Sxxviij O B S E U V A T I O N E S
corredtis, intrudet in textum fortuitas & inéptas emendatlo-
nes quæ pub’icâ mox infamiâ inurentur.
Non is fum qui edi to ris laudes exaggerare aggtediar quia
yeteres cdere fufcepi ; fed id verè poffum affirmare non omnium
effe hoc munus exequi. De operibus græcis duntaxat
loquar, cùm ut in uni re legentium attentio confiftat, tùm
quôd pleraque illorum mendofa maxime 8c mutila ad nos
perveilerunt. Oportet'fanè fcriptorum græcorum editorem
linguæ græcæ mentem & ingenium , idiotifmos, régulas 8c
exceptiones, radices verborum 8c fignificationes diyeiTas , 8c
cetera- quæ ad earn penitùs intelligendam pertinent optimè
callere ; eumdem oporret cognofcere res geftas, mores 8c
■ ufus nationis græcæ , ac præferùm populi athenienfis, fi
fcriptor effet athenienfis : ita fane ilium oportet horum omnium
effe confultiiTirnum ; verùm hæc ipfa non fufficiunt.
Numquam ille rem ad felicem exitu'm perducet, nifi ford
animo præditus fit, qui multis crebrisquedifficultatibus exci-
tetur magis , nedùm deterreaturq nifi etiam inviélâ donatus
. fit tolerantiâ quâ vëlit eadem fæpiùs inculcare, ut caliginofa
pmnia elucidentur, mutila reparentur, afpera complanentur.,
impedita expediantur, c-uræ priores corrigantur curis pofte-
rioribus ; nifi infuper acerrimum Sc fagaciiïimum fortitus fit
ingehium, quo -verum loci alicujus fenfum deprehendat ,
inter fe pugnantia condliet, repleat vacua 8c hiulca, conne-
xionem perfpiciat fententiarum 8c probationüm , interrup-
tum orationis filum refumat , veritatis facem per omnia
ferat ut omne-s difcutiantur caligines ; nifi denique recio 8c
certo inftruëtus -fit critice^ acumine , quo doceatur quand©
textus fervari debeat, quandô poffit deferi, quo intclligat
quid verè fit fcriptoris aut non fit, quo ipfas autoris hallu-
cinationes à librarii erratis difcernat, quo demdm loca cor-
ruptafic reftxtuat, ut pariter abfit à timiditate ignavâ 8c ab
C R T T T C Æ xxxv
apud te maximo in pretio habetor ea ledio quæ maxime hor-
ridaeft 8c barbara ; hæc non raro kdioni primigeniæ proxima
eft 8c ad earn facillimè ducere poterit. Jam in fcriptione foe-
diffimâ quærito lineamentum iliud quod omiffum aut adul-
teratum quafi primariam verbi effigiem deformavit. Ne verô
variantes maximè vitiofas rejîcito, eas perpendito 8c inter fe
comparato ut aliæ per alias corrigantur. Nihil à te negligi-
tor : locus ipfe corruptus * quern laudat aut vertit in alium
fermonem fcriptor aliquis facer vel profanus, tibi aliquandô
fuppeditabit reftitutionem quæfitam , vel faltem ad earn
aditum patefaciet. Quod fi novam ledionem inducas , veterem
ob oculos lecloris reponito qu'am citiffmè, non ad fî-
nem operis aut voluminis , fed ad marginem aut ad imam
paginam. Imam ego paginam anteferrem, dummodo, textu
nullis annotationum fignis impedito, indicaretm tantum lin ea
ad quam fingulæ annotationes pertinerent ; quæ linea facilis
inventu erit, fi notæ arithmeticæ per fingulas quinque lineas
apponantur. Omnino equidem velim, in omni editione
reparandis duplex exiftere commodurnaffirmaverim. Ac primum quidem
pars aliqua oris, verbi gratia, qute in ftatua reparata fuerit, quantumvis
do£te effitla , quantumvis petite accommodata dicarur, non eft
tarnen germana pars, neque ilia qu;e primum exrabat; dum e contri
vera vox, qua; omifla auc corrupta, tandem reperta fuic, non minus
eft ipfa vox autoris quani ilia quae ab ipfo autore fuic primum delineata.
Hoc verb alterum eftcommodum, & fane pricipuum; ncrnpe , (] opi-
fex indoftus & temerarius opus artis anciquum reparare fufciperer, id
unum efficeret fua diligentia ut pretiofas reliquias.perderec omnino &
c'orrumperet, nec nova damna qua: füperba ipfius artuliiTet ignoranria ,
ab ullo jam alio poffent refarciri. Ac non eadem eft texruum adultera-.
torum ratio. Nam quantumvis infcite eos refticuat editor imperitus,
femper remanent yeteres lecHones; ac poft eum alter poteft quirere 8c
reperire feliciores reftitutiones, qua: a fano quoque homine ftatim com-
probeniur..
C %