Horti Elthamensis. 109
chici latiflimis, floribus coccineis hexapetalis umbellatis. Ubi quoeritur an fit Sa-
tyrion e Guinea Swert. Floril■ Tart. I. Tab. 62. ? Swertius in Catalogo vocat,
Satyrion e Guinea delatum, non defcriptum; plura non habet. Figura Swertii li-
militudinem aliquant habet cum noftra planta, in multis aütem differt: nam càu-
lis tanquam e mediis foliis, in quibus finus njarginalès défunt, egrediatur, pingi-
tur: perianthium eft anguftius: florum ftamina jufto longiora funt: florum tubuli
(vel an embryones potius?) nimis ventriofi fa£ti, pediculi autem eorum nodofi
& articulati pinguntur, ni per eos, ut videtur, florum pars excita defignetur. Porto
tuber rotundius eft, in quo omilfum tuber junius ipfi infidens, ex quo caulis na-
Icitur. Igitur, fi figura fit accurata, non poteft eile noftra planta; accuratam vero
elfe vix crediderim, & eandem cum noftra plantam figurari fufpicor.
Enimvero figura ilia Swertii, quam etiam de Bry Flor. Tab. 44. Satyrii e Guinea
delati nomine, eamque paullo elegantiorem (& poll hunc Merlan, in Flor. Ren.
& Au3. I 44- addita ad initium Libri, fupprelfo Audoris nomine, defcriptione,
itemque Valent. Virid. Reform. Tab. 198.) exhibuit, defumpta eft e Jo. Robini
Hort. Reg. ubi Tab. 44. Satyrium e Guinea delatum, & ab initio Libri Saty-
rium exoticum inlcribitur, de quo fequentia habet : ,, Miræ, inquit, venuftatis eft
„ hæc planta, a Jo. Robino juniore ex Guinea delata, radice craflà & tuberola,
„ unde terna aut quaterna producit folia fefe invicem amplectentia, Colchici aut
„ Lilii convallium nec forma nec magnitudine difparia, e quorum medio fingula-
„ ris alfurgit caulis, quamphirimis nigris maculis alperfiis, Serpentariæ majoris
„ modo & forma: multos profert flores eleganti coecineo colore confpicuos, lon-
„ gis pediculis haererites, ftellatos & veluti in or.bem congeftos, toto Majo floren-
„ tes. Copiofe Crefoit in Infiilis Guinea, vulgo Bugigos vocatis, prope montem
„ Leonis, in opacis ad littus maris : in quam claftem referri debeat hæreo ; fenten-
„ tiam forant dödi: Satyrii tarnen nomen indidi, quod facie & forma Satyrio
„ conveniat.” A t nobis a Satyrio multum diverfum videtur, ceteroquin cum
defcriptio melius, quam figura, ipfi planta refpondeat, quin cum noftra eadem defignetur,
minime dubium eft.
Videtur etiam e(fe, Tulipae affinis Capenfis rubra, caule maculato Tetiv. Ga-
zoph. Tab. %6. fig. 4. Cat. num. 496. Figura Petiveri habitum plante utcunque
bene repræfentat, cetera rudior eft, ad ficcam procul dubio fada, ut reliquæ ipfîus:
nec radix, nec flos, nec caulis ortus rede exprimuntur; folia utcunque refpondent.
De eo mihi conftat, eflè Dracunculoides Boerh. Ind. Alt. T art. II. p. 2 66. ubi
defçribitur ; fed fruftus, ni forte impërfe&ùs, monofpermos non eft. In Tilli Hort.
Tif. p- 79- vocatur Hæmanthus Zeylanicus polyphyllos, caule maculato Comme-
Uni, ni multum fallor. Error videtur in patria commilfus.
Confiderent Rei Herbariæ periti an hue referri queat, Narciflus Africanus, five
exoticus prior L ob. Ado. T art. Alt. p. 503- Lobelius, Swertii inftar, bifoliam
tantum exhibet plantam, cum foliis planis, caule e mediis foliis prorumpente:
calycem nimis foliofum, ipfum vero florem nimis parvum, forte a floribus junio-
ribus & nondum plene formatis, pingit. Verum Lobelius agnofoit figuram non
elfe exadam & meliörem fibi a poffelfore plantæ promiflàm. Quod vitium vel e
vulgari Hsemantho bifolio rotundiore, pofteriore loco appidö & pro varietate
prioris propofito, animadvert! poteft, cujus caulis perperam media folia tranlàdi-
• V v gît.