H o r t i E l t h a m e n s i s . 123
DORIA AFRICAN A ARBORESCENS, FLORIBUS
S IN G U L A R I B US T. C. III. F 1 23, '
I f f e k e n i i a , quam inter Solidaginem& Jacobæam conftituit
Vaillant in Comment. Acad. Reg. Scient. Ann. 1720. p. 292. &
p. 296. in foliis tantum confiftit, quæ in ilia vel plane integra, vel
lèrrata fàltem; in hac laciniata flint. A t hase differentia lubrica eft;
nam inter utraqüe folia certos limites ponere difficile eft, cum fint
quædam fpecies, quarum folia inter laciniata & ferrata ambigunt, v. gr. Jâcobæâ
montana major, ab.alis furfum lèmiperfoliata, laciniata, craflb folio Hort. Cath.
Suppl. II., p. 41. Comm. Acad. Reg. Scient. Ann. 1720; p. 297. ». 14. Jacobæa
pumila, lubrotundo Bellidis folio Sicula Bocc. Muf.’ App. g. Comm. Ibid. n. 17.'
Jacobæa Orientalis, foliis oblongis non laciniatis, incanis Cor. Comm. Ibid p. 299.1
n, 35. Jacobæa ereda incana, Lycopi folio Comm. Ibid. «; 36.- Jacobæa cineraria,
Lamplânæ foliis Hort. Cath- Sappl. III. Raj. Hifi.-Riant. Tom. III. p. 179'. ». 58.
Comm. Ibid. n. 37. filntqüe antepenultimæ prælèrtim fpeciei folia non magis inci-
&, quant Solidaginis frutefcentis Ânacampferotisfoliis, floribus fère umbellatis
D. Sherard Comm. Acad JUgScient Ann. 1720. p. 293. ». 8. Ut non memorem
diffèrent dm à-foliîs petitam ad nova genera facienda admittendam non éflè.
Quoniam vero petalorum nümerus -in floribus fimplicibus .magni fêmper habituS:
fuit .ab Âuftoribus Rei Herbariæ, minulque variât, quam folia, quidni & deter-
minatum aut minus faltem variantem in floribus Compotitis fémiflofculorum nu*'
merum.præferamus incertis a-foliis- petitis diffèrentiis ? E paucioribus nempe, &
ordinarie quinquè vel fex femiflofculis Doriæ flores componuntur, cum Jacobææ
longe plûtes femiflofculos obtineant. Qua -de -caufa- Doriæ fpeciem facio prælén*
tem raram fk elegantem plantain, -ex Capite Bonæ Spei, ut ex florendi tempore,
nafcendimorè Schabitu plantæ conjicio, primum advettam, quæ fex rétro annis
fiorumcapitula quidem oftendit, fed loco calidiore ab Hortulano nimis curate,
repofita, ea marcida amifit; & licet fequentibus annis eadem fubinde monftra-
ret, ea tarnen vel cæli inclementia, vel aliis de caufis perficere nequivit, donee
hoc, quo hæc feribo, anno 172.9. temperata fatis hieme eodem cum Mefembry-
anthemis Hibernaculo. repofita plura non tantum, quam antehac, capitula effèr-
ret, led & poft longam morarn, nam lente nafeitur, ad fiorum complementum
perduceret, e quibus conftitit de Plantarum flore Compofito, fpeciatim Doriæ,
genere elfè hanc plantam.
Arbulcula autem, cum flötetet, erat quinqüennis, pedali altitudine prædita,
caudice digitum craflb, Sedi arborelcentis fade & illius inftar carnofo-lignofo,
(fed nuaquam ea altitudine & craffitie) lento, cortice e cinereo lubfulco veftito,
parum rimolo, non alpero, lèd glabro potius, tuberculis vellerolis candidis, quod
ei peculiare, hinc inde obiito, .quibus & rami, quos in latera oblique incurvatos
emittit, featent, quin & extremitates ramorum & foliorum baies tenui lanugine,.
non tarnen conglobata, fed fparlä, obfiti lunt. Rami vero aliquoulque nudi funt,
fublignofi, eodem cum caudic-e -cortice veftiti, extremitatem verlùs e fufco yiren-
tes, teneriores & herbacea lübftantia præditi, in quibus folia alterna fèrie brevi-
bus intervallis nalcuntur oblonga, verfus extremitatem latiora & obtula, bafim
verfus