A N A L Y S I S
O R A T ï O N I S
DE FULNERE EX IND U ST R IA.
P R O P O S I T U M .
C i v e s quidam duo Athenienfes meretricem communitùs
emerant, & ipsâ utebantur communiais. Quum inter ipfos
rixæ de re quâdam pecuniariâ & inimicitiæ interceffiiTent,
alter retinebat mulierculam & eâ folus potiebatur. Alter qui
ad eam emendam dimidiam pecuniæ partem dedcrat, vadit
ad acloris domum & mulierem per vim abripit. Is ab adore
coràm Areopago adducitur reus, & accufatur quôd iplî vub
nus inflixerit ex induftriâ.
Reus Te defendere aggreditur , ac
I. Præfatur & probat rixas de re pecuniariâ & inimicitias
fuilTe compofitas.
II. Supponendo le adbuc ifti fuifle înimicum, brevîter
arguit fe non ad ædes ipfius venilTe mortis ipfi inferendæ cau-*
sâ, i° . quia ipfum non reipsâ interfecit, quum mulierem
per vim potuerit abducere ; i°. quia ipfum non ferro allata
perculfit fed tefli in ædibus iplius repertâ j 3°. quia benè
poti & comilfabundi ad domum venerunt.
III. De adverfario queritur qui mulierem habere vult,
nec pecuniam reddere , qui propter vile fcortum fe graviter
vulneratum elfe fimulat, qui denique mulierem ad quæftio-
nem tradi noluit.
IV. Senatores rogat ut ex eo imprimis adverfarium men-
A N A L Y S I S . 71
dacem exiftiment, quôd mulierculam communem torqueri
noluerit, ut ex ipsâ veritas eliceretur.
V. Ab iifdem petit ne accufatorem idcirco audiant quôd
fuos ipfius fervos torquendos objecerit : contendit enim ex
fervorum confellione nihil exprimi polfe quod ad rem perti-
neat, at non item ex mulieris teftimonio ,.quamvis ipfa accu-
fatori devotior lit quàm fîbi.
VI. Concludit eofdem fenatores obteftando enixiùs ne à
fe validiora quærant argumenta, ne fe prorsus innocentem
condemnent, & ex patriâ ob lev es, imô ob nullas, injurias
ejiciant.
E iv