IX. DIDYMOCHLAENA, D e s v . , K a u l f . , L ink.
Aspidium A u c t . Tegularia R einw. Monochlaena G audich. Hy-
sterocarpus L angsd. mss.
S ori utrinque secundum apicem venae lineares, in unum oblongum confluentes.
Indusium lineare geminum venae inter soros longitudinaliter adnatum, in unum
concretum, utrumque margine exteriore liberum.
Caudex in unica specie cognita arbor eus. Frondes bipinnatae.
Genus heteroclitum Diplazii, diversum brevitate sororum.
1. DIDYMOCHLAENA SINUOSA. Tab. XXVIII. Tab. XXIX. Fig. I.
D idym ochlaen a sinaosa, D esv. M agaz. d er Ges. N a tu rf. Freunde za B erlin . F .
1811. p- 3o3. t. 7. ƒ . 6. 6. a. K a u lf. Enum . f i l. p . 184. Sp ren g . S y st.
F e g . I F . p . 69. S ternb. F lo ra d er F o rw elt. Tab. A .
Aspidium truncatulam , Sw. S y n . f i l. p . 52. 2Ö2. IV illd . Sp. p i. F . p. 256. cum
sy n on .
Aspidium squamatum, IV illd . Sp. plant. F , p . 25o. cum syn on . Schrad . in Gott.
G el. A nz. 1824» p• 868.
Aspidium cultratum , P r e sl. D e lic . p ra g . I .p . 174*
Diplazium pulcherrim um , R add i fil. bras. p . 42. t. 5g.
Tegularia a d ia n tifo lia , Reinw. S y llo g e p i. R atisbon. II. p . 3.
M onochlaena sin aosa, Gaudich. in F r e y c in . V o y . B o t. p . 3i,o. t. 12. ƒ . 3.
Cresçit in sylvis montants per magnam partem BrastUae tropicae, e. g . in monte Cor-
covado, in Serra de Jaraoca inter S . Joäo Marcos et fin e. Pirahy, Pros. Sebastianopolita-
nae. In Insula S. Catharinae cl. de C h am isso legit. In insulis antillanis et in Java
frequenter observata est. In Peruvia legit cl. P o p p ig .
Tab. X X F I I I . Figura intuenti ad dextram sistit Rlicem integram, in sylva montana una cum Alsoplula
armata crescentem. Tab. X X IX . Figura I. exliibet caudicis partem a latere visam, magn. natur., et IF. ejus
sectionem transversalem.
ADNOT. Filicem jam satis superque descriptam haud ulterius verbis dipingimus, unum id monentes, Di-
dymochlaenae genus sori et indusii indole facile distingui ab Aspidio, difficilius vero characterem erui, quo a
Diplazio probe secedat. Haud male igitur bonus Raddius ad Diplazium (Gallipteridem Boryo) retulit, cujus
speciem quasi exhibere soris abbreviates ill. amicus Link (in horto r. berol. II. p. 73.) tradidit. Venae steriles in
hac stirpe bifurcae sunt, fertiles contra quasi e duobus cruribus confluunt, ideoque Iatiores sunt. Indusium quoad
originem duplex est, pari modo in venae decursu adnatum, ac in Asplenio simplex habemus. Possit igitur dici,
Didymochlaenam esse originitus Asplénium, cujus vena cruribus gaudeat geminis approximatis, altero sursum,
altero deorsum sorophoro et pari directione in indusii formationem producto. Porro comparari potest Scolopen-
drio, cujus indusia, soris geminatis pertinentia, ore ponvergunt, e venarum du a rum vicinarum venulis ortaj
contra in Didymochlaena u n iu s venae crura ferunt soros geminatos, quorum indusia in unum coalita in oppo-
situm latus hiant. 25