H o r t i E l t h a m e n s i s . 145
Fabago Africana arborelcens, flore fiilphureo, frufihi rotundo Comm. Tlant.
Far. ÿ. to. fig. io. cujus etiam qualifcunque figura exhibetur a Thikenetia Tah
429. ». 6. & dicitur, Morgfàni Syrorum fimilis planta fruticofa, foliis multo mi-
noribus Amalth. p. 147. & Planta Africana frutefcens, Portulacæ foliis, Morgfaili
Syrorum, ex brevi pediculo binis, minor & anguftioribus foliis ïlid .p. 173.
Fabago vulgaris non frutefcit, fed herbacea eft, folia bigemella longioribus pe-
diculis infident, fruftus autem longi funt, cylindracei.
F1COIDEA H ISP AN IC A A N N U A , FOLIO
L 0 N G 1 0 R E V A I L L A N T B O E R H . IN D . A L T . P. CCXCIL
N. X I I . T. C X V I I . F 143.
PA l m a r e s ei & dodrantales funt caules rigidiufculi, teretes, humi procum-
bentes, in multos ramos dichotoma divifione abeuntes, ita tarnen, ut rami
non direfite contrario fitu, fed brevi intercapedine alter fupra alteram procédant,
ad quorum divaricationes folia nafcuntur oblonga, modice lata, cralla & fuccu-
lenta valde, ita ut, nifi continuus humor affluat, mox flaccefcant, & per ficcita-
tem valde contrahantur. Qua folia prater nervum medium, parte averla confpi-
cuum, venis prorfus carent, coloreque gaudent viridi quidem, Sole tarnen fplen-
dente argenteis miculis, averfa præfèrtim parte, tota relperlà funt, fuperiora maxime
folia, & hinc inferior foliorum fuperficies magis candicat, quam fuperior,
& minutis præterea poris pertufà eft. Quibus fcintillantibus micis & calyces lum-
m:que ramuli pracipue refplendent; nam in inferioribus ramis eæ fenfim oblite-
rantur, & in furfuream quandam hirfutiam abeunt.
Ceterum ad divaricationum angulos capitula nafcuntur oblonga, quae Sole me-
ridiano appropinquante in quinque fègmenta ftellatim explicantur, Ornithogali
candore & figura, quorum finu plurima hærent ftamina tenuia, e bafi calycis
juxta embryonem orientia, apicibus flaventibus embryoni incumbentibus termi-
nata. Debetur autem lafteus ille candor tunicæ cuidam fubtili, tenuiter ftriatæ,
interiorem calycis ftgmentorum partem obveftienti, quae albedo non ultra, quam
vigent & explicati funt flores, durât; mox enim, poftquamcontrahunturlaciniae
calycis, candor ille périt. Apetalos autem hujus generis florès eile ex vulgari Ca-
narienfi hujus generis fpecie confiât. Ceterum calyx in bafi integer & monophyl-
los eft, & fègmenta ipfius craffiufcula funt, coloris externe virentis. Bafi fua embryoni
quidem adhaeret, led non aeque firmiter, ac in Ficoidis genere, in quo va-
fculo connafcitur calyx. Embryo pentagonus eft, & in fimile abit vafculum, fed
tumidius, cui calycis fègmenta ad vafculi ufque maturitatem varie torta incum-
bunt, fèd valde jam contra&a. Vafcula demum per maturitatem quinquefariam
dehifcunt, & e loculis fuis fèmina fundunt plurima, rotunda, nigra. Solent autem
non per ficcitatem, fèd humore irrigata, velut in Ficoidis genere, dehifcere.
Sole Leonem tenente floret, fi fàtis mature fäta fuerit. Videtur eile maritima
plantaj ubinam Vero fpecialiter nafcatur, & quis primo invenerit, non confiât,
nec aliud ejus nomen prater fuperius recitatum, anno quo hæc fcribo, 1728. me-
mini adhuc datum, quod bonum, quamvis derivatio bona non fit, Ficoidis enim
malum eft, unde Ficoideæ melius elîè nequit.
F LAM •