274. De xoikfy rapily^ùSyq, vapxüSxq nunc etiam valfle dubito.
277. Videtur Coacas 277. 278. legere velie e scrìptura Aph. 34. 35. IV.
816, Hunc locum eodem. modo legere vult quo scripsit Prorrh. 83. et ad Gal. provocat.
Mihi àky^piaToq àvaSpo/iaì . . . àvEfiéoutrai . . . èpiétrairai incongruum videtur.
318. OTtriv ò<r0ùoq à k y y fia . . . xa xò v ouroi . . . vjpà y s roÓTom . . . proponit. Fortasse
eiusmodi scriptura loci melior, sed res incerta est.
328. Restituit neutra pluralia, qualiä mihi non ferenda videntur.
337. Locum legere vult, quemadmodum Prorrh. 148. descripsit, de quo supra dixi.
839. Non satis apertura mihi, quid velit.
368. De guvepeiiht y 0 . dictum iam est ad Progn. in hoc Epimetro p. cxxvn. voi. III.
370. Mira lectio mihi est xuva.y%ixà èv ykSxrtraiq olStjpiaTa. Fueritne pristina lectio
tcl xvvayyixolq olSy/iaTa àirtjfiaq àCpuvitrBévTa òkéòpta?
375. Locum hunc integrum esse non posse, certum iudico. Dubitanter proponit ¡ÌÀka
q xaTapt,akuopt,évav rav roioùrav. — Equidem item dubito, nec boni quidquam in
promptu habeo.
393. De votrésiv, vótryfia R. in adn.: xabamp toÌq vOv, oùraq ’Itmq xaì rotq tòte
irpéireTO rò o eìq ou Tovi^ofiévv/q rijq trukkaßijg vo u tro g , v o ù tr q fia , è v o ù a s o v , èvoótr
»i tret • sì Sè {¿vj, e/isi/e v o tr tfp e a ro q , è vo tr^ tra /iE v . Num iure id ponat, non satis
scio : apud Herod. I. 19. èvótryftrs lego.
397. àxpotr0aké<TTEpai proponit.
418. Locum legere vult e scriptura Prorrh. 97. — Mihi rrkeupoö akyxp ta . . . àkòyuq
à0avttr&év • i^itrravTat non fèrendum videtur.
436. Procul absum ab opinione me hunc locum certo restituisse; sed vulgatam quam R.
revocai, vitiosam esse, nunc etiam iudico.
458. Lectio, quam R. proponit, rtiitri poitriv ùSpamóSstri trrp60oi rrepì tò ksrrTÒv
iperrtrrrovTSg xaxòv xpotr^peaivoutri veram scripturam referre non credo, modo cf. Aphh. in
adn. a me laudatos. Nondum video meliora quam quae dedi.
486. èxtrrcitrieq . . . rcspißkirrovtrat non ferendum, me iudice.
490. Nondum concoquo lectionem vulgatam.
548. Coaca 541. indicio mihi est orationem, qualis vulgatus textus obfert, non esse
profectam a sententiae aUctore, sed posteros nescio quos neutra pluralia illa dedisse. Quid
est, quaeso rrepì xpitriv tò toioutov ytvòpiEvov pt,erà ßvpxJou èmppiysl? Ipsum illud rpayyj-
kou òSuv&Sea in primo membro vulgatae me iudice indicio est reoentiores locum immuta^
visse; factum hoc est ante Galeni tempora; non nego; sed corrigimus R. et ego et alii plura
vitia Galeno antiquiora.
579. Pro corruptis postremis huius loci coniicit: r à ykoiiiSEa tv\v èffi%poiav èóvra.
Nihil affirmo.
580. Pro iis, quae eieci (cf. adn.), proponit dubitanter: roitri Si kotToltri tò àv&rrukiv,
tò ofo'j ^uvstrrpa/ifiévov te xaì yakctY&Seq yovoEiSétrt Stayeó/LCEvov. Ego item de his dubito.
582. Quod proponit, tò Sè èxTspixòfiEvov kirroq ìtryflv [òkiyóypovtiv] trt/ptaivEi trupETÓv,
probabilis ontnino correctio est.
m
585. Pro rò Sè ETcìrapaxfièv (lv\ xabiprapLEvov vult solum rò Se àvaTErapay fiévov.
Ego nihil mutaverim.
589. 590. Interpungendo succurrere vult vulgatae legens . . . vypcaiver rpoftàSea irpsa-
ßvripoiGiv, èv 7rvpET<j) xaì ourug, èvriCpaivófieva x. r. è. ; — ad xaì oürag adponit =
%copìg ttu/jEtou. Non consentio : ounog respicit dolorem derepente ortum et urinae retentio-
nern. Ceterum xaì rpofiuSsa . . . è?ri(paivófieva faÙiStà ttov Siovpéei librariorum oratio est,
non sententiae auctoris.
. 608. rò .[Ù7TÓ]\lsà0 apov fiaAÒaxóv me iudice bona est emendatio.
De. Galeni glossa à v e ffr p a tiv a • àvarerapayfiéva. eipyrai Sè ìttì oupuv tacuisse puto
Littréum, propter eaDdem causam ob quam ipse de ea tacili, nempe quia nihil intelleximus.
Ad Epidemiorum lìbrum I I .
p. 463. 10. proponit raura SurxpiruTEpa fièvy [^t^ÀÀov] Se eì (¿vj . . . rpoTrov^ ciWcog
y à p fjGGOv. Ego propter rerum nexum et verborum rationem, quae interpolationem, quam
sustuli, omnino arguunt, valde dubito. Voluitne febres pluvio tempore esse Su<7xpircoTépag?
Scilicet, inquis* ìSpwTixéTEpai sunt x a r ' àp%àQ, ideoque SvcxpiT&TEpai febres. Sed
etiam sicca tempestate x a r ’ àp’x.ccg sudor esse potest in febricitantibus ; nec causa apparet
cur febres, in quibus initio sudant pluvio coelo, difficilius iudicentur quam in quibus principio
morbi sudant coelo sereno.
p. 464. 15. Vult: otov [yàp]‘ [ r fy voùcotj] t ò S e ìK v jq Trapo^uvEGÖaiy t o io u t o v xaì ruv
voùffcov ExaGTtjg xaratSTÓLTiOQ wpÒQ àKK^Kag x. t . e. Non adversor, sed non credo opus
essé mutatione T>jg v o ù g o u in t u v v o ó t c o v 9 quia t v jq v o u t o u est morbus epidemius, variis
tempestatibus anni varias formas referens. Ego si iterum locum ederem, scripserim : oiov yccp
rò S e ìX v jq 7rapo%óv£G0ai, t o io u t o v xaì rijg v q ù g o u Exarryg xaraGrccGiog irpòg aÀÀjjXag.
Ibid. vs. penult. Post apyoi puncto minore distinguit ; per me licet,
p. 468. 2. Dubitanter coniicit èg t ò olov r a (pupearp xaì ra ¿xTuouvra.
Puto illum r a y s e r a y y a i efficere veile, sed quid y s eo nexu ?
Ibid. vs. penult, opportune comparai Epid. VI. ]. 12., quo facto vulgatum eì ftév in cci
fiév recte mutare videtur. Verum nunc quaero possitne constare ß y y u S E E Q a T O c r a G i s g a i
¡ ¿ è v à v c c ré p c o r i j g x o ih t q g o ù y òlloiccg p u o v r a t ? Non mihi videtur. c tTO G ra c r ig
satis mirum ; si quid sit, est à x Ó G r a G ig v o ù g o u è g .ß i j% a , quod eo nexu incongruum. Sed
dubium non est, quin pro ß ij% à S £ s g legendum sit ß \i%&Se<ti, quo recepto omnia bene se
habebunt.
p. 469. 6. post yk&GGai infert al et vs. seq. vulgatum ù tó servat; consentio.
p. 470. vs. penult. Iure suspectum illi est t ò iroukù %kupóv. Proponit rò TEkió%k&
pov, comparans èpu$p6%kcopov. Cogitare coeperam, num forte ro uTÓ%kcopov scriptum olim
fuerit.
lW
kP&IM
m
S P I !
I
m
mÈ
Éu
m
m
mi
m
? c* |
£?fÌ|
m
'M i
m
m
SI
mm