H o r t i E l t h a m e n s i s . 151
plures ramos mox ab imo emittentibus, teretes, lanugine cana obduffos', in qui-
bus folia alterna fèrie nafcuntur, ab anguftiore principio fenfim dilatata, & in ob-
tufum mucronem terminata, per margines leviter undata (quod & in figura Plu-
kenetii & Bobarti omifliim eft) fuperne virentia, inferne e yiridi canefcentia, &
tenui hac parte lanugine obdufta.
Flores in ramorum fumniitatibus in pediculis uncialibus & biuncialibus plures
congefti nafcuntur, e capitulis obtufè pyramidatis confiantes, quorum fquamæ
arid® funt, aigenteo nitore refplendentes, difcus autem parvus eft, flavus, e flo-
fculis minutiffimis duûm generum conftruflus; exterior enim ordo velut e ftylis
tenuiffimis, in extremitate bifurcis, conftrufifus eft, interiores vero flofculi (hi ma-
fculi, illifoemelli) in quinque exiles lacinias divifi funt, utriculum farinofum e
medio emittentes. Qui ambo flofculi feorfum per lentem vitream aufti figura 1.2:
3.4. 5. 6. appiéti funt. Semina utrifque flofculis fubjiciuntur valde quam tenuia,
pappofa. Odorem folia & capitula trita fpirant tenuem, ad Elichryfum vulgare
Germanicum accedentem.
Septembri menfe floruit, natum ex lèminibus e Nova Anglia acceptis; primum
vero e Virginia innotuit, ut ex nomine Bobarti liquet.
Valde fimile eft Elichryfb latifolio erefto, floribus conglobatis Inf. R. Herb:
P- 453-Ted folia habet viridiora, inferius minus incana, in extremitatem minus
acutam terminata. Minus bene autem illud vocatur latifolium, nifi forte refpefhi
aliorum, quæ folia multo anguftiora habent.
Sufpicatur Plukenetius idem elfe Gnaphalio majori, angufto oblongo folio, alteri
C B. A t hocidem eft turn Gnaphalio majori, angufto oblotigo folio Ejufd. C. B.
a quo noftrum longe differt. Similius eft Gnaphalio fylveftri latifolio, capitulis
conglobatis C. B. quod tarnen, quod in fummitate minus ramoihm fit, & quod folia
habeat utrinque multo magis incana, in medio minus ämpliata, a noftto differt.
Per Elichryfum Carolin: Gnaphalii Americani facie Tetiverus Hort. Sictr. n. 6.
apud Rajum Hift. Tlant. Tom. I I I . App. p. 244. vel noftram plantam, vel Elichryfum
latifolium erectum, floribus conglobatis Tournef. intelligit;
ELJCHRTSUM SPICATUM OBTUSIFOLIUM,
B A S I A N G U S T I O R E T. ClX. F. 132.
EX radice tenui fibrofa & annua, quam inutilem vulgo vocaverunt Botanici
caules profert dodrantales & pedales, nunc ereftos & non ramofbs (quern
ftatum noftra figura repræfentat) nunc reclinatos & in ramos'aliquot abeuntes,
graciles, incano tomento obfitos, quibus folia adnafeuntur ex viridi canefcentia,
parte cauiis inferiore latiora (mox arefeentia) ex angufto principio dilatata & in
obtufam extremitatem definentia, parte autem cauiis fiiperiore folia anguftiora
fiunt & tandem inter fpicas plane angufta redduntur. Spicae autem fummos caules
tenninaht breviores, quam vulgaris Elichryfi anguftifolii fpicati, quarum capitula
colore præterea differunt, purpurafeunt nempe, cum illius capitula fubfpadicea
fint : folia etiam, quam illius, latiora obfèrvantur. Ceterum fiibter fpicam capitula
aliquot e foliorum fuperiorum älis per intetvalla nafcuntur, reliquis fimilia,
fed minora, quoniam nempe ferius & poft ilia prodeunt. Plantae, quae refupinatos
habent