bentes & fere pellucidi, nervo intus, rubro firmati, procumbentes, ad genicula
térræ itamerfa- radices fibrofas tenuèè demittentes, ad ea vero genicüla, quæ aëri ex-
ponuntur, & per reliquos cauliculos folia nafcuntur conjugata, cralfa & fucculenta
quam in Portulaca, magis acuminata, & per margines denticulis quibufdam, aft
valde exiguis & vix advertendis, obiter incifa. Quæ folia antequam floret & in
juniore planta l'unt majufcula, femunciam circiter longa lataque, a caule tranfà-
dafla, parte anteriore & pofteriore anguftata, avenia, plana, aut leniter faltem con-
cava, dilute viridia, faporis aquofi & leniflime adftringentis, in adulta vero & flo-
î^nte planta exarefcunt & penitiis corrugata decidunt, remanentibus faltem ftpe-
rioribus & iis, quæ ex inferiorum alis arete fibi impofita enafeuntur. Figura noftra
utriufque generis ramum monftrat.
Flores e fummis ramulis in pediculis e foliorum alis adverfis nafcuntur, folitarii,
bini-terifive, in fummis autem cymis plures dèinde juxta fe prodeunt, & parvam
veluti umbellam conftituunt. Sunt autem flores pentapetali, ex albido purpura-
feentes, petalis nempe ad bafim candicantibus, a medio ad.extremitatem ufque
diluto vivido purpureq colore tinctis ; inter quæ petala & fiHculas ftamina egxe-
diunturquinquebrevia, apices parvos fia ventes-, in petalorum interftitiis locates
gerentia: flores, aliorum hujus generis inftar, .non decidui: calyces in quinque an-
gufta fegmenta ad fundum ufque dividuntur. In medio florum fllicqlæ quinæ (quæ
cum feminibus feorfum figura prima & fecunda appiflæ funt) preffe junflæ fedent,
quæ per maturitatem femina aliquot (duo triave) parva, teretiufcula fbndunt.
Majo Junioque & tota fere æftate floret, prout nempe favet aëris temperies modo
ocyus, modo ferius florere incipit, aliarum Africanarum ex Promontorio Bonæ
Spei inftar.
A n Sedum Africanum frutefeens, caule pellucido, folio fubrotundoBoerh.Ind.
Trim. p. i a i. Alt. T.I. p. 286. n. 5. Noftra perennis quidemeft, fed frutefeens
proprie dici nequit planta.
CRA S SU LA PORTULACÆ FACIE AR BOR
E S c e n s T. CIï: F. i so.
T J O r t u i a c a arborefeens,& a quibufdamFicoides Portulacæ folio dicitur, &
X in multis Curiofôrum Hortis ornatus gratia colitur hæc planta, quæ licet Vatis
vulgaris fît & a multis retro annis innotuerit, ejufque plante fatis annofæ paf-
fîm obferventur, non memini tarnen flores ejus vel a me, vel ab aliis adhuc ob-
fervatos eiTe, hujus autem generis fpeciem elfe ex facie & plantæ habitu colligo.
Ea annorum aliquot fpatio in caudicem fatis crafTum (in Horte Elthamenfî bra-
chu craflitudine ftirpes aliquot funt) excrefcit, altitudine cubitali & bicubitali,
multos ab imo ad fummum ufque ramos adverfo fitu emittentem, e quibus alii
minores contrario fitu progrediuntur, oblique furrefti, in quibus & per omnes ra-
mulos folia nafcuntur conjugata, craflà, læte virentia & fplendentia, avenia, fub-
rotunda, ex anguftiore bafi in latum repente diducta, Portulacæ facie & craffitie,
1 accola, laporis acerbi & adftringentis.
Caules & rami frequentibus geniculis diftinguuntur, quæ genicula inferiora ver-
fus, quomam folia abfcederunt, nuda furit. Ceterum caules & rami lenti funt &
motui