. vs. antepenult. vùxra xaxéjv retinuit. Nunc etiam velim vùxra xaxag, quemadmodum
passim vùxra Sur06pag legitur.
p. 227. vs. 12. SeiXyg àxéllave de suo dedit. Fortasse recte!
p. 228. vs. 9. xouXó• xovXùg piévroi ÌTx. èxer. scripsit; quod fieri posse non nego,
p. 230. vs. ult. >lai om. ; cf. adnn.
p. 231. vs. 1. et 8. r^v omisit.
vs. penult. Post xà vra solum parràvy dedit, ubi vulgo parràvy Sè yv, de quo emble-
mate sententiam non mutavi; cf. adnn. Solum parràvy dare, piane arbitrarium videtur.
p. 232. vs. 1. xuperòg xoukùg servavit; cf. adnn. Etiamsi p. 228. 9. xoukùg ò xuperòg
èxéreive feram, non ideo fero xuperòg xouXùg, quae dictio insolita in his morborum descriptionibus.
p. 283. vs. 5. ' àxupog hinc transtulit in versum sequentem ante èxpwy.< Piane consentio.
vs. 6. Sé om.
vs. 16. Siipei in Sè ifiei dissecuit., quod sane fieri potest.
vs. 22. xpurov róre dedit voculis transpositis.
p. 234. vs. 7. ÿ a y ù v Sè àxaiporépag fìóeiov èòepfiavòy dedit, xi&v supprimens. Piane
consentio: xa\ x ià v , vel xaì xiùv àxptprórepov non congruit.
p. 234-, vs. 11. pro xa vrav ai fiXàfìai pieydXai dedit xd vra èfìXdfiy propter nomina-
tivum %pyt7dpievog vs. 9. Difficile demonstratu est anacoluthon in vulgata structuram non
esse ab auctoris manu, equidem nihil de sede sua moverim.
vs. 20. à 0 ' yg xarexXiùvp, piyéaag èxeôeppiâvôy xaì è^epidvy. In hac vocum transpositione
piane acquiesco.
p. 236. vs. 5. èpeòtrpicp abiiciendum existimavit, quum nihil excerni dicatur. Faciendum
esse non certo mihi constat. Quare non cum irritatione nihil possit excerni?