X. DICKSONIA L’Herit., Sm., Sw., R. Br.
Dennstadtia, B ernh . — Nephrodii spec. M ich.
Sori marginales distincti 5 capitati, indusio ex apice venae orto, mcmbranaceo,
extrorsum dehiscente; involuti lobulo frondis fornicato, unacum soro replicato, in-
dusiumque amplectente vel cum eo concrescente 5 (ideo quasi emergentes inter labia
indusii marginalis circumcirca clausi, s. perisporangii Hedw. Bernh.)
Caudex arboreus assurgens, aut herbaceus repens. Frondes spectabiles, saepe
decomposito - partitae.
1 . DICKSONIA TENERA. Tab. LXVI. Tab. LXXÎI. Fig. I.
D. caudice repente ramoso ; fronde tripinnato - partita glabriuscula ; pinnis pinnu-
lisque acuminatis, laciniis remotiusculis oblongis obtusis e basi cuneata in rhaches
decurrentibus semipinnatifidis vel sinuatis antice crenatis, lobis obtusis subcurvatis
sinuato-subdentatis emarginatisve, quovis imo antico longiore ; soris majusculis.
D ickso nia ten era , P resl. D é lie , p ragens. I. p . 189., collâ to specim ine orig in a li.
D icksom a cidictnloidcs, L in k , H ort, R . herol', II, p , 9 . f collâ to specim ine auctoris,
A n n e quoque fV illd . Sp, p i, y p . 488. cum synom . , m ih i valde dubimru
Caudex horizontaliter in terra repens, magnaque ex parte emersus, teres, crassitie digit!, flexuosus,
simplex aut ramosus, interdum in duorum pedum longitudinem extensus, paleis parvulis subulatis castaneis
basi albis sursum spectantibus et in apice caudicis ramorumque convergentibus adspersus, deorsum agens
radiculas teretes flexuosas sinjplices aut divisas. Frondes plures subahernatim e caudicis ramorumque fle-
xuris surgentes, erectae, 5 — 6-pedales. Stipes 3 — 4 spithamas longus, strictus aut superne parum fle-
xuosus, basi teres nigricans, crassitie digiti minimi; sursum paullatim attenuatus viridis, in facie anteriore
sulco profundo exsculptus, dorso valde convexus, ad latus utrinque linea prominente instructus, junior adspersus
paleis subulatis, 1 — 2 lin. longis, castaneis basi albo- pellucidis, atque praeterea pilis paullo
minoribus albis, utrisquepatentibus. Stipitis intra pinnas continuatio, s. rhachis, similis, sulco tarnen minus
profundo et latiore, angulisque elevatis in duas cristas pallidius virides, quae in rhaches' pinnarum trans-
eunt. Frondes in laminant spectabilem ovato - triangulärem expansae. Pinnae lanceolatae, acutae, in utro-
que latere 20 — 28 » subhorizontaliter patentes, infimae sesquipedales suboppositae, superiores magis ma-
gisque diremtae, distanlia inter pinnas cujusvis jugi subpollicari, inter singula, juga infima dodrantali, sursum
minore. Rhachis partialis pinnarum ima basi nonnihil dilatata, ibique pariter ac ad axillas pinnularum
paleis quam reliquae longioribus adspersa, figura rhacheos communis. Pinnulae lanceolatae acuminatae, 20
24 parium, breviter petiolatae atque a se invicem discretae, exceptis summis paribus, quorum 4 _5 pinnulae
penultimae paucas lineas longae basi confluunt, ultimae totidem omnino in cuspidem angustam crenatoserratam
sunt attenuatae. Laciniae pinnularum 3 — 5 lin. longae in quovis latere 1 5_24 inferiores remotiores;
inter se invicem fere liberae atque vix nisi cristulâ tenu! e basi decurrente leviter connexae, cir-
cumscriptione oblonga aut angusto-oblonga, lobatae aut lobato - pinnatifidae, lobis utrinque 2 — 3 altérais
cuneatis emarginato - bilobis, lobulo minore sorifero. Horum vero loborum ille , qui antice positus, semper