8a F R I N G I L L A , sch o e n ic lu s , S L O O T - M U S C H .
gctckcnd. De Pooien zyn zwartachtig. De Nagel van den achtervinger is de zwaerfte en
langfte van allen.
De Wyfjens der Sloot-Musfchen yerfchillen van dir koleurfel zeer veel. Haere Koppen, als
gezegd is, zyn niec zwart, maer bruin met dof-geel fyri gefprenkeld. De Oogen ftaen in een
helderer geele ftreek: de Wangen zyn wat donkerer: daer onder volgt een tot over den nek
loopende heldere Ring, doch die op verre nae zoo wit niet is als by de Mannen. De ftrot-
bekleedfels zyn n i e t « maer van dezelfde koleur als de ring; alleenlyk vertoont zig een
weinig zwart op den keel; en van daer naer de Borft toe en op den Krop volgt een vuil-geel
met zwarte langweipige vlekken gefprenkeld borftgevederte, het welk verder naer beneden
achtervolgd wordt van uit den geelen vuil wit pluimaedje. De Zyden en Heupen zyn mede
wel geftriemd, maer onvergelykelyk flaeuwer dan die der Mannen. De Rugvederen der Wyf-
jens zyn zoo donker niet als die van haere Egaes. Naer den Stuit toe worden zy fyner gepiekt
en helderer. De Staertpennen zyn naegenoeg eveneens als de hier voorgemelddea De Wyf-
jens hebben op haere fchilden o f vlerkdekken ook dat roeft niet welk aen de mannen zoo ken-
nelyk affteekt; doch daerentegen zyn de randjens der onderfte vederen van het vlerkdek by
haer veel helderer en grooter; gelyk ook by haer het lichtbruin aen de kanten der kortere
Slagpennen veel fterker affteekt. Haere Pooten zyn vleeschkleurig; en met de Nagelen haerer
vingeren is ’t eveneens geleegen als by de Mannen.
A E N T E K E N I N G E N .
De Sloot-Musfchen laeten zig bezwaerlyk opvoeden en op zaed gewennen. Z y zyn ook on-
gezelliger onder elkanderen, dan de Huis-of Ring-Musichen; houdende zig paer aen paer
meeftal by een, zonder meer gezelfchap. Zelfs ziet men hen niet by hunne jongen in eene
zwerm blyven: Z y verlaeten ze al vroeg. Z y aezen op wilde zaeden en Infekten die zy in t
veld vinden. In ’t hoogere geboomte ziet men hen nooit, en zy houden meeftal huis in de
liezen en ruige llootkanten, die afgeleegen zyn. In den Herfst zwerven zy verder van de wa-
terige o f moeraslige Itreeken onzes lands at naer hoogere landen, zoo dat zy in dien tyd aen
onzen Duinkant gevonden en aldaer menigmaelen onder de openliggende Vinken netten gevan-
gen worden. Hunne Neßen, die niet groot van omflag o f diep zyn, beftaen uit dor en zeer
fyn vlotgras, fomtyds met een tusfchenweefsel van rag, of wolle; en hunne
Eijeren zyn vael en graeuwgefprenkeld met zeer fyne
fpatiens. —- Z y broeden flegts eenmaeL — ■
H BH