viridibus glabris, prona pallidioribuS & lubincana tenui lanagine obfitis, interdiu
fe explicantibusj noâu fe contrahentibus & demittentibü%velut in nliis'permultis
Leguminôfis contingere folet, qui motus ab.egregio Botanico, Valerio Cordo, pri-
mum in dèfcriptione Glycyrrhizà? Hift. Libr. II. C. r$6accurate annotatus fuit.
Flores plures verfus fuperiorem caulium partem e foliorum alis nafcuntur fpica-
tiin digefti, anteqüam éxplicantur furre&i, dein horizontali, & tandem Mutante
fitu digefti, unicolores, ex pallidiore herbaceoeolore fkvicaiites, è vexilld latiulcu-
lo furrefto & modice ad margines reflexo, (vid. figuram margin'àlem primant) alis
anguftis concavis, in medio, qua carinam attingunt, hamatis, (vid. figuram fecun-
dam) & carina minore compteiîà (vid. figuram tértidm) compofiti, pediculis bre-
vilfimis, tenui Jigula ad bafim præditis, hærentes, & calyçe tubulofo Gonçolore,
in quinque breves lacinias divifo, excepti; quibus præteritis filiquæ fubnafcuntur
breves, oblongo-rptundas, ftylo .uncinato terminât», in duo loculamenta, aliarum
hujus generis fpecierum inftar, divife, ;femina continentes plura reniformia.
Aftragalüs Canadenfis, flore e viridi fla.ve£enteb Jcad. Reg. Scient, p. 65. huic
perfimilis,, fed non eadem eft planta. Differt autem, qüod humilior fit,bipedalem
altitudinem non, facile .excedens, caulibus minus reâis, infirmiorihus, magis ramofis
& magis angulofis, M is e paucioribus, (feptem,, oifto, novem & decent tantum)
pinnarum, nonnihil breviorum & obtufiorum,xonjugationibus .'compofitis, colore fa-
turatisre'viridi, ad gl.aucum vergente, præditis, fuperficie inferiori norilanuginolà,
fed fimpliciter ex^glauco canefcente ; porrq flbres'Ganadenfis mox ex Viridante &
flàvente in obfblete.fuliginofum tranfeunt çolbrem, lècus ac ip hoc ïôlet fieri. Sèd
quod præcipuum eft, nofter radicibus non, , repit, ille verb, infighiter. 1 Ceterum
uterqueperennis eft &; Julio menfe floret, Nofter e feminibus Carolirienfibus flatus
fuit.
A 7R IP LE X MA R ITIM A HISPAN IC A, FRUTESC
E N S E T . T R O C U M B E N S TO U R N . IN S T .R . H ER B P DV'
T. X L - tF. 46.
Qu o loco quserit Tournefortius, an fit Halimus Dalechampii J. B. Hifl. Riant.
Tom. I. Fart. II. h. 8. p. 227 ? Quævèro de hoc recenfet J. Bauhinus,
ea cum ipfà figura exHiftoria Lugdunenfi delùmpta ftmt, & licet figura ru-
dior fit & quoad flores ..vitiofà, tamèn ea foliorum figuram & nalcendi morem non
male exprimit,- defcriptio vero noftræ plantæ fatis bene refpondet, ut eandem cum
noftra ibi'plantam defignari credam. P Halimus verus Dalech. Tholofatibus
“ IHerbe du mafclou, i. e. Herbaxolicis doloribus ntilis, (ita Hift. Lugd,) frifiex
“ parvus, :radicem habet altam, inflexam, longius evagantëm,i craflTam, durâ'm :
“ taules multos, latius.in orbem terram opacantes, cubito altiores, angulolb's, ra-
“ mofos :. folia multa in lurculis, .per caules cauliumque ramulos imparibüs intér-
“ vallis: difpofitis, acervatim cumulata, crafla Candida, Ole» fimilia, breviora
“ =etiam hyëme.virentia,<lirporis primum quidem lâlfi ac fubadftringentis, qualis
. in permultis maritimis plantis. percipitur, deinde lubdulcis. Semen producit
“ -latumj-.candicans:(intelligendæ funt valvulæ femen protegentes) in fummis ramulis