p. 2.05. vs. 9. !j elpta r d srtvoivra, vj a x iy y o t i p i ß p a y u SeuBivreg o^e't ooniiojt.
Mihi ipißpa%6 non praestare videtur prae mss. plerorumque soriptura ig ß p a yß . Recte vero
at ante a x iy y o t omisit. Ego o^sog scribere non debueram. Lego nunc: vj a x iy y o t ig
ß p a yp SeuBivreg Si-e'i.
p. 205. vs. 13. R. xypary I) piupco poStvto mavult. Non adversor!
p. 206. vs. 1. Pro Petiti emendatione SeuBiv proponit xoBiv, alicunde. Mihi non praestare
videtur prae Petiti correctione, quae loco pseudo-Hipp. firmatur.
Ibid. vs. 8. et p. $07. vs. 11. mavult xepdrav quam xepariav. Per me licet.
Ibid. vs. 10. od /¿yjv 0appiaxeiy y e vere emendare videtur.
p. 208. vs. 1. xotxtkat Se xal at ypijateg legit, utrumque xal et at recipiens. Recte!
Ibid. vs, 10. proponit: xat y a p xat r a xotxl.ka vjxa dyS.ia ¿srI ypoviav yiy ve ra t.
Verum Homericum yxa apud Aretaeum non legere me memini; nec vero eiusmodi quid latet
in corrupta mss. lectione. Nondum reperi meliora i is , quae in textu descripsi.
p. 209. vs. penult,: yv Se x p fe y piiv, ’layyprat Si to afpia dedi, ubi libri 1C¡ffi§ay/rat et
xpijaayrat; cf. adnn. — R. vfv Si x a p t f a y r a t piiv, ia y y ra t S i proponit a d n o ta n sAorist.
rou xapiepiat, deiiUlor.” — Non credo eiusmodi quid velle scriptorem; sed sentio _ dubitari
posse de iis, quae ante viginti annos certa mihi videbantur et quibus meliora nondum novi.
‘ p. 210. vs. 2. mss.: srtyp6v, ubi arepiov dederam; R. vult xaydrepov. Mihi vero Adam-
sius rem hie nobis restituisse videtur. Cf. vol. III. Hipp. p. cxxxvi.
Ibidem .initio cap. 3. piikkouoav piiv y a p t)v xp oytyvdaxyg, — drd p ¡¡Si [srpbg\ r d
xapeovra ixeaaupiivag ¡¡uvepydfyai, — i^ekdotg x. r. e- Horum nihil probandum videtur.
De vera Adamsii emendatione vid. Hipp. vol. III. p. cxxxvi.
p. 213. vs. 12. xyv areped y , bkwBypd 'AaeaBat ytyviaBa mSS., unde eaeoBat eieci.
R. in eo eg n latere putat, quod fieri posse non nego.
p. 214. vs. 7. xal olvog idv ^uvyByg ’ey, unde effeeeram xal olvog 5>v ^uvyByg el e’ty. —
R. proponit xat olvog $ &v ijuvijByg ly . rssaPropius etiam ad traditum textum accedes, si
legas: xat olvog iav ¡¡uv^Byg l y , x. r . e.
p. 215. ad notulam ad vs. 2 ., ubi dixi „minus tarnen intelligo quid sit lg 06pyatv ipvv-
reBeig” adscripsit quae sequuntur: Siva ypyatpieuay log TBpiy i x i ryg ciprou 0up^aeag.
Ignorabam istum omphacii usum
Eadem p. vs. 5. desiderat .¿fra Se xal xpbg apxrov b. olxog. Quod attinet ad sensum
conseutio; nolim tarnen ijra de coniectura apud Aret. inferre, legam her a .Si xal xpbg
apxrov b olxog.
p. 218. vs. 9. requirit yuBivrt pro yuBetg. Credo illi obtemperandum esse,
p. 219. vs. 16. pro dvalpy requirit Tarini eonieoturam dvappiy. Loco rursus inspect»
video omnino dvappietv voluis&e Aretaeum; — dvatpy, dvatpy absurda sunt, quorum nullum
intransitivum esse possit. — Sed quod deinde R. pro mss. lectione xat r d dxpa
dStxy vult xal r a äxpa Staxaty, parum placet, neqne enim Staxaietv congruum est cum
isto rerum nexu. Quare lego Sip/iy Si x d v r y dvappiy xal ig r d äxpa d 0 ix y x. t . i.
p. 221. vs. 4. lege %ufi0ipei.
Ibidem, vs. 10. ex additamento, quod post xoyyaptav in mss. quibusdam habetur,
rdv Ì%6vrav piiv x d k k o g , (cf. adnn.) R. efficere vult iyivtov (ruv pieydkcov), ita u t iypvav
solum in textum inferendum putet. Mihi non persuadet.
Ibid. vs. 11. mss. l%etv SiSe xùpitvov x. r . e ., ubi de meo ipuvétpeiv rùSe xùpitvov dedi,
R. vult iy y é e iv ySi xùpitvov. Quomodo ì\Sé requirat, non intelligo; iy y é e tv eum velle ut
propius ad codicum i%etv accedat, omnes intelligimus. Legerim èy y je tv rtpSe xùpitvov. x. r. è.
p-, 222. vs. 13. <srypt%Bévra ex Wiggani coniectura dedi, qui etiam tsrabévra propo-
suit; — ffucrdvra s. f utrrdvra v u lt'R. — ; non inepte sane; num prae Wiggani orypt-
y ß iv ra praestet, noh discerno.
p. 225. vs. penult. pro ourog ùirexxavBy vult h a oZrog ùicexxauBy. Dissentio; neque
enim puto intelligi posse.
p1. 280. vs. 7. R. legit: xaì y d p ir p o te r earépy rtp ß p iBe 'i xaì rtp ’Ayxtp rou aòyévog
y iy v e r a r y y d p xa rd tuBfièva (pkey/xaaty ava ¡¡irei. nHv fiev u v ig tóSag Oéy9
àaypòv ¡xiv xal àkyetvòv xaì à r e p tig , Sùtrypyrrov Si xaì ßaSirat xal ig ickevpav xara-
xéeaBai xaì ù tr ia v , tjv fxy rù t 6Se t e i c k e y p c é v y [_y] y yvvtj. ’H> Si dva Biy9 x. r. e.
Quod caput rei est, pulcherrime R. e mss. lectione i^aBey effecit e^co Biy. Ceterum in
paucis al)arri viam tenuerim : vy tei reo tóSe ic e tk e y fliv y y Graecum neminem dixisse opi-
nor; neque credo eX- codd. lectione tdBe't recte scribi ßpiBe'i, sed ßdBei, quod probe con-
gruit; — ig tóSag igeo Béet de utero mirum mihi videtur quodammodo, licet Aretaeum
dedisse existitnem; Itaque scripserim: xaì y d p rporeretrrépy rip ßdBe'i xal rtp ’óyxtp roB
aùyévog y iy v e r a r y Si x a rd TcoBpxtva (pkeyfxàaiy ava p ite t. 'Hv feiv uv ig icoSag iipGO
Biy, àaypòv peiv xaì àkyetvòv xat à r e p té g ' Sóaypyarov Si xat ßaStaat xat ig tkevpav
xaraxÉeaBat xaì ù tr ia v , ì)v pivi rò> * 6Se f u fite tk e y p iiv u i%y y y u v "Hv Sì iv a Qot-
r i y , x. r . i . Quare pro postremo Qotréy R. velit Biy, non capio.
p. 232. vs. 2. gtiaTy eieci, pro quo ’égecrt legit R. drap ijSi e yy vro v igeart iy y e iv
r y ù a r é p y . Recte!
Ibid. vs. 6. Legit: . . . . eùaCpoùg, e i r a StaTaaat ratviatg aQiyyovra 8xag (re) S ta -
k ijiL y ròv yitpov, ùg fey duBtg dva Béetv a ù t éy v Eateor mihi haec non piacere; emen-
datio non se commendat facilitate et- probabilitate. Fateor ceterum neque piane certam esse
scripturam loci, quam exhibui, sed meliora nondum innotuerunt.
p. 234. vs. 3. iy R. pro inepto Hot.
p. 240. vs. 12. pulchre emendai: rò Si tkyBog óaov xCTÓ/.vg, v fffitxpcp rkeìov , Svolv
Si pivi xepatrépa ■ xeveayyéetv y d p où %pif .
pi 241. va. 12. xóxxog 8 ryg KvtSou lege; cf. prolegg. p. x liii.
p. 244. vs. 11. òxóact relietum est, ubi òxóaot legendum esse monet R.
p. 247. vs. 18. fiy ante to k k ó v requirit; vere! Sed etiam av post ixóffov desidero; itaque
lego : ¡rkijBog Sì Urrà- pii) arokkòv, t k y v oxóaov av axapiarov y.
p. 248. vs-. 11. xeQakyg y d p voùaov ai xpoQdateg libri; ego pro y d p de meo Sé dedi;
R. vult y ' àpa : Dubito num prae Sé praestet.
p. 249. vs. 5. pro srpdaou defèndit tp d a a v; recte! nihil mutandum erat: ra tp a a a
frequentissimi usus est. (
p. 249. vs. 7. R. legendum esse coniicit: . . . . xaì xe0 akij- xaì r a Bypeurd S i, kd -