lacmiala.
H o r t i E l t h a m e n s i s . 135
peafi, capitulis globulorum inftar cavis & denfa lanugiae te&is Tluh Aim. p. 6g.
Tab- 3 4 7 5 - 'n f e s capitula funt longe rariora, nec folia incana, fed potius hir-
futa Ericsformia. Fides fit penes Plukenetium, an hæc hujus generis vera Impedes
Vit; capitula quidem, ft refte pidafint, quadrant, at fpecimina, quæ vidi,
ficca, diverfi potius elle generis fuadebant. Sane mihi confiât, Eriocephalum Bru-
niadem Æthiopicum, Corios tenuiffimis fbliis & caule pilofiffimis, fuffruticem pér-
amoenum Tluh Aim. p. 69. Tab: 34,7. fig. 6. non elfe de hac familia* cum lingula
capitula flores gerant fingulos monopetalos, Ericas vulgari quodammodo fimiles, in
quatuor lacinias feftos, e quibus numerofa prominent ftamina.
ERUCA MONENS I S L A C IN IA T A , FLORE
L U T E O M A J O R E T. CXI. F. 135.
NU m e r o s a in orbem fpargit folia, fpilfa 8c glabra, ad coftam ufque me-
diam laciniata, fegmentis quibuldam ea parte qua pediculorum ortum lpe-
âant, leviter dentatis, plerilque vero integris, Burlàm paftoriam, cui profundius
incila funt folia, figura proxime referentia. Ea quidem, quae primum ex radice
exeunt folia, reliquis breviora, in pauciora latioraque fegmenta divifa font, quæ
vero poll: hsec & ex eorum linu nafountur, pinnas habent crebriores & anguftiores.
.Pediculi folia foftentantes oblongi font, verfos bafim purpurei, folia autem fatu-
rato virore relplendent, inodora, fapore acri.
E foliorum medio, Junio menfe & Julio, cauliculi prodeunt teretes, glabri, re-
fopini, uno alterove folio plus minufve laciniato donati, quibus in pediculis bre-
vibus flores innafcuntur, pro plants ratione fatis magni, pallide flavi, e quatuor
•petalis obtuiis ftriatls, e regiono Pof,ti5, conflatx, periantWo tetraphyllo pxlofo de-
ciduo excepti, non expanfo, fed contraSo, Raphaniftri lutei inftar, cui & flores
figura valde fimiles font, nifi quod petala, illius inftar, cordata non lint. Floribus
foccedunt filiquæ oblongs (biunciales) teretes, ab initio glaucs, cujufmodi font &
caules, per maturitatem albicantes, e quibus femina modice protuberant, fimplici
ferie utrinque difpofita. .
Hæc eft planta ilia, qus nafcitur ad fretum Abermenajenfe circa domum ubi
eft ftatio navicularum pro trajiciendo freto, folo arenofo, tenui gramine veftito,
ubi earn indigitante Lhwydio obfervavi anno 1726. Augufto menfe, nec me alibi
in Mona infola vidiife memini, unde plantas aliquot Londinum detuli & in Hor-
tum Elthamenfem centuli, ubi fequenti anno paulo maturius, Majo nempe menfe,
floruit, 8c feminibus perfeftis exaruit, quamvis ob radicem prolixam 8c lignofam,
foliaque fempervirentia perennis mihi vilà fuerit. Magnitudine variât, nam in
Horto 8c loco etiam natali minus flerili major nafoitur, in aridis vero minor eft,
8c folia elegantius pinnata habet; 8c quamvis pumila lit, flores tamen jufts ma-
gnitudinis profert. Utramque in tabula expreffimus.
A n quæ in Monceda ad Ramfay 8c reliquis locis a Rajo memoratis nafcitur,
eadem huic fit, determinare non poflium, quoniam loca ilia adiré mihi nondum
licuit. Rajus nullam nobis lucem affert, quoniam nullibi defcripfit. In Catalog!
Plantarum Angliæ 8c Synopfis Editione prima 8c fecunda Brucam Monenfcm la-
ciniatam luteam vocat, 8c an fit Eruca fylveftris minor lutea Burls paftoris folio
C. B