4 o P l a n t æ R a r i o r e s
tâüles circa fui médium in iaïnos plures alternatim orientes dividuntur, ramis imls
brevioribus, ceteris pedëtentim longioribus, oblique forfom porreÊtis, teretibus,
Vitotibusi ftriatis, quorum alis folia adnafcuntur breviora & anguftiora, minus
contpicue venofa, ex ipfis vero alis alii râmuli tenuiores- naffuntur, foliis adhuc
tenuioribüs, brevioribus, ctebrioribus, Ericæformibus veftiti, glabris, Ikturan-
ter viridibus.
Flores in fimmis ramulis pedicülis oblongis foliofis innaffuntur, quam in ffquen-
ti tpecie, nonnihil majores, e radio dilute viülaceo, difco vero flavo conftru&i, fe-
miflosculis ab initio concavis, dein planis, radiatim expanfis, mox, ubi fatiffunt,
pendulis, flofculis,, quod adeo fera apud nos floreat, rato explicatis, fed conniven-
tibus, in capitulum Meliloti agrariæ inftar protuberans colleftis, calyce claufis,
quam in fequenti, longiore, fquamis, ut in illo, non reflexis, fed appreffis, a qua
lpecie foliis porro inierioribus minus obtufis & magis glabris differt.
Nata fuit hæc fpeciese feminibus ex Nova Anglia delatis. Perennis eft cum
fequentibus, ut font pleræque omnes Afteris tpecies.
A S T E R E R I C O ID E S, D UMO SU S
T. XX XV I. F. 40.
Ab Aftere Novæ Angliæ Linâriæ folio, Chamæmeli floribus, quem Herman-
nus Tar. Bat. p. 95. accurate defcriptum & dëpiÊtum cfedit, differt flo-
ribus minoribus & crèbrioribus, Virgæ aureæ inftar fpicatim difpofitis, foliis, quæ
in imo câule locahtur, longioribus, obtufioribus-& magis alperis, & quod multo
magis ramofus fit, ita ut fi illius flores lÿlvam, ut Hermànnus loquitur, conftitu.
ant, hujus rami & flores dumetum eflicere videantur. In reliquis vero partibus
üli at^eo ^ d i s eft, ut, ni hæ differentia: obferventur, diftingui non facile queat.
A b Aftere vero Virgineo anguftifolio forotino, parvo albente flore a ‘Park.
Tbeatr, Bat. p. 132. deffripto non depicto, turn diftis notis, tum quod folia in-
feriora nonnihil longiora, in medio quidem anguftiora, in extremitate vero obtu-
fiora tint, folia autem fuperiora multo, quam in Parkinioniano breviora & anguftiora
obferventur, differt. Sunt nempe folia, quæ ramulos intercedunt, Herman-
niani illius inftar formata. Præterea Parkinfoniani folia inferiora & ramulorum
bafi appofita, fecus ac ille dicit, nonnihil denticulata font, & minus, ac hujus, a.
fpera. Licet autem hæc fpecies afpera habeat folia, ea tamen multo minus, quam
foquentis, afpera fiint f lM j . ^
Ceterum bicubitali plerumque altitudine eft hæc fpecies, caulibus ex eadem ra-
dice perenni enafcentibus pluribus, in innumeros divifis ramulos, qui floribus tan-
topere abundant, ut, ni fuftententur, licet flores & ramuli tenues fint, ob eorum
copiam fepe deprimatur planta.
Folia, præcipue inferiora, (utrinque appifta) tangenti afpera, ut didtum, fen-
tiuntur, minus tamen quam feqüentis, nec fpinulis, illius inftar, per margines
obfita font. Ceterum ea, prioris inftar, venis rhomboidalibus exarata font.
Florum radius albicat, diffus luteolus eft. Calyx e minutis foliolis reflexis
confiât, quibus etiam ramuli & florurs pediculi veftiuntur, unde hoc genus Afte-
P4O. T.XXXV.