H o r t i Ë l t h a m e n s i s . 189
KETMIA FOLIO MANIHOT SERRATO, FLORE
A M T L O S U L T H U R E O T .C L V I . F. 189.
E t m i a hæc bicubitali & tricubitali nafcitur altitudine, caule & ra-
mis aiperis, teretibus, fuperiori parte pilofis, quibus folia in
oblongis pediculis pilolis, nunc Virentibus, nunc ex fulco ruben-
tibus innafcuntur, compofitis, nempe in lobos feptifariam, Mani-
hotinftar, divifa, marginibus tarnen non integris, fed ferratis, in-
ferius lationbus & rarius, fuperius anguftioribus & acutius incifis, hirfuta & pi.
lofa, præfertim averfa parte, fuperne fimpliciter virentia, fubtus pallidiora, fin-
gulis Mus nervo medio utrinque prominente & venis lateralibus tenuioribus
exaratis. 1
Flores ftmmis caulibus- & ramulis innafcuntur ampli (majores fubinde quam
gura noftra monftrat) fegmentis latis, fubrotundis, venofis, lulphureo feu palli-
diore bavo colore tmâis, bafi quinque maculis atro-purpureo colore diftinfta, un-
gmbus & piftilh parte inferiore purpurafcentibus, reliqua piftilli parte Candida,
iecundum cujus longitudinem abfque ftaminibus eonfpicuis apices adherent al-
bidi, farmofi,: extremitas autem craffior fit & quinque prominentiis villofis ftyli-
formibus terminate. Calyx duplex eft, exterior e viridi rubéfiât & in quinque
fegmenta latiora ad bafim ufque dividitur, interior tenerior purpurafcit, integer
m quinque breves & anguftas lacinias divifus ab initio, ad floris vero explicatio-
nem is alterutra partd profunde & ad fundum ufque rumpitur.
__ Vafcula fubnafcuntur pyramidata, valde hirfuta & pilofa, quinque capfulis di-
ltmcta, m qmbus femina fubrotunda, per maturitatem pulla, continentur. & hsc
ftorfum m margme defignata funt. Æftate & fu t Audumnum floret. Biennis
tnennifve planta. r .
üicitur, Retmia Americana folio Papayas, flore magno flavefcente, fundb pur-
pureo, fruftu ereflo pyramidali hexagono, femine rotundulo, fapore fatuo Roerh
lna. Alt. p. 2*72. n. 12.
Sim^s planta exhibetur a Pkkenetio Amalth. p. 7. nomine Alee* Si nie*, Manihot
ftellato folio, capfula longa pilofa pyramidata, quinqueferiam divifa, cuius
fiagmentum pingitur Tab. 355. fig. 2. quæ planta dicitur, Abelmofch Chufanen-
Irs, folio palmato lævi, fruftu pilofo H. S. Pet. n. 1. Raj. Hifi. Plant. Tom. I l l
App. p. 341. & cum in deferiptione Cunninghami apud Plukenetium folia etiam
k v ia dicanto & a Plukenètio ferrata non pingantur, noftrae autem pilofa, hir-
luta & lerrata fint, eandem pronuntiare non aufim.
Similis porro deferibitur a Kæmpjero Aman. Exot. Fajc. i l p. 474. nomine
Alceæradice vifeofa, flore ephemera magno puniceo, cujus icon exhibetur Hi-
fior. Japon. Ja b 41. quæ noftræ plants adamuffim quadrat, color autem floris
p ane diverfus dicitur, & cum folia dicantur carnofa fucCofa, vultu lacunofo, qua-
dantenus afpero, noftræ autem folia teneriora & plana feu lacunofa non fint vere
autem hirfuta, eandem non tarn huic, quam illi Plukenetianæ & Petiverians credidqrim
fi quidem admittamus folia a Plukenetio abfque ferraturis rite non de-
fena-ta eue. - ■
B b b K E TMIA