*XX!V O B S E R V A T I O N E S
quid tunc agere fufcipiet peritiiTimus editor ? nempè, textum
reflitucrc , verba male ordinata ad debitum ordinem revo- ,
care , rejicere quod vitiose abundat, adjicere quod deeft ,
in fuum locum reponere quod tranfpofitum fuit, denique
efficere ut id legatur uno tenore quod non poterat legi. Verum
etiam tunc editori concéda libertas non debet prorum-
pere in licentiam, 8c certæ Funt leges ac regulæ quæ îpfi
Fervandæ funt diligentius.
Ac primiim quidem receptam ledionem non deferat nifi
ultima coadus neceflitate, 8c quum ex eâ. nequit elici ullus
Fenfus probabilis. Judicio magis quam ingenio dudus, Fe-
dulo caveat ab iftis reftitutionibus , ut dicunt, ingeniofis ;
ac fi non poffit Fibi temperate ut eas prorsds omittat, eas
Faltern collocet extra textum , nec velit in textum per vim
intrudere. Atenim Fcriptor ifto modo melius dixiflet. Efto
Fane, tuque linguam mortuam ità apprimè calleas ut poflis
certo ftatuere quid fit pejus aut melius; verdm Fcriptori
melius dicere non libitum fuit. Ab immutando textu, quantum
potes, abftineto ; ipfum multoties refumito , videto &
inquirito num fit ratio aliqua ob quam debeat fervari; vete-
rcm denique ledionem non ejicito nifi quum indè nullus
omnino Fenfus aut fenfus iis quæ præcedunt contrarius exur-
git ; nifi quum fcriptoris ingenium vehementer deformatur,
Fermonis regulæ evidenter violantur, hiftoria manifeftè con-
tradicitur in aliquot fadis vel chronologiæ articulis , & alio-
qui confiât menda non potuifle nifi à librario proficifci. Nec
emendatio tua temere conficitor ; earn componito ex ipfis
adulterationis elementis , &ipfæ, ut ita dicam, textus ruinas
tibi profint ut textus à te nautilus reficiatur CO- Sæpids autem
(.) Ttà ex reliquis pulchræ ftatuæ partibus, pemusartifex, juxtàrégulas
quafdam & propordones , poflet effingere ftatuam illi prorsils
llmikm quæ ex manu primi artificis eduda fuit. Sed in mutilis texubus
C R Ï T I C Æ fcxxvij
tores, màgnâ dodrinâ Sc optimô judicio præditi, Fæpiùs
textum emendârunt ex pröpriis conjeduris, nec indè aliud
contigit incommodi, quàm quôd elucidams fit löcus diffici-
lis, 8c corrupts ledioni fubrogata fit ledio primigenia.
Illi verb objedioni non reFpondendnm efic arbitror, Fcilicet
ab editore quovis textum emendante textum haberi evidenter
corruptum, huncque ob earn caufam ab ipfo emendari.
Equidem fateor falsa evidentiæ Fpecie pofle illudi aliquos,
ideoque etiam atqüe etiam moneo textum non réméré efie
deferendum. Sed quod apüd omnes viros Fanos evidens eft,
id tcneri debet ut evidens ; atque ixt contemnitur ftultus ifte
qui fibi congratulatur Folus ob evidentiam menti Fuæ, ut
putat, afFulgentem ; ità laudatut ab omnibus 8c comprobatur
Fapientis viri induftria, qu i, re perpensâ diligenter, id ad-
mittere non dubirat quod ipfi reda ratio tanquam certum 8c
indubitatum exhibet.
- Antequaln loquar de dotibus queis donatum efie deceat
Veterum editorem, diftindo duplici genere editionum ut
duplex editorum genus difiinxi, hæc Fentio 8c dico. Ilias ma-
ximi omnium Faciam, in quibus aliquis exceilentis jüclicii,
intrà debitos fines Fe continens , Fanæ critices face præemite ,
operam dederit ut Fuus veteribus fcriptis nitor reftituatur.
Sed adeo non contemnam, ut 8c promis neceflarias habitu-
rus fim eas in quibus vir eruditus, perledis patienter 8c Fo-
lerter perFpedis optimis codicibus , nobis diligenter tradet
pretioFas veterum Fcriptorum reliquias. Eæ Folæ rejiciendæ
erunt editiones, in quibus temerarxus editor, ledionibus
obfcuris aut vitiofis ad libidinem non ad rationis normam
meo quidem judicio., textum purum, nitidum, leduque facilem efficere
brevionbus notis quæ ipfam difficultatem ftatim fulvant, rejedis fcilicet
qualibufcumque ab häc re alienis difputationibus.