H o r t i E l t h a m e n s i s . 1 7 5
■ Hedyfarum triphyllum Canadenfe Com. p. 44. quod noftrse fpeciei proxime ac-
cedd, catiks habet craffiores & altiores, magis pilofos, folia longiora & minus ob-
tula, fdiquas longiores & frequently artigulatas, eftque diverfa a noftra fpecies
licet ipfi valde fimilis fit. r ’
HELIANTHEMUM MONTANUM POLII FOLIO
1 N C A N 0 , F LO R E CANT)IDO T. CXLV- F. 172.
T N aeftuano Sabnnm, ad oram maritimam Provincial Somerfetienfis, Peninfula
X eft ab oppido Brent, marifci inftar, ad vicum UpM ufque protenfa, ad quod
oppidulum peninfula in collem alTurgit elatum, cui Brent-Down nomen eft. 4 Eo
“ " ‘ I p , ^ 10I S l i data °pera Contuli’ cognofcendi Chamaecifti monta-
m Po1“ fol*° Plukenetn Raj. Syn. Stirp. Brit. Edit. I. p. 142.1 3. Ed. Up. 203.
n. y Ed I l l p 342. n. 4. gratia, quem ibi nafci R a p retulerat Plukenetius,
p antae a Plukenetn tempore nemini, quantum novi, in Anglia vifs. Quam
plantMi cum Plukenetius non defcripferit, nec figuram, nifi partem ramuli absque
flore & absque vafculo, ipfi non vifis, exhibuerit, earn & defcribere & figura
quam potui accurate, illuftrare volui. 6 ’
Planta eft perennis, lignofa, humi apprelfa, ramulos per terram fpargens fat
crebros,-verfus extremitatem incanos, balm verfus fubfufcos & crebro aenicula-
tos nudosque, longitudine in plerisque palmari, interioribus autem & junioribus
ramulis multo brevionbus, quibus folia adnafcuntur Polio majori Cord, plane limi-
ia, fed magis mcana, crebra, in eodem piano jacentia, e quorum alis alia lonse
minora prodeunt, fummitatibus autem flores aliquot infident, vulgaris Helianthe-
nu figure & magmtudine, fed plane candidi, e quinque petalis leviter crenatis,
fubinde cordatis, conflati, calyce, ut in aliis Helianthemis, trifolio, interpofitis
duabus ligulis parvis, excepti. Floribus evanidis capitula fuccedunt grandiufcu-
la, fubrotunda, obtufe trigona, trivalvia, tribus intus membranis, qu* in medio
non oonneauntur, fed cum valvis abfcedunt, diftinfta, fui generis more ut ve-
luti tricapfulana effiriant vafcula, qualia Hermannus tribuit huic generi, vel ftrifte
loquendo cum Tournefortio, unicapfularia tantum. Capitula, antequam aperi-
antur flores, nutant, ad florum expanlionem eriguntur, his vero dilapfis pendula
rurfusfiunt, & per-matuntatem trifariam dehifcunt, feminaque effimdunt pluri-
ma triquetra, fufco-mgra. Ceterum florum petala caducafunt, tenera, avenia
plicis quibufdam levidenfibus transverfis exarata. Stamina & apices plura lutea’
ftylus fimplex, in fummitate craffior & capitulo quodam, ceu in aliis, terminate!
Folia craffiuscula funt, fubngida, parte fupina fulcata, prona nervo diftinfta
margmibus mtroverfis, ita ut fuper'ne protuberent, inferne fecundum nervum ex’
cavata fint, lanugme breviffima incana ubique obduda. In loco natali ea ple-
rumque funt magnitudine, qua depifta in figura media & primaria funt fubinde
tamen, ft gleba pinguior obtingat, majora fiunt, cujusmodi& id hortis efficiuntur
ubi & camtiem deponunt fereque viridia fiunt folia. Radix ipfi fat longa ligno-
fa, fufco-mgra, fibris lignofis terminata. 6
Sole in Cancro exiftente floret, ad Leonem & Virginem tranfeunte femina maturate.
Nafritur, ut fupra demonftratum eft, in Peninfula Somerfetienfi, Brent
Down