H o r t i E l t h a m e n s i s . 19
oblonga, juxta embryonem e floris fundo enafcentia, quæ alternatim, terna & ter-
na egrediuntur, in quibus apices oblongi crocei hærent, floris tubum non multum
fuperantes;
Serius, quam præcedens lpecies, nempe Septembri & Ociobri menfibus nobif-
cum floruit:
Figura noftra dimidiam circiter ipfius plantæ magnitudinis portionem habet,
flores autem in margine utrihque appicli juftam 8c naturalem magnitudinem repræ-
fentant.
Forte Aloë Africana caulefoens, foliis Ipinofis, maculis ab utraque parte albi-
cantibus obfcurioribus, magis glands, quam præcedens Boerb. Ind- Alt. Bart. //■
p. 130. ». so. ubi etiam, illius inftar, camporum incola dicitur.
A LO E A F R IC A N A MA R GAR IT I FE RA, MIN
O R C. C O M M . H O R T . A M S T E L . F A R T . II. CAP . XI. P.
XXI. F. XI. T. XVI. F. 17.
Ex Seflilibus, quibus folia in omnem partem vergunt, très flint Aides lpecies,
foliis 8c naicendi modo fibi plane fimiles, quarum prior dicta fuit, Aloë
Africana, folio in ftunmitate triangular^ margaritifera, flore fubviridi Hcrt. Amjl.
Bart. II. p. 19. fig- 10. In qua figura omnia fatis bene, prater florum fegmenta,
quæ nimis acuta, nec fitu naturali expreflà funt, exhibentur. Altera eft, Aloë
Africana. margaritifera, minor Ejafd. Hort. p. 21. cujus figura Tab. f i j fed fine
floribus exhibetur. Tertia audit, Aloe Africana margaritifera, minima C. Comm.
Brcel. p. 43. cujus figura, ni nimis atra, non illaudabilis exhibita fuit inter Blant.
Sue cut. Dec. III. p. i T. s i . nomine Aloes Africana margaritifera, folio undi-
que verrucis numerofillinjis omato, flore fubviridi Boerb. Ind. Alt. Bart. II. p.
1 31. n. 30. De quarum differentia, ut eo clarius conftet, utriufque figuram 8c de-
feriptionem exhibere placet.
Minor ipedes foliis quidem turn a majori, i. e. Aloë Africana folio in fummi-
tate triangulari, margaritifera, flore fubviridi Hort. Amß.bima fequenti minima
facile diftinguitur, cum ea verfus extremitatem anguftiora 8c longius, quam
utriufque, mucronata lint. Dein folia ejus font viridiora 8c magis glauca, tuber-
culis, quam fequentis, nonnihil majoribus, non æque frequentibus 8c magis regu-
lariter difpofitis .obfita. Flores 8c fcapus fimiles font, nifi quod Icapus non æque ra-
mofus, ac majoris, fit, quam foquentis vero magis teres 8c nonnihil tenuior, minus
ad bafim compreflus, nec eminentiis illis verrucofis obfitus, colore praditus obfeuriore.
Ceterum flores, antequam explicantur, e viridi 8c fobglauco obfolete purpura-
feunt, ubi vero explicati font, tubulus e cinereo magis virefeit, lacinjis ad margi-
nes candidis, in medio virentibus, verfus extremas oras fubfofeis, fegmentis tribus
exterioribus magis planis, interioribus magis çoncavis, de quorum figura 8c fitu
plura apud fequentem Ipeciem, utriufque enim iidem font flores. In florum fundo
liquor haeret dulcis, velut in aliis Aloes floribus.
Stylus brevis tribus tenuiffimis corniculis terminatur, inftar foquentis, embry-
oni infidens oblongo, obtufo trigono, ad cujus bafim ftamina oriuntur fox apicibus
croceis