1 8 4 P l a n t æ R a r i o r e s
ramis teretibus, redta protenfis, fubfufcis, craffitie & cortice Liguftrum æmulan-
tibus, & illius inftar pundtat.s, in quibus folia alterna lérie, nafcuntur, Pilhaminis
feu Guajaçanæ Virginicæ, Pifhamin dicte, foliis plane fimilia,& illius inftar mar-
gines furfum erigentia, ut concava fiant folia, in eo vero differentia, quod fuper-
ficie confient læviore & pauciores venas obtineant, utrinque colore læte viridi
eodem prædità, nifi quod fubtus nonnihil pallidiora fint, quam parte lupina.
Pilhaminis autem folia venas habent crebriores, nec colore gaudent tara læte vi-
rente, & fuperficies foliorum inferior villo. tenui mollis fit, fècus ac in noftra
planta, quæ folia habet aequabilia & refplendentia, Citri vel Limoniæ inftar, cujus
& confiftentiam fere hâtent.
Circa auctumni vero finem plures hæc in fummis ramis tulit flores, e foliorum
alis in eodem pediculo communi nafcentes, monopetalos, oblongos tubulofos, in
quinque fegmenta inæqualia & -inæquali litu,- ubi plene expanfi funt flores, d it
pofita divilbs; duo enim fuperiora minora funt, eredta, galeæ inftar, lateralia
utrinque expanfa majora, ficut & inferius, quod deorfum fledtitur, ut pro irregu-
laribus flores habendi fint. Antequam vero explicantur flores, fegmenta: eorum
æqual.a & flores reguläres videntur : utrosque, expanlbs & nondum explicates, figura
noftra exhibet. Hac ergo flörum figura a ’Jafminoidisgenere nonnihil recedit
hæc planta, ceu qui in Jafminoide vulgari magis reguläres lùnt, verum quoniam in
reliquis convenit, & quoniam fèquenti lpeciei tantopere fimilis eft, ut nemo, qui
ambas viderit, ejufdem' generis elfe negare queat, nimis laboriofam florum confi-
derationêm non neceflàriam in hoc genere exiftimo, quamvis & vulgatiorum J a f
minoidum, quorum charafterem accuratius, quam adhuc ab aliis faftum eft, recen-
fuit P. A . Micheli in fuis Novis plantarum Generibus, flores perfedte reguläres
elle non exiftimem.
Ceterum flores èxherbaceoalbicant, exteriore nempe parte virefcunt, interiore
albicant, odorem Ipirantes perquam tùavem, prælèrtim npftu & de mane, & hoc
præcipue tempore expanfi funt, fub velperam autem connivent. Stamina floris
tubulo fecundum ejus longitudinem, linearum inftar, adnafcuntur quinque,totidem
apicibus parvis fafco-nigricantibus prædita. Stylus (figura marginali prima) fim-
plex capitulo viridi orbiculari deprellb terminatur, bafi autem fua embryoni infi-
det fubrotundoj floris fundum tranfeünti, in'.cujus cavitate, ut tum videbatur,
fimplici femina (figura fecunda) plura latebant, minuta valde eo tempore. Qua-
lis fruâus futurus effet, obfervare non licuit, cum ad maturitatem non pervenerit,
in Hiftoria autem Jamaicenfi baccæ dicuntur ovales, Pifi arvenfis magnitudine
coloris atro-caerulei, in quarum pulpa fucculenta plura lateant femina comprefîà.
Calyx exiguus florem ardte circumdat, quinque exilibus laciniis in fummo divifus
cetera parte intéger eft.
Sponte provenit in Jamaica locis frutetofis, ut teftatur D. Sloane in Hift. Nat.
Jamaic. Specimina ejus allata etiam habemus ex Bonarienfi regione. Dicitur
.Jafminum laurinis.foliis, flore pallide luteo, frudlu atro-casruleo, polypyreno,
venenato Cat. Jam. p. 16g. Hiß. Jam. Vol. II. p. 96. num. 16. Tab. 204. fig. 2.
Raj. Hiß. Tlant. Tom. III. Dendr. p. 63. num. 11. ubi figura ad ficcam fadta vi-
detur, in qua folia explicata latiora apparent, flores autem & eorum fegmenta
fàtis accurate exprimere vix licet. Hujus ramum in Batavia nomine Solani fruticofi
T. iss-
7.184.