102 F l a n t æ R a r i o r e s
vero undata 8c finuofa, extrorfum nempe 8c introrfum verfa, procedente autem
tempore oræ & ipfa folia magis expanduntur 8c proprie finuata feu incifa non font
tota licet: folia non prorfos plana, Petafitæ inftar, fed modice cava obferventur^
- nos cirdter pedes longa, très lata. Ora foliorum extrema fimbria rubente cingi-
tur, quo colore 8c gaudet foliorum pediculorum pars interior 8c plana, exterior
vero 8c elevata dilute viret. Folia fuperne viridia, inferne nonnihil pallidiora
font, ejufdem cum pediculis 8c coftis coloris.
Radix ampla eft 8c craflà, Armoraciæ æmula,.ab initio ad pedis fere longitu-
dmem refta defcendens, dein tranfverfim longe lateque protenfa, incurva 8c
flexuofà, lapons acerbi 8c vehementer adftringentis, folia autem 8c eorum pedi-
culi atque caules fâporem habent ex acido adftringentem, veluti fi quis multum
Acetofe cum Lapatho commifceat.
Caules Rauwolfio Itin. p. s66. & 282. cui Ribes Arabum dicitur, annotante
pæne cubitales, hirfoti, unciam crafîi, virides, inferne purpurafcentes, quos caules
Halepum pro Rob Ribes Serapionis conficiendo delates vidit; ipfa enim planta,
dum in Libano verfaretur, caulibus deftituebatur, Septembri menfe, fine flore
8c fine femine, tanquam primum erumpens 8c duobus tantum foliis prædita, quarn
ita depingit Nam. 266. 282. in qua figura folia rotunda 8cplana exhibentur, quo-
niam nempe ad plantam ficcam 8c comprellàm fafta eft. In noftra planta folia
quotanms æftate marcefcunt, veluti fi calorem reformidaret. Rauwolfius locis
humidis gaudere fcribit: Beüonius de Conif. fol. 4. “ fere perpetuo fob nivede-
‘ gere tradit, foliis Lapathi (male) acuti, ni grandiora efïènt 8c rotundiora:
“ baccas ferre ex fînu medio foliorum, ut in Lauro Alexandria, Hippoglolîb 8c
“ Rufco: Septena ut plurimum a radice afforgere folia, in quorum medio fruétus
veluti raeematim dependeant.” Debuifïèt Bellonius clarius de baccis, quæ ver-
rucæ (vel an excrefcentiæ ab infectis) videntur, pronuntiare, 8c Rajus Hifl. Plant.
Tom. II. p. i486, quafi ad Herbas Epiphyllofpermas referenda fit, errorem evi-
taflèt. Cur vero Rajus eodem cum Ribefio Capite C. Bauhinum fequutus recen-
fet ? A Guilandino non tantum in Libano & Antilibano, fed 8c in Sina 8c Carmelo
montibus obfervata fuit haec planta, ut patet ex ‘Problem. IX. à? X. p. 57. Quin
8t inPerfàrum montibus nafcitur 8c in hortos abipfiscupediarum gratia transfertur.
Comedunt autem turiones 8c furculos teneriores cum pipere 8c fàle, ut patet ex
L e Brun Itin. IL p. 192. ubi T. 73. figuram apponit, fed minqs laudabilem, nec
Rhabarb'ari ei nomen, quod imponit, quadrat, ni omnia Lapatha velis dicere Rha-
barbara. Reliqui Auftores, quicquid de hac planta habent, ex aliis tranfcripferunt.
Enimvero J. Ph. Breynius in Ephem. Nat. Cur. Cent. V II. Obf. yp. 8. novam
dédit ab ipfa planta figuram 8c defcriptionem exa&am. In nomine autem, quod
Lapathum Orientale tomentofom rotundifolium, Ribes Arabum diéhim, mendum
commifîum, qui defcriptionem ejus legerit, non negabit. Ceterum figura eft ad
plantam ficcam 8ç complanatam fafta, in qua radix minus refte exprimitur; lqua-
mæ enim, quæ ad foliorum pediculorum bafim hærent, olivæformes faétæ font, quafi
radix effet grumofà. Hæc figura caules habet 8c femina, quæ in nulla alia adhuc
proftant, unde conftat veram efîè Lapathi fpeciem. Calyces dentati font. Patri
in Prodr. Sec. 'p. 60. dicitur Lapathum rotundifolium montis Libani, fémine
mâximo.
Serapioni