PICUS VIRIDIS,
O F
G R O E N S P E C H T.
D e e z e is de by de Romeinen aen den Krygsgod M ars geheiligde Vogel, de Picus Mar-
tius. Hy heefc bynae de grootte van een Kauw, en wordt meer dan de Bont-Spechten van tyd
cot tyd op den platten grond der bosfchen aezende gevonden; daer hy op Pisfebedden, Mieren
en Mieren.-eijeren, Rippen en Torren jaght maekt, Zyne Kenmerken zyn dezelfden als hier
bevoorens by den Grooteren Bont-Specht geboekt ftaen.
B E S C I I R Y V I N G.
De Bek is anderhalven duim lang; de Bovenneb platachtig driehoekig,' överlangs een weinig
gegroefd; wigswyze van vooren uidoopende. De Neusgaten zyn met borftelhaeiren overdekt.
Van voor degaeping des Beks afbegint, boven en onder, eenzwarte ftreek die tot over den
(lag des hoofäs en ter halver lengte van de wangen zig uitftrekt; in haer midden zyn de Oogen
geplaetft. Hier aen zyn de Mannetjens kennelyk van de Wyfjens te onderfcheiden. Achter
deeze zwarte ftreek volgt, over de achterwangen eti ooren eene flaeuwgroene piek, die, on-
gevoelig, nederwaerts overgaet in donkerer groen. Midden op de gezegde zwarte ftreek, ter-
ftond achter de onder-nebbe, ftaet een Karmyn of Bloedroode ftreep die in zwarte vedertjens
eindigt. Van den grond der Boven-nebbe af, over den hersfenpan en tot over den halven
Nek , loopt een fpits uiteindigende Bloedrpode en met zwart afgezette Kalot. Daerentegen
is het bekleedfel van den Keel wit; in de Mannetjens helderer dan in de Wyfjens. De Borft
en Buik tot aen den aers zyn bleek groen; _en,^e van daer af tot aen den Staert volgende ve-
deren zyn flaeuw-zwart gebandeerd; gelyk ook de heupvederen. De benedennek en Rüg zyn
groen; doch de Stuitvederen blinken van eene uit den groenen fchitterende geele koleur. De
Vlerken die eene vlugt hebben van 20 duimen zyn meeftendeels eenverwig met den rüg; al-
leenlyk zyn zy, to^evouwen, benedenwaerts een klein weinig donkerer, waer door het even-
gezegde Geel van de Stuitvederen te fterker affteekt. Z y hebben 19 flagpennen, behalven de
kleinere buitenfte. De Zeven Eerften derzelven, (de kleinfte daer onder begreepen,) zyn
zwartachtig op haer breedfte pluimaedje, en op haer fmalfte zeer aerrig met witte en zwarte
vakjens geblökt. De Staert die binnenwaerds geboogen ftaet heeft 10 beftierpennen welker
lchachten in ’t midden ftaen en niet geheel tot aen het einde reiken: Zy loopen fpits uit, en
zyn aen haere punten als in tween gelpleeten. Het boveneinde derzelven is donker groen;
L a het