P A R U g C A U D A T U S .
P A R U S
c A U D
o
A T
F
U S,
S T A E R T-M E E
Z o o gemeenzaam Tiet bekend 1s,, dat de St a e r t -meezen in den herfst, gelyfe de andere
löorten van haer gezin, zig in ons geboomte »vervloedig laeten vinden, zoo weet men minder
algemeen, dat zy vogeltjens zyn die ook Her te lande broeden, en dus onder de Inborelingen
moeten geteld worden.
Dit is te vreemder , omdat het zeer zonderling Neil, welk zy maeken, van die dikte en
uitgeftrektheid is , dat het gemaklyker dan veele anderen in het oog kan loopen, daer het
meermaelen, niet in boom hollighedeh en gaten, gelyk dat der andere Meezen altoos, maer
(gelyk het hier afgetekende) in ’t openbaer , tusfdien de takken der Kerlen-Appel-ea Peeren-
boomen van onze boqgaerden aengelegd wordt; in de welken dan ook dit gevogelte, met
zyn gebroedfel, den gantfchen Zomer over., zig doorgacnds gewoon is op te houden, inzon-
derheid wanneer de landlieden in gebreke zyn gebleeven van de eijcmeften der rufpen uicte-
roeijen. De ruirate van ieevensvoorraed als dan gemaklyk aentreffende , ziet men hen dage-
lyks van boom tot boom in hunne hroedplaets de ronde doen.
B E S C H R Y V I N G.
Onder de fraeiflen van ons Vaderlandsch klein gevogelte verdienen zeer zeker, de S ta ert-
M e e z e n geteld te worden. Haere koleuren zyn wel zoo verfcheiden en aflleekende niet als
die der ancleren van haer Gezin; maer haere ongemeen lange en zonderlinge Staaten, en het
fchakeerfel haerer pluimaedje, maeken haer echter zeer bevallig; en de levendigheid en gaeuw-
heid die haer eigen zyn in ’t qpfpooren van haer aes en in alle haere overige beweeging bekoo-
ren haeren aendachtigen belehouwer. Haer gehede Kop vertoont zig gemeenlyk als ruig. De
Bek der Staert-Meezen is zeer kort, naer evenredigheid dik, fterk, en zwart. De Tong is
gefpleeten, en aen ’t einde gefnazeld. Haere Oogen zyn grooter dan die der Pimpel-Mee-
zen, en donkergraeuw naer ’t zwarte trekkende. De Neusgaten zyn met vedertjens overdekt.
Haere Kruinen, en Wangen zyn helder wit. Onder de wangen loopen, van den bek af, ee-
ßige vadere vedertjens; hoedanigen op het achterhoofd ook worden belpeurd, die van daer
in zwarte nekvederen, by langzaeme toeneeniinge, overgaen. Onder op den hals hebben de
Mannetjens eene puntig uitloopende zwarte piek. De Borß-vederen zyn wit; fomtyds, (en mo-
gelyk maefct de ouderdom dir verfchil,) flaeuw gefprenkdd met vaeL Boven de heupen worden
de zyd-ea verdere Buik-vedertjens ongevoelig vaeler. Meerder gefchakeerd zyn de vede-
ren van den Rüg; een mengfd van flaeuw kafianjebruin of roeft koleur, van zwart, en van
vad dat naer het loodverwig blaeuw trekt, fchildert aldaer deeze vogeltjens met onaertig. Het
zwart