H o r t i E l t h a m e n s i s . 137
pars, in fpicam définit fàtis longam, e pluribus floribus, neclaxe, nec admodura
den fe congeftis, compofitam, coloris ex herbaceo 8t dilute flavicante albicantis,
quam Galegæ amplioribus, calyce etiam longe ampliore, in quinque obtulas bre-
vefque lacinias divifo, non virente, fed eodem cum floribus Colore- prædito, figura
8c facie Aftragalum magis, quam vel Ervum, vel Galègam, referentibus. Singuli
flores oblique fiirriguntur, aut leniter inclinant, minime vero, Galegæ inftar, pendent,
e vexillo latiufculo oblongo (in floribus paulifper explicatis retroflexo), alis
oblongis conniventibus & carinam compreflàm protegentibus, compofiti. Quæ Carina,
li flores e calyce extrahantur, in duo petala fponte dilabitur. Stamina decern
oblonga florum finu conduntur, ad bafim ulque divifa, apicibus flavis fub-
rotundis terminata: embryo oblongus, gracilis, fericeus, ftylo fimplici præditus,
in floribus etiam latet, qui dein in filiquam abit fefqui 8c biuncialem, fimplicem,
compreflàm ab initio 8c argenteam, dein virefcentem 8c qua femina incrementum
fumunt, intumelcentem. Pauca vero, nempe unum tantum alterumve femen ob-
longum reniforme fingulæ (iliquæ ad maturitatem nobifcum perduxerunt; fpera-
mus autem filiquas, ubi lætius creverint 8c maturaverint, femina longius excretu-
ras, 8c iftiufmodi filiquas exemplar plantæ ficcatum, a Gundelheimero nomine Ervi
Pontici Alopecuroidis perennis, früftu longiflimo communicatum, Phytophylacium
Shetardinum fêrvat, qualis figura marginali odtava appidia eft.
Flores tenuem fiiavemque fpirant odorem. Sole ex Geminis ad Cancrum tran-
feunte in fiftili nobifcum floruit; in fbio libero ob rependi libidinem flores adhuc
denegavit. Figuris marginalibus prima flores aliquot feorfiam, fecunda vexillum,
tertia a te , quarta carinae folia, quinta ftamina, fexta embryo 8c ftylus, feptima
8c odtava filiquae aliquot integræ, nona diflecta filiqua cum lemine uno perfefto
8c pluribus abortivis exprefla fimt.
Eft Galega facie Barbae Jovis, ièricea repens, flore pallide luteo, denfefpicato
Boerh. Ind. Alt- Tart. II. p. 46. n. 4. ubi quæritur an fit, Galega Ægyptiaca, fi-
liquis propendentibus longiflimis 8c anguftiflimis Herm. Hort. Lugd. Bat. ? i. e. Ga-
legaÆgyptiaca filiquis articulatis C. B. Tin. p. 352.? quod nobis non videtur: Ilia
enim folia habet anguftiora, 8c ab imo ftatim ramola eft, plurelque e foliorum
alis fpicas florum laxiores profert.
Hanc porro plantam per Glycyrrhizam filiquis nodofis, quafi articulatis, defi-
gnare videtur Buxiaum Tlant. min. cognit. Cent. III. p. 25. Tab. 46. licet flores
exiguos luteolos in fpicam parvam digeftos tribuat ; liliquæ enim figura noftræ
bene relpondet, ex qua Ervi eflè fpeciem facile potuiflèt auctor colligere, nec opus
erat, diu eflè dubium, quorlum, 8c ob fiiciena externam tandem ut ad Glycyrrhi-
zam (quae filiquas longe diverlàs habet) referret. Ceterum figura ipfius manca eft
8c floribus deftituta.
Aftragalus Orientalis anguftifolius, caülepedali, flore e viridi flavelcenteodo-
ratiflimo Tourn. Cor. Injl. R. Herb. p. 29. planta eft noftræ fimillima, caule 8c folds
iifdem, Ipica florum fimili, 8c in eo faltem diverlà, qu.od ea pediculo longiore
(quadrantali 8c trientali) nitatur, quodque flores nonnihil minores 8c magis pen-
duli lint, fecundum fpecimen ficcum Phytophylacii Sherardini. Verum cum haec
Ervi, ilia vero fecundum Tournefortium Aftragali Ipecies fit , differentias re-
cenfere vix opus eft.
M m EU T A T 0-