4o C A F R IM U L G U S , G E I T E NME L K E R , of DAGS L A EP .
b e s c h r y v i n g .
Naer reden van het lyf is de Kg£ van deezen vogel vry gcoot. De Bek is zeer klein, zwart,
aen beide de'Nebben voqrovergeboogen, dun en td e r , plat gedrukt in de breedte, maeken,
de opengefperd eene zeer wyde gaeping, die toegang geeft tot eenen nog onvergelykelyk wy-
deren Keel, zoodat’er de grootfte Torren, zelfs Vliegende Herten, door kunnen. Op de
zyden van de bovenfte nebbe ftaen zwarte eh ftevige Borftelhairen: In’t gehemelte des beks
is eene lange fpleet; daer beneden nog eene kortere en breedere, aen welker grond een dwars-
ftaende rey volgt van fnazelige byhangfelen: alle welke toeftd-den vogel dient, nm zyn aes des te
vafter in verzek§ring te houden , De buizen der Neusgaten ftaen niet buitenwaerds uit zoo als
in de Amerikaenfche fcort. De Oorgaten zyn wyd. De Oogen, die zwart zyn, hebben eene
ongemeene grootte; gelyk de meeften der Nachtvogden. De Pooten zyn ruig, zwartach-
tig aen de vingeren, welker middenften tweemaelen zoo lang zyn als die op zyden ftaen.
De Nagels zyn zwart: Die, met welken de middenvingers gewapend zyn, hebben aen hun
binnenkant een ingezaegd byhangfel, gelyk de Rygers. De Staert, die omtrent 5 duimenlang is,
heeft 10 pennen, allen bynae evenlang, zeer buigbaer, en zagt. Van den bek af tot aen den ftaert
is de vogel 6 duimen lang. Van boven is hy grys gelpikkeld of gevlekt üit den witten, bruinen
en zwarten, golfswyze, en zeer fyn, eenigzins in de manier als fommige bruine Motten en
• Naehtvlindersj onder deeze koleur zyn eenige kleine zwartere en lange vlekjens gefpat. Op
het aschgraeuw achterhoofd zyn deeze zwarte vlekjens in ’t middenft gedeelte der vedertjens.
Op de Vlerken loopt ’er door dit gefpikkelde wat meer brum, zwaffi en roschkoleurigs. De
rüg, by de fchouderen, is ’t donkerft. De vlerkdekvederen zyn bleeker, gelyk 00k de Staert-
pennen, die hier en daer met zwarte dwarsftreepjens getekend zyn De Borft, de Zyden,
en de Buik hebben, over hetgeheel, eene lichtere aschgraeuwe, uit bruin en rosch gewölkte
koleur, met zwartere golfjens.
A E N T E K E N I N G E N .
Niet alleenlyk in de Gelderfche en Oveiyflelfche boflelien, maer 00k in Holland, längs den
Duinkant in het Hout, ontmoet men deeze Dägslaepen. Z y leggen hunne 2 'Eijeren in de
digte bosfchaedjen op eenig dor blad boven op den grond, en broeden ze, zonder eenig ander
mefkelyk toeftel van Neft (*). Deeze Eijeren zyn in den grond wit, met donkerer wolk-
jens gedekt, en met zwartere plekjens daer op als marmer getekend. Dit broeden op de bloo-
te aerde heeft den Italianen de geleegenheid gegeeven om den Vogel Covaterra te noemen.
Het Mannetje is van het Wyfje onderfcheiden door eene witte vlek omtrent op ’t midden van
de tweede en derde flagpen, en door de witte punten aen de eerfte en tweede Staertpen.
Op den grond zittende nuttigen deeze vogels 00k Zaeden van deeze en geene planten: Wil-
lughbey heeft ze, zoowel als Infekten, in hunne maegen gevonden. Opmerklyk is het, dat
de Tong deezes Vogels (klein, gaef, en zeer fpits,) aen’t gehemelte vaftgehecht
zit, en dat het Bekkeneel doorfchynend is.
(■) Anders, dan hier te land* en in Itaüe, fchync het ten lenzten van den Nat. nhis] zegt ms, dat „ deeze Vogels tuflchen de rotßn een rond neß
Caprimulgus met Broeden toetegaen in Sweoen. De Heer Linnävs [Syfi. „ maeken van kley.”