4 P l a n t æ R a r i o r e s
ABUTILO N PERIPLOCÆ ACUTIORIS FOLIO,
F R U C TU S T E L L A T O . Tab. III. Fig. 3.
f^RUT i cu L i licet ipéci'eminduat,cubitalem tàmen& folquicubitalemnon’mül-
tum fijperant hujus Abutili caules altitudinem, digitali circiter ad bafim
•craffitie præditi, ramis ijïpx àb imo caule crebris .ftrlum in obliquum porreftis,
quorum aliâ folia adnafountur, Periplocæ Monfpeliacæ foliis acutioribus Inflit.
-R. Herb. p. 93. fimilia,: fed in longiorem mucronem produéla, ad pediculum
vero non æque excavata, fuperne viridia, inferne pallidiora, ex albicante fub-
glauca, venis obliquis, & tranlverfis ab obliquis duftis exarata, quæ folia lu-
periora verfus & in extremis ramulis lènlim minora, redduntur, per margines
plerumque undata, & tandem angufta capillaceaquê prope fummos pediculos fiunt
Ceterum folia fupina parte glabra funt, prona tenui lanugine obfita, præcipue
minora & anguftiora folia, quæ villofa tandem fiunt, cujusmodi & foliorum pedi'
culi, rami & ipfi caules obfervantur.
Capitula & flores focundum ramùlos e foliorum alis plures fiibnafountur, pe-
dicellis oblongis gracilibus non villofis infidentes, per margines tenuiter crenati
nuue'àlbicantes, nunc ex albicante flaventes, Abutili veficarii critpi, floribus me-
linis parvis fimiles, fod aliquantum minorés, fugaces, & non nifi foie fervente explicables,
, quin, ni tempeftas faveat calida, ante quam aperiantur, flores plerum-
que decidunt.
Frudtus peculiaris; nam is quiriquàngulariè eft, & per maturitatem in quinque
in fommo radios ftellatitn, Damofônii inftar, dividitur, cujus capfùlæ a parte exte-
riori, velut in reliquis Abutili fpeciebus, dehifoere incipiunt, & dein profufldius,
quam aliarum, dividuntur, in quibus unum alterumve femen reniforme fùbfufoum
& rugofom , iatet. Qui fructus maturi figura marginal! prima, fecunda& tertia
feorfum appiüti limt ; prima nempe dehifoère ■ incipieris, focunda plene dehifoens,
tertia maturus quidem & fiecüs, eaque de caufa minor & contractus, fod non hians;
figura quarta femina demonftrat, quinta folium inferius.
Augufti fine floruit, Septembri & Oftobri femina maturavit haec fpecies
quæ femina rarius quidem & pauca tantum capitula profert, : in quibus calyces in
decem fegmenta divifi erant, cumin floribus calyces’ in quinque tantum fègmenta
ad fui medium divifi ellènt, ut folpicer duûmgeneruni flores huic Ipecieielîè ; alios
némpe, quos fteriles vocant, quibus ftamina font & apices (qui lutei) nullo ftc-
cedente fomine.; alios, quos fertiles vocant, fou quibus fruSus fûbnafoitur, qui
ftylo tantum gaudent, ftaminibus vero 8c apicibus deftituuntur, quod & ob
fruftus raritatem, & quod flores illi foecundi, cum calyces diverfi apparerent, præ
te riiflènt, curatius. obforvare non licuit.
Annua apud nos eft planta ; in regionibus calidioribus perennem elîè lûlpicor.
Nata.autem fuit hæc fpecies ,e fominibus Zeylanenfibus, e Belgio a C. Commelino
tranfmiflîs, nomine Althææ Zeylanicæ, folio fagittato, flore albo, capfula criftata.
Ceterum vocatur ea in Tar. Bat. Trodr. p. 309. Althæa Scammoniæ folio, flof-
culis albis, Zeylanica : Nilavimanghu & JViJfaduli Zeylanenfibus ; ubi eadem ex
CuralToa floribus luteis recenfotur. Nobis vero & cum floribus albicantibus, &
cum floribus flaventibus nata fuit ex iisdem fominibus, ut differentia ifta fal-
tem accidentalis videatur. Per Scammoniam vero intelligitur non vera Syriaca,
fed