n.6 S T U R N U S , ¡et C IN C L U S , S P R E E UW e n W A T E R S P R E E U W . -
men, in hiör toe gemaefcta, aerden kannen, of in Spreeuwen hokken maeken, Hebben weinig
konftigs. Zybeftaen uit dünne takjens, ftroo, allerhanderuigt’ en vederen. Gemeenlykleggen
:zy 4 o f 5 Eijeren die uit den groenen blaeuw zyn. Z y broeden ieder jaer ten minften tweemaelen.
A ¡ ¡ f N m E . . K E N ,1 . N <p. E 'N .
Men vindt Witte Spreeuwen. Ik heb een geheel neft vol jongen gezien, die allen zurver wit
waren, uitgebrocd op Texel. Een’ heb ik ook gezien dewelke de koleur had van dor blad.
Deeze Vogels leeren, behalven het naefluiten van allerleye deuntjens, het praeten zeer wel. De
Spreeuwen leeven in zekere önderlinge gezelligheid, en vliegen, behalven wanneer zy om aes
voor hunne jongen uitgaen, in fchoolen. Men heeft öpgemerkt, dat zy zig in hunne troep zeer
digt in een fluiten, wanneer zy door eeri Roofvogel worden aengevlogen; maekende boven hem
zoo veel wind, dathy inzynevlugt belemmerd wordt; en’t is bekend dat zy in die gevaerlyke ge-
leegenheid op hunnen vervölger zig zoo overvloedig van hun drek ontlaften, dat hy de wyk moet
neemen.. iZeei gaerne houden zy zig pp iri velden.daer Rundvee graeft: De geele Drekvliegen,
weet men, zetten zig in menigten op deszelfs afgang; en ’t zyn de Spreeuwen die deeze Infekten
met eene ongemeene gezwindheid vangen en verflinden, zoo doen zy ook alle andere foorten van
bloedeloos gedierte; het welk hun voomaemfte voedfelis. Geheele wolken van Spreeuwen ziet
men, vooral Wanneer, de broeityd äfgeloopen zyride, de jongen in ftaet gekoomeri' zyti, by *t val-
len van den avond herömZwieren. In Noord-Holland, (inzonderheid buiten Enkhuizen) en överal
elders daer ruime rietvelden zyn, vallen deeze zwermen neder om zig ter nachtruft te begeeven,
tot hun verderf: Want men heeft aldaer de praktyk van, als ’t nu dönker geworden is, aen ftaeken
eene vuik in de lugt te hangen, aen ’t einde van haeren zak voorzien van een Lantaern met licht :
Dan werpt men met kneppels in het riet, eri ftoort door geraes de flaepende Spreeuwen, die, ont*
fteld, naer het licht, en in de Vuik, vliegen. Zoo worden’er lömtyds in eene trek eenige honder-
dengevangen; die vervolgends, als eene.Lekkemy, gegeeten worden. Dat de S p r e e u w , in ge-
■val van toevallige ongemaltken, zigzelf weet te geneezen, blyktby de ondervinding, zegt Ges-
nerus. (*) Aen deezen meldde Fabricius in eenen brief, dat een verminkte Spreeuw, die onder
eenige Nachtegaelen ©pgebragt werdt, de Miereneijeren vermaelde en dat pap onder zyne vlerken
warmgemaekt hebbende hetzelve met zyn bek op de verminkte poot ftreek; waer door hy binnen
weinige dagen herfteld geraekte
Betreffende den W a t e r s p r e e u w , door den vermaerden LinNjEüs (f) Cinclus geheeten, ik
heb hem in den jaere 1760, (in het 17*. nommer van de Uitgezochte Verhandelingen) uitgegee-
ven; toen hy in eene der flooten vah een Linnenbleek by Bloemendael gevangen was. Myne aen-
merkingen omtrent dit voorwerp kan de des begeerige Leezer ter gezegde plaetfe vinden. Men
noemt hetzelve W a t e r s p r e e u w , omdat deeze vogel niet alleenlyk zig doorgaendsby de wate-
ren, die harde gronden hebben, ophoudt; maer ook dikwils te water gaet, en zig onder hetzelv
e , geheelop den grond, begeeft om ’er allerley water infekten te zoeken tot zyn voedfel. Hy
loopt tot dit einde längs de gronden der flooten; en deeze zyne manier van leeven doet ons de
reden merken, waerom zyne Neusgaten niet rondom open ftaen, maer geheel met een vlies over-
dekt zyn, het welk alleenlyk.aen den onderkant een weinig los is. Ook is het geheel bekleedfel
van deezen vogel zoodanig dat het duidelyk gemerkt kan worden naer zyne manier van huishou-
dinge en leeven ingericht te zyn. De Vederen der Vogelen die veel in ’t water leeven, zyn glad-
der, ftaen dichter op een gepakt, en fluiten nader over elkanderen dan die der Landvogelen.
Deeze eigenfchap heeft onze W a t e r s p r e e u w zoodanig, dathy, fchoon in eene kom met water,
geftöken, geene natligheid aen zyne vederen behieldt, en het water ’er in dikke druppen afliep
even als van de vederen der Eenden, Mai .vindt deeze Vogelen in den Winter nooit aen paeren,
o f in grooter getal, by een; maer des Zomers ziet men gemeenlyk het wyfje by den man; en de
natuur dryft deeze Waterfpreeuwen by den winter naar de Oorden in welken onbevroo-
ren vlieten en beeken zyn, in ’t Duin. Men zie verder zyne Befchry-
ving-in'’t gemeldde ftukjen , op bladz. 75 en 76.
(*) C. Gesnercs de Avibus, pag. m. 7 1 <S. D . (fj" L i n n/ei Syfi. Nat. Edit. X.