. —jjuinmnii.il.
50 P A R Ü S C A Ü D A T Ü S , « S T A E R T -M E E S.
zwart naemendyk van 't békleedfél der Nékken Ioopt, tusfchen de fchoudersals driehoekiguit,
en wordt terftond van de daer aen volgende ßhoudervederm onderfcheiden door eene rosvaele
hoekige ftr-eek, aen dewelke wederom het zwarc ■van ’£ Vlerkdek volgt Dit zwart wordt ins-
gelyks afgebroken door het verder gevederte van den Rüg, het welk ik niet beter dan zwart
:bont weete te noemen; en het welk naer den Stuit toe eindigt in een als wäre het ruig of
haeirig békleedfél. De Vlerkpennen hebben eene donker vaele koleur, en aen de middenften
allen, in rayn voorwerp, zyn haere buitenranden wit. Gants opnierkelyk is deezer vogelen
Staen. Deszelfs lengte gaet die van "t overige algeheéle lighaem te bovea Hy zweemt in
maekfel -naer den Aekflerßaert Zeer verfchillende naemendyk in lengte zyn deszelß pennen.
De buitenlien zyn de kortften, en opvolgelyk worden zy langer naer het midden toe. Aldaer
bevinden zig de langften, die geheel zwart .zyn. Het verfchil tusfchen de eenen en de anderen
is zeer aenmerkelyk: En zoo is 00k haere koleur. De buitenflen zyn wit, met vael of zwart
afgedeeld, en der volgenden wit wordt trapsgewyze al minder en minder. Dit maekt eene
fraeije vertooning aen den buiten en binnen kant van dai Staert, ’t zy dezelve meer uitge-
fpreid, *t zy gefloten, gehouden worde. De ledere Pootjens zyn donker, de Vingers zwart,
de Nagels nog zwarter; Die van den achterften vinger is zeer merkelyk de langfte.
Gelyk de Vogel zelf, zoo verdient oök zyn N e st onze aendacht. Het is aengelegd in eene
Jangwerpig ronde gedaente ter lengte van deszelfs bouwmeefleren, die ’e r , tot den ftaert toe
uit, volkomen fchuil in 'kunnen zitten. Het heefr een rond gat ten in-en uitgang. Het is van
binnen aen ”t boven einde gewelvswyze en ftyver opgezet dan beneden , en met een famen-
vyeefsel van fyn boom mosch, dons, en zagte vedertjens behängen. Van buiten is het van
grover mosch, vederen, ledige eijemeften van. Jpinnen, pophuisjens van rulpen, rietpluis,
.haeir, hooigevezeite, en andere kleine ruigte, digt en dik in eengewerkt, zoo dat het gebroed
voor alle ongemakken der lugt, koude, wind, en regen, wel gedekt is. Niet minder konftig
en vaft aen een hangende is dit Nell, dan dat der Boerenzwaluwen. In het zelve ligt de
Staert-Mees van 10 tot 12, in -den grond witte, en zeer fyn rosgeftippelde, Eijeren, hoeda-
nig een wy in de plaet buiten het neft liggende vertoond hebben. De winter-konmgjens mae-
ken hunne neften in een dergelyken lmaek; gelyk wy in ’t vervolg zien zullen.
A E N T E K E N I N G E N . .
T ^ en dar herfst feheidt het uitbroedfel van zyne ouderen a£ De man en ’t wyf blyven
famen zwerven, bezoekende alle geboomte en kreupelhout, om daer in op infekten en derzel-
ver eijeren te aezen. Deeze foort van Meezen is dus even als alle de overigen, van zeer groo-
ten dienil tot verwoefiing van "t kleine .ongediert. Men kan de Staert-Meezen eenigen lange*
ren tyd dan de Pinfels in'’! leeven houden, met kaes: Van deeze heb ik verfcheiden boeren-
jongens zig in hunne flagkooijen zien bedienen om hen te vangen: In Kenmerland, ftaet my
nog te vooren, -noemde men hen, waarlchynlyk daer van daen, Korsjes kaes. Piepend
en vry fcherp is hun geluid; aa meermaelen heb ik waergenomen
dat de Kool-meezen op het gehoor van ”t zelve koomen aenvliegen.
I
In
I I
f: