p. 218. vs. 21. oiç i y ù Sv¡ jr&rore ivéruxov reiicit, emblema esse opinatus. Mihi haec
verba recte deseripta anctori tribuenda videntur, qui non alienns est: ab eiusmodi formulis;
saepius occurrit U xaì iyù> eTSov.
vs. 24. fiá km r a ouroi, oí ix roùrav xaì oí ix rüv à /.k xy S i , xal ikeSplag ï%otev
dédit, quae oratio non facilis. Non video hanc scripturam prae aliorum lectione praestare.
p. 219. vs. 5. oùre y à p n d yo g eT%îv, oùre nenacfLoùç, oùSi xàùapaiç xpyorvi ijv
iavjfiaive x. r . ê. Haeo seriptura loci omnino placet.
p. 220. vs. 9. o¡ nokXoi pro oí n k e lr ro i-, cf. adn. nostram.
p. 221. vs. 17. Periodum A oxéei — ùtpékyre repndiavit; n um .re vera sit insiticia, an
non sit, non facile' demonstraveris.
Aegrotanten. -
p. 184. vs. ult. iç om. — ; mihi non satis constat quare reiiciat, nisi forte propter alios
hnius historiae locos.
p. 185. vs. 8. Vide num vùxra eùfpopàrepoç dandum sit.
vs. 25. Nunc etiam nôvav potius quam ¡r6ra v scripserim.
vs. 26. àxaiporêpav elicit e nonnullorum mss. lectione âxalpav êrépav. Consentio.
p. 187. vs. 9. napâkypoç recepit. Cf. adn.
vs. antepenult. iç vùxra de suo dédit, ubi vulgo solum vùxra-, reete, ut opinor. Tum
recepit in ra xa iS e xà ry ; non adversor.
p. 188. vs. 4. fie r à rhv rôxov servavit.
vs. 24. Locum ad hune modum edidit: jra%ù, keuxòv, ’¡xekov ôvsicp- xelpoevov noukùv
Xpôvov où xablararo- roiaùra x. r . i. — Ego quid.de loco sentiam dixi in praefatione ad
vol. III. p. i., needum sententiam mutavi. Non credo verba %|0c3/ia — ùno^uylou ab aliena
manu interposta èsse.
p. 189. vs. 6. fie ra ròv róxov recepii.
vs. 17. Vulgo Sexàry exigea ivrinóvag ÿ ky ei ■ xapSlyg. ndkiv iS ù v y Equidem loco
subvehire studui y k y e i supprimendo; R. ¿exdry inmóvag- ÿky ee rxékea ■ xapS. x. r . è.
Puto hanc rationem prae mea praestare.
vs. antepenult. n a v ra napa^ùvûy dedit, quod Lindano debere videtur. Consentio.
p. 190. vs. 14. ekafìé re xaì xoikly efficit e vulgato èkdfìero xoikly, ubi tamen iku/Se
Gal., quod recepi. Mihi illud r e xaì h. 1. ab aùctore non scriptum fuisse certo persuasum est.
Verum de alia re videndum: periodum vs. 9. incipientem aùry — xapéfieve vs. 12. reiecit,
affirmât autem ductam esse e lib. Ep. III. aegr. 7. p. 208. ,vs. 5. mihi. Equidem consentio
cum R .: periodus illa aliam scriptionem et in nonnullis meliorem exhibet eorum,'quae
notavit, et in quae partem horum transtulit. Pulchre hoc repertum est!
p. 192. vs. 4. ypioppàyei recepit. ■ 4
p. 192. vs. 13. Pro iç ¿è ry:v vùxra de suo dedit vuxróg. Quum eie in temporis signifìcatione
tam varia notione ponatur, non ausim mutare illa; non male per noctem redditur
iq vùxra.
p. 193. vs.: 17. recte scripsit ùxo%6vSpiov inypro fier' Syxou■ ¡-¡ùvraaig où klyv. Ita
extremo aegro 8. Sltpa ¿là rékeog où klyv.
vs. ult. eùxpoa S i , r à sro k kà etyev ivaiùpyfid r i ùnoSieanacfiivov dedit. Non dis-
plicet scriptura; num certo iam loci lectionem antiquam restitutam habeamus, non satis scio;
maxime dubito de r à jroAA.it.
p. 195. vs. 2. De hoc loco item dixi in praef. ad vol. III. p. i. Quare R. àvarerapay-
fiéva dederit pro ùokepà, non capio; hoc saltem veram lectionem refert, non illud, quod
paene ineptum, neque enim idem quod rapayóSea, nec positum vidi, nisi apud pseudo-
Hippocratem aliquem.
vs. 5. vuxróg pro vùxra de suo dedit; ego talia non tangere malo; aocusativus non
minus quam genitivus constare potest , saltem eiusmodi loco.
p. 196. vs. 4. De ooniectura pro èg vùxra dat vuxróg; factum nolim.
vs, 21. xal omittit, quod cum aliis adieceram de coniectura. Vix abesse posse videtur.
va 22. Dedit ¿là r a y ia v Si ykurrca 'àraQljg- {¡Qùvef ; — quae lectio omnino placet,
vs. 23. srapekùSy recepitici, adn. nostra. Turn napaxkyyixóv praetulit.
vs. penult.r re rà p r y yk&xrua raipyq ■ 0civy ikùóy • rnasfioì x. r . i. Non video meliora.
p. 197. vs. 7. xarevóer jràvrav èxouCploÓy vulgo, unus cod. C. xarevóet n&vra ixou-
(plaóy, quod récepit R. Placet quidem illa lectio, sed videtur tamen correctionem referre
librarii. Ep. III. aegro 2. ante st. pest, nepì Si ia’ ió vn nà v ra iSotqe xou0i<r6yvai ; itaque
quidni h. 1. constare possit vulgata!
vs. 8. àpirrepyv et vs! 10. àpirrepóv retinuit. Cf.. adnn. nostras,
vs. 18. MyklSi dedit.
p. 202. vs. 1. ifin ù y fia retinuit; cf. adn.
vs. 6. kanapdg cum vulg. dedit.
vs. 18. Pro k e n r à vulgatae, — unus tantum cod. apud Poes, fert ùnókeuXa, — ex hoc
ipso dedit ùnókeuxa. Et quin k eu xà vel ùnókeuxa dandum sit, nullus dubito; quin keuxà
vellem, quia k e n r à libri fere omnes.
p. 203. vs. 15. Dedit ivaiàpyfia Ixo vra yovoeiSig xal riva tr/iixpà, otov xplfiva. Nunc
etiam otov xplfiva glossema esse mihi videtur ; ci. adn. Nondum alio modo locum descriptum
velim quam quo olim dedi; ivaiùpyfia yovoetSèg x a rà afiixpà idem quod ivaiapijfiara
esrpoyyùka, yovUetSéa, Siernasfiéva. p. 185. mihi.
vs. antepenult. nekly pro nekiòvy recepit,
p. 204. vs. 7. vuxróg cum Gal. legit.
vs. 21. aùrlxa Si ifSyfióver oSpov àvarerapay/iévov vuxróg oùx ixoifit/Sy napéxpou-
rev. XlevrexatSexàry nuperòg òtqùg' jtàvra x. r . e. Ita R., qui ipse veretur ne audaciore
therapeia usus sit; quod nemo sane negabit. Miror autem Reinholdum existimare ùokepóv