too P lantæ R ariores
vero, arvenfis nempe cærulea G B. Tin.p. 213. minor eft & annua planta, non ant
parum ramofa, ereita, flores habet longe minores, folia adgenicula nunc folita-
ria, nunc plura, terna & quaterna, breviora, pinguiora, plerumque inflexa, ma-
gis glauca & per ficçitatem fere cinerea, radicem non repentem, feriusque floret,
Julio nempe & Augufto, Cum hæc jam Junio menfe in floribus effe çonfpiciatur.
Vafeula funt globofà,bicapfülaria, quæ per lacinias a fummitate dehifcunt, & femina
compreflà foliacea, pér maturitatem nigricantia, fundunt. Florum labium fuperius
ereitum bifidum, inferius tripartitum, cujus palatum grandiufcula, pro floris parvi-
tate, produftio tefticulata occupât. Calcar tenue a tergo dependet. Flores coloris
funt pallide cærulei, inodori, quantum percipere potui. Radix tenuis, non
repens illius inftar, led paucis fibris terminata. C. Bauhinus in Trodr. p. 107.
Linariæ arvenfis cæruleæ ereétæ titulo breviter defcripfit. Figuram, cum bona non
prüftet, ad præcedentem in Tabula adjeci, & figura marginali quinta valculum
Tuptum cum fepto intergerino, fèxta femina feorfùm exhibui. C. Bauhino palma-
ris, nobis pedalis & fefquipedalis locis fpontaneis pro fol iratione fuit vifa; in
hortis pede & fefquipede minor non fit, & in ramulos aliquot abit, florilquelabium
fuperius pallidius & ftriatum habet, inferius vero ex luteolo albefcit lübinde,
folia cralfiora acquirit, luperne convexa, fubtus cöncava, nervo medio, nifi luci
obvertatur, non confpicuo.
Hujus lynonymam facit'Tournefortius Inft. Rei Herb. p. 170. Linariam odo-
ratam Monfpefliilanam minorem cæruleam jf. B. Hift.Tom. III. L ■ 30. ƒ>. 461.
cui ego confentio, quamvis J. Bauhinus in defcriptione calcaria longa tribuat.
Calcaria, pro floris parvitate, longiulcula quidem funt, proprie tarnen longa diçi
non merentur. Ceterum flores inodori mihi Temper vifi lunt. Figura apud
J. Bauhinum capite præcedenti, nempe 97. habetur, loco pofteriore ad dextram,
fed minus bona, præcipue quoad flores, qui Pedicularis inftar galeati facti lunt:
Morijonus Hift- Ox. T art. IL S. 5. Tab. 13. ƒ 22. fer. 3. figuram hanc pro Linaria
cærulea calcaribus longis J. B. affumlit, mutatis ad imitationem Linariæ' cæruleæ
calcaribus longis J. B. Cap. 97. loco anteriore ad fmiftram, floribus, in melius, an
in deterius, incertum. Flos lane nec huic, nec illi, immo nulli Linariæ apte re-
fpondet. Defcriptio eft Linariæ cæruleæ calcaribus longis e J. Bauhino, quæ Linaria
calcaria habet longioraj folia ima, quæ omiflà in figura J. Bauhini, fubrotun-
da, Stellariæ figura, unde in Bot. Monfp. non male vocatur Linaria annua purpuro-
violacea, calcaribus longis, foliis imis rotundioribus, cui eadem eft, Linaria cærulea
minor D. PelifTerii Ij)b. lüußr. St. p. 103.
Linaria pumila foliolis carnofis, flofculis minimis flavis C. B. cui eandem fàcio
Linariam quadrifoliam luteam Ejujd. fimilior eft noftræ, nec fere alia in re dif-
fert, quam floribus luteis; folia enim eadem, idem nafcendi modus, & flores ejuf-
dem magnitudinis, ut ni lutei eflènt flores, diftingui non poflèt planta.
Atque ita omnes his duabus congeneres, cum earum difïferentiis, demonftra-
vimus Linariæ fpecies.
LINARIA