S Y L L A B U S
EORTJM QUÆ IN DUOBUS VOLUMINIBUS
C O N T I N ENT UR .
IN P R I O R I Y O LÜMI N I .
P RÆF A TIO. PaS* *
De fcriptis vetetum ab editore emcndandis obfervationes
critic*. xx*
^Jvsrsp tk hpaflo&éVOVç tyavou dvrQXoyla» 4
k'GrohoylcL vrpoç t l u m jîi 4 °
j j èp) Tpcaijuuloç Ik 7rpovoletç. ITepi a Xj 7rpoi ov* 7 ^
Y-arsp KfitXX/a hpotruxlctç àvroXoytd.
Kctr’ h.vS'oKiS'ou àtnCtlaç. 9 4
ÀpiO'Gra.yfliKOç w-wep Ta ffMKy d^oXoytct. 1 3 4
Kalnyopta 7rpoç rùg wvovatdçdç > KetttaTiayiav. ■ 1 ^ 4
Y«srgp Tb çrpetl/aTûu. 1 8 4
K^TCl ©êO/AVMÇ-OU TTptOTOÇ. z 0 4
KfitTSt <diOfdVY\ÇOU S'èultpoç. 1 1 ®
jÇcflù Epoflo&évovç, tQ yivo/xévou ray Tp/dicovld, ov etu-
tÙç ii<&i Auèictç» z 4 °
Ko]à Ayop&Tou. 3 14
Kctlet AAmCtetS'&u , Xwmiï&ijiav* 3 8 8
Kdlct ÂhK/C/dJ'ûU * dçpafluctç. 4 11
È* Mavt/ôêijs ^oKf/dd^svep» 43 Jf
C R I T I C Æ. xxxix
audaci ftèmeritate. Nec fatis j penè dicam hune eodem aut
faltem ïimili ingenio donari oportere ac ilium cujus feripta
ïn'lucem edere fufeipit. Ariftotelis editor verfatiifimus elfe
deberet in dialedicâ illâ fubtili fimul & fublimi, quâ philo-
fophus ilîe omnes omnînô feientiarum, humaniorum littera-
rum & artiüm partes menti füæ addicebat. Platonis editor-
deberet intelligere penitùs caufas & fines philofophiæ plato-
nicæ, & infini tam fermonum illius varietatem, quâ ad omnia
dicendi genera, ad omnes feribendi modos, facilis 8c
multiplex fe accommodabat.
Non loquar de hiftoricis & poetis , quantis nempè dotibus
inftrudum elfe oporteat editorem Thucydidis, Herodoti,
Æfchilis, Sophoclis , Euripidis , Ariftophanis , & aliorum
quorum feripta, ad nos pervenerunt plus minufve adulte-
rata. Pauca duntaxat dicam de oratoribus atticis circà quos
ego verfor præcipuè. Qui fcilicet apprimè cognoverit veros
illos & à naturâ datos affedus, firmam illam & fubtilem
arguendi methodum, venuftam illam & fale conditam fim-
plicitatem, vîm illam fermonis quæ res exhibet quafi in fee-
nâ agerentur , concentum ilium verborum demulcentem
aures fuaviter, quæ omnia illis omnibus erant communia j
is mihî videtur maxime omnium poffe emendare in textu
quod peccat, rejicere aut adjicere quod illorum ingenio
congruum eft aut contrarium,
Equidem arbitrer, 8c hoc ultimum animadverto, fore ut
xs qui alicui operi in alium fermonem vertendo dédit ope-
ram , facilius poflit & feliciùs huic eidem operi edendo
incumbere. Nullâ fcilicet aliâ tutiori via corrupti textus fa-
nari queunt, quàm fi id primum omnium pro certo teneatur
quid feriptor in animo habuerit dicere, ut certiùs cognofca-
tur quid reipsâ dixerit. Porro is qui accurate opus aliquod
in alium fermonem vertere ftuduit, id debuit intendere ut