‘S-r.a. ÿzt^zArtzn^tslaA,.
H o r t i Ë l t h a m e n s i s . i t
glaüco colore & fuperficie prædita magis lævi, tenui & vix confpjcua laritigine ob-
fità, lanügine in marginibus nulla öblërvabili.
Stamina illi eaderh habet & flores fimiles, fed luteb vividibré coloré tinftóS:
embryones porro præcedenti fimiles, an veto filiquas provefitiotes cohvèniant, cum
prior eas non perfecefit, dicere nèqueo. Htijus autem filiquæ 'éX quadràngulari
côrtiptéflæ funt, longæ & graciles, ab initio virentes, ferïiihibus Oblique tranfpà-
rôntibüs, per maturitatem’ ex fufco lutefcenteS, fèminibus ab extra r'efui âpparen-
tibuS, iis vëro difîèûis (vid. valva in margine figura prima appicta) oblique in
fuis Cèllulis obliquiâ-locatis, nulla pulpa obvolutis, glabris, fufcîs, fiibteretibus,
ad mafginesexftantibus & velut alatis, parte fuperiori& infëriqri oblique velutl
refeSis !■ (Vid. figura marginalis fècünda.) Quas filiquas præcociter & libéré pro-
fett, nam eodem vete fata Majo ftätim & Junio floruit & filiquas Augufto menfe
ad mataritätem perduxit, cum ilia eodem tempore fata ne finds quidem rudimen-
ta monftrardt:
Caulës ad bafirh tenüiores funt, quam verfus fuperiorem partem, lævës & non
ftriati, in fuperiori vero parte craffiores, firiati & fubhirfuti : fimiliter rami infe-
rius teretes, fuperius ftriati funt. Folia, fed pracipue caules & rami contreftati
foetent, tninäS tarnen, quam illius, graveolent. Annua eft planta.
Nata fuit e feminibûs Bengalenfîbus a P. Collinfôn cômmunicatis.
Eft Senna Orientalis hexaphylla : Tala Zeylonenfîbus Herrn. Hort. Lugd. B.
p, 55.7. Raj. Hiß- T /ant. Tom. II. p. 1743. ». 3. übi ex Horto L. Bat. defcribitur:
Galega Indica minor hexaphyllos Ammanni Raj. Hiß. Tlant. Tom. I. p. qr 1. n. 2.
Senna Orientalis hexaphylla, filiquis longis incurvis, Tora Indorum vulgo & Ta-
cbara Mälaburorurn 'Pliik. Alm. p. 34a. Mont. p. 170.
Caffiam hürnilèrii, filiquisFeenugræci Tlnm. Cät. p. i%. noftræéandetn dicerem,
ni Pliimieras in Delineafionibus fuis filiquas pingeret protubérantes nodofäs.
Ceterüm ofafervari velim, me Tournefortium hic lèqùi, .& a Caffiæ genere non
excluders eas: fpeeies, quarum filiqua: pulpa deftituuntnr.
CÈREÜS SCOLOPENDRII FOLIO BRACHIATO
T. txiv: E 74.
CËRKÏ, ä fifnalis tedae, ut ëxiftimat Hermannus in Par. Bat: p. n 2. di£ti, denominate
refpöndet quidem plerisque adhüc nófis fpeciebus, at non huic,
quam fub manibus habemtis, plante. Sicut enim illæ ex meris caulibus, nunc fim-
pHcibus, tiüfic ramofis, longe protenfis & eadem pæne ubique craffitudine, tedæ
äut Cerei inftar, fie hasc non nifi eX fóliis, aliis aliis fubnafcêritibus, confiât. Hinc
factum eft, ut Opuntiæ vulgo' dicte adfcripta fuerit fpeeies, a cujus tarnen genere
aliénant effé, flores, quos nobifeum tulit, eviricünt: ■ Nam hi Cerei inftar tubo
prælongo confiant, noftu explicantur, interdiu claufi funt, nec una vice plus ëx-
plicantur, odorem etianft fpirant Cerei polygorii ferpentis, cujus flores fpeciofbs
quotannià fere în Câldariis Eltharflenfibus videre & admirari licuit, fimilem, Chy-
micos Benzoini flores refere'ntem, tenuiorem licet feu debiliorem ; quamvis non
exiftimem odorem & florum tempus de generis characters eile, tarnen cum figura
de ejus identitate teftantur. T Folia