3 . MERTENSIA (DICRANOPTERIS) FLEXüOSA. Tab. LX. Fig. I.
M. rhizomate strigilloso - hirto ; fronde rigida, fragili, repetito- di - vel tn-
chotoma, glabra; stipite subflexuoso petiolisque apteris teretib u s, apice in crass atisj
pinnulis subtus pallidioribus vel glaucescentibus, linearibus acuminatis, laciniis lineari-
lanceolatis obtusis; sporangiis 4 — 6 — io.
M ertensia fle x u o sa , Schrctd. in G ott. g e l. A nz. 182l\. p . 863. co lla tis specim. o rig .
M ertensia rig id a , Kunze in L in n a ea , i 834* p . *6» ipso recognoscente.
Rhizoma crassitie pennae columbinae, flexuosum, ramosum, passim fibrillis tenuibus raaicans, pilis
ferrugineis paleiformibus strigillosum, saepe plures pedes longum, frondes plerumque nonnullas promens,
atque delapsarum vestigüs tamquam nodulis brevibus cylindricis notatum. Stipites spithamaei vel pedales,
teretes, paullo flexuosi, viridi-fuscescentes, glabri, infeme verruculis parvis asperi ibique pariter ac rhi-
zoma strigillosi, ad divisionem primariam incrassati, uti tota stirps rigidi. Divisiones frondis nunc dichoto-
mae, nunc, gemmis centralibus evolutis, trichotomae bracbiato-patentes. Petioli pinnarum et pinnularum
fere teretes, superne (ubi dividuntur) incrassati, imi sesquipollicem, summi quatuor lineas longi, apteri.
Pinnulae in omnibus divisionibus sessiles, subhorizontaliter patulae aut deflexae, imae 4 a(l ? poll, longae,
1 latae, superiores breviores et angustiores. Laciniae crassiusculae, fere coriaceae, dum siccae valde fragiles
, insignes nervo quam in plerisque speciebus crassiore, venis bi- vel tricruribus valde frequentibus atque
basi lata e nervo exeuntibus, obtusae, interdum emarginatae. Rhachis inter lacinias latiuscula, convexa,
praesertim in inferiore facie plerumque rubenti-viridis. Color laete viridis, infra glaucescens cum rubedine,
rarius viridis. Gemmae centrales in hac specie frequenter evolutae, primum pilis subulatis castaneis hir-
sutae atque tectae pinnulis duabus oppositis complicatis postice pinnatifidis antice pinnatifido - crenatis. Sporangia
breviter pyriformia, 4 — 5 — io , raro plura, non semper fegulariter in soros collecta, sed interdum
quasi sparsa. Gongyli breviter tetraëdri, basi convexa.
Haec species ab omnibus facile dignoscitur firmitate, rigiditate, pondéré frondium, trichotomia saepe
repetita, pinnularum jugis breviter petiolatis, petiolis apteris teretiusculis, laciniis dense venosis, venis basi
larga confluentibus, rhachi utrinque convexa.
In montium tractu Serra do Mar dicto, in Provinces Sebastianopolitana, Spiritus
Sancti, Bahiensis vidi. Loca arida, calida, lapidosq, sylvas caeduas praediligit. Prope
Belmonte in Oceani littore locis lapidosis invenit nobü. Princeps Max imilianus IViden-
sis. In Peruvia quoque ad Chibangata legit cl. P öppig. 1|.
Tab. LX . Fig. I. i. Particula pinnulae, lacinias duas ab utraque facie exhibens. 2. Sporangia quatuor
in sorum conspirantia. 3. 4- 5. Sporangia clausa. 6. Sporangium ruptum. 7. Gongyli. 8- Pili hinc inde ra-
mosi, rhizoma tamquam paleae obvolventes. Omnia varia magnitudine aucta.
ADNOT. Mertensiae species, hucusque magna ex parte secundum manca herbariorum specimina descrip-
tae, ulteriore egent examine. Habitu et Crescendi modo, ramificatione scilicet, pinnarum directione, gemmae
centralis abortu vel evolutione, securius discemuntur, quam forma, colore et pube ladniarum. Cum yero nobis,
contigerit, haud spernendam examinandi diversörum speciminum copiam, species brasilianas novis characteribus
instruere conamur.