A R D E O L A,
O F
W O F F E R,
HOUT P I TOOR T J E ,
n W O U D H OMPm JJE .
U y vcrbaftermg van deezen laeßen Nederduitfchen naem hebben veelen den Vogel het IVoud-
aepje geheeten; en de boeren zeggen Wouäop. Sommige Liefhebbers noemen hem, in on-
derfcheiding van den Roerdom]), het Houtpitoortje, omdat hy, (Vwelk de andere Pitoorsniet
zyn gewoon te doen,) in het hout, der afgelegene griendten naementlyk of moeraflen, zig
ophoudt, en niet, gelyk de gemeene Pitoors, plat op den grond tuflchen het riet, maer tus-
fchen de takken van het Waertreis en op den kop van een of anderen Wilgenfioof kort boven
den grond zyn neß maekt. Sommige vogels hebben hunne naemen ontfangen uit de Gelui-
den, welken hen by uitflek eigen waren; en zoo wordt insgelyks, in eenige plaetfen, ons te-
genwoordig voorwerp niet ten onrechte W o f f e r genaemd, van wegens het eenig geluid welk
het zelve maekt, en het welk vry net wordt uirgedrukt door fP o f, Wof.
Geen Vogel heeft my tot hier toe meerdere moeite gekofi dan deeze, want ofschoon ik wel
eens de geleegenheid kon aentreffen van. hem uit handen van den eenen of anderen boer te
krygen, heb ik echter niet dan nae zeer lang zoekens de Neßelplaets kunnen ontdekken, en,
toen ik die gevonden had , het meer dan eens moeten opgeeven om daer by te genaeken, en
’er meeßer van te worden
Hy iS een bykans ontaeganglyk-fchuwe vogel: In de waterboezemen der Waerten; in be-
groeide bonken en woeft liggende kleine veenakkeren, hier en daer in een algeleegen’ hoek
van poel of plas, ontmoet men flegts nu of dan eens den Woffer; en fchoon zyn neft een weinig
boven den grond verheven en vry groot is, heefc hy het zelve echter zoo diep tuflchen
de ruigte en takken aengelegd, 8at men niet zonder gevaer by ’t zelve naderen kan, wanneer
men het nu al in ’t oog gekreegen heeft
Het is de ongemeenheid deezer Vogelen, waer aen ’t is toetefchiyven, dat men noch by
Willugiiby , noch in de Xde uitgaeve van het Syftema Natura van LinnjEUS , noch by Bris-
son, noch by Klein, noch by Schwenckfeld, dezelven aengehaeld vindt.
Zy zyn van het Geflacht der R eigeren; uitwyzends deeze K enmerken,
De Bek is recht, lpits uitloopende, lang, op de zyden een weinig fimengeneepen, en
van de neusgaten af naer vooren toe gegroefd.
De Foeten hebben Drie Voorvingeren, zonder merkelyke tuflchenvliezen, en eenen achter-
vinger.
De Deijen zyn tot kort boven de knien bepluimd.
De Nagels van de middenfte Vingeren zyn op de binnenzyde met fyne tandjens inge-
zaegd. (*). •
B E S C H R Y V I N G.
Met L y f van den W o f e e r heeft .de grootte van een gemeene duif De Bek is cot achter
aen
("*) B risso n . Ornithologiee Tom. 2. pag. 312. „ In omnibus huiui generit gel van den middenßea der drie Toorvingeren aen den binnearand aaegswyw
„ [_Ardrie3 Avibus trtum digitorum anticomm medius unguis interius eß, ferne getand.
„ inßar, dentatus. d. i. In alle de Vogelen van iiec Reigergeflaehc is de Na-
P