A L A U D H
O F
L E E U R I K
D• i - 'o o r de groote veelheid onzer Hooi-en Weilanden hebben wy alomme jaerlyks zeer groote
menigten van by ons voortgeteekle en voortteelende L e e u r i k k e n van die foorte, welke de vö,
gelbefchryvers.degemeene noemen. Al vroeg in ’t jaer, by gunftig weeder, laeten zy hunnen
äengenaemen zang in de hooge lucht hooren, verkondigende de verdwyning van den barfen Winter.
Ookzyn zy onder de eerften die paeren en bouwftoffen fieepen.tot bedding voor een neft.
Zeer.overvloedig worden zy in het naejaer op de akkers, vooral daer ftoppels ftaen, metflag-en
fleepnetten by.ons gevangen en als eene lekkerny gegeeten. De beroenjde Heer J . T. K l e i n ( * )
boudt den BoomJeeurik van F r i s c h i u s , den Hei- of Steen-keurik van S c h w e n c k f e l d , den Wilden
leeurik van A l b i n , allen te (amen, flegts voor zooveele veifchillende naemen Van eenen en den
zelfden vogel, die geen andere is dan onze Gemeene leeurik, verfchillende alleenlyk in deeze of
geene kleine byzonderheid door ouderdom van leeftyd: t w.,' als hy nog geen anderhalf jaer bereifet
heeft, zyn de Spoorrn zoö lang niet als wanneer' de vogel ouder is geworden. Onder de
Hollandlche liefhebbers is het evenwel bekend, dat de K o p i e r s , dewelken men opdeleeurik-
netten in den herist vangt, voor eene verfcheidenheid zyn aen te zien, omdat zy korter van lyf
en gedröngener van gelialte dan de gemeene Veldleeorikken zyn, en altoos längere fpooren heb-
ben; hocwel zy in koleuren .weinig of niet van de anderen verfchillen. Deeze K o p i e r s zingen
niet. Hun geluid zweemt wel wat naerlulu. De Duitlchers, zegt C. G e s n e r u s (**) noemen
heu Cepcra, Steen-leeurik, Boom-leeurik. Evengemelde Heer K l e i n zegt ook ter aengewee-
zeneplaede, dat de Piepleeurik van F r i s c h i u s en de Pippit of Kleine leeurik van A l b i n dezelf-
de. vogels. zyn met andere naemen. Het gemeenzaem by ons bekende vogeltje, ter grootte van
een Vink, het welk men dagelyks op onze vinkenbaenen vangt en Pieper noemt, behoort onge-
twyfeld tot het gefladit der Leeurikken. c Wat den gekuifden Leeurik betreft, die mede voor bene
afzonderlyke foort wordt te boek gefteld, en dien men zegt, ’s winters gemeenzaem längs de
opene landwegen onder de Haverkneuen en Müffchen te zwerven; ’k wil wel bekennen als nog
niet genoeg verzekerd te zyn,,waer in.dezelve van den gemeene» Mannen leeurik verfchiit, dewyl
deeze. laefte doorgaends zig, willekeurig, den eenen ftond.vry hoog gekuifd, den anderen ftond
met plat nedeigefireekene kruinvederen vertoont: En byaldien het waer is, dat „onder de Tien
„ Duizend gemeene leeurikken niet een Kuißeeurik wordt gevangen,” (f) zal men my die on-
zekerheid niet kwalyk neemen.
K E N- -M E R K , E N.
Het Leeurikken geflacht heeft deeze Kenmerken:
Vier Wingers zonder tuflchenvliezen, L w. drie van vooren en ebn’ van achteren, allen
naegenoeg van elkanderen los.
Deijeu, die gepluimd zyn tot aen de knie.
Een Elsvormigen Bek, die ftomp van fiied is.
Heusgaten die open ftaen.
Een Spoor of Nagel op den achtervinger, langer dan de vinger zelf en flaeuw ge-
boogen.
B E S C H R Y V I NG.
Van ’t uiterfte van den Bek tot aen het einde van den Staert is de gemeene leeurik 61, duim lang.
Zyne Vlugt is omtrent io duimen. De bovennebbe van den Bek is donker hoomkoleurig, de
on-
CJ. i K le i» . Ordo Avium, pag. 7 1 . ( f ) DiS. Rais. & Univ. des Animaux. Tom. L pag. pp. a. Sur dix mil-
C J C. Ois.NSRvs. de Avibus. pag. 7p. Je Altutttes communes on ne prendra pas un feul Cechtvis.
G a