<£î PICUS, ALBO NICROQUE VARlUS, MAJOR, OF GROOTER BONT SPECHT.
te gemaklykcr op de oneffene oppervlakten van de boomfchorsfen zig klemmen, en met de pun-
tige ftaertpennen, den Vogel dracgen kunncn. Men moet omtrent den B ont-Specht deeze
Befchryving nlet in alle opzichten voor een doorgaenden regel heuden, want (gelyk de ver-
maerde V illughbey reeds aengemerkt heeft,) ( f) de Natuur houdt omtrent het getal, dege-
daente, en den ftand der vlekken op de vederen en pennen der Vlerken en Staerten van dee-
ze-vogelen geen’ valten voet.
A E N T E K E N I N G E N.
De Fabel, dat de S p echten, door middel van zekei- Krutd, het Yzër, waerméde men huri
Neft digtfluit, uit den boom weeten los te maeken en te doen wegvallen, is by proefneeming
meer dan eens wederlegd. In Gelderland is een Zomer-Trekvogel, de Blaeuwe Boomkruiper
geheeten , aen welken men verkeerdelyk den naem van K l a d d e r - S p e ch t geeft. T moeft
K l a t e r - S p e ch t zyn, want de reden der benaeminge is het geklater van dien vogel, welk hy'
geduurig , onder het kruipen längs de flammen en takken der boomen, met Iuid gerucht ge-
woon is te maeken in een korten en telkens afgebroken toon, als o f men met een heldere
ftem uitriep Tjou-Tjou-Tjou.
De S pechten kloppen fterk methunne bekken, onder het opklimmen, op de fchorsfen van het
geboomte. Z y beproeven hier door, of’er eenige holligheid onder dezelven zy ? En in dit geval
gaen zy met kloppen en breeken voort tot dat zy door de baft heen zyn. Dan fteeken zy hunne
zeer lange en van vooren gewaepende Tongen in die holligheden, en haelen met dezelven de Pis-
lèbedden en andere daer opgefcholene Infekten weg. Ilet ftelfel van hunne Tongen is hier toe
wonderbaerlyk ingericht. Dezelven zyn in hun Voorhoofd ingelyfd, en van binnen aen beide
de zyden gelyk eene fchede hol. Deeze holte wordt gevuld door twee ronde kraekbeenen de
welken zeer veêrkrachtig, en met een dubbelen kring over het bekkeneel des vogels omloopen-
de zyn, en van onderen door een gat, op zyde in den Bek uitkoomen. D e l leer W illugmbey
heeft ’er op zyne XXLte Plaat eene afbeelding van gegeeven. De vogel heeft het vermögen om
de kraekbeenige kringen wyder of naeuwer te maeken, eningevolge van het een, of van het
ander deezer gevallen, rekt zig de Tong zelf langer of korter uit even eens als eene Aerdworm.
Men heeft opgemerkt, dat de S pechten met hunne bekken eenige flagen op de Ichors gedaen
hebbende zig fchielyk nae de tegen over geftelde zyde des booms zwenken, en kyken. De
menlcben waren dom genoeg om te verteilen, dat de Vogel dit deedt, otp te zien, of hy al
door den boom heen gewerkt hadde? Maer het verftandig Dier, zeer fchuuw en ongeruft van
aert zynde, en onder het geklop niet hebbende kunnen hooren o f ’er eenig onraed genaderd
wäre, komt van tyd tot tyd (dé boomftam hem belettende voor uit te zien) verneemen, of hy
eenig gevaer van menfchen of dieren te vreezen hebbe ? Terwyl hÿ ook metéën ziet, o f’er
dpor de dreuning van zyn geklop eenig Infekt uit zyne fchuilhoeken naer buiten zy uitgekoomen?’
Een mynergeëetde Vrinden zig in Gelderland in het Winterfaizoen op ’t land bevinden-
de merkte op , dat een S p e c h t op een Biënkorf was aengevallen, een gat in dezelve had
gcmaekt, de meefte Biën had opgegeeten, en de gantfche korf verwoeft.
' Niet zoo zeer in gaten welken zy zelf tot dat einde in de boomen maeken, als wel in'
holten welken zy in dezelven vinden, en op het vermolfemd hout daervan, het wellt zy
tot hun oogmerk een weinig plat en gemaklyk leggen, neftelen de Spechten.
Zy broeden gemeenlyk 5 of 6 flaeuw gefpikkelde Eijeren.
(f) Wiuuciibey Orniihûlogict Lib. II. pag.