HYGROBIEÆ, r i c h .
Halorageæ, r . Brown.
Cercodioe, Juss.
CERCODIA, M u rr., Lamk., 111., t. 319.
344. CERCODIA ER EC TA , Murr., Corn. Goett., 3 , 1780,
p. 3 , t. 1.
Haloragis alata, .Tacq., le. rar. i , t. 69; Forster,
Prodr., n. 180.
C. foliis subpetiolatis ovali-lanceolatis, argutè dentatis;
floribus in axillis superioribus sessilibus aggre-
gato-verticillatis ; fructibus tetragonis, alatis. Nob.
Crescit in Novæ-Zeelandiæ loco dicto baie des Iles,
in pago Korokoro. ( v. s. s. )
Incolæ hanc stirpem Ti et Toatoa nuncupanl.
OENOTHEREÆ.
EPILOBIUM, L.
345. EPILOBIUM MICROPHYLLUM, Nob.
(Tab. 36.)
E. pusillum; foliis minimis, sessilibus, integris,
subcarnosis, obovalibus obtusis, mucronulatis, glabris;
floribus solitariis axillaribus. Nob.
Crescit in locis siccis et arenosis ( hâvre de l’A strolabe
) ubi collegit clar. d’Urville. Hanc stirpem
vulgô Popa nuncupant incolæ.
DESCRIPTIO.
Radix perennis, fibrosa, repens.
Caules plurimi congesti, 3-6 pollices alti, e re d i,
imâ basi tantùm ramosi, subcompressi, graciles, lineis
pilorum duabus longitudinalibus cum foliis alternan-
bus notati, rubicundi.
Folia infei'iora opposita, superiora alterna , brevissimè
petiolata, petiolo semiamplexicauli, minima,
ovalia , obtusa, mucronulata, margine integra, utrinque
glabra, subcarnosa , avenia.
Flores albi pedunculati, solitarii, axillares, sæpiùs
1 , rariùs 2 in eodem ramo, eredi ; petiolo gracili te-
r d i , subpubescenti, longitudine folii.
V A