a 8 a L A ü D A , L E E U ß . I K.
ondemebbe is witter. De Tong is groot, hard, op de zyden ingefneeden. De Neusgaten zyn
rond en ongedekt. Graeuw met iets rofchacbtigs doormengd is de Kop, en deszelß vedertjens
zvn op het midden zwart. De Mannen kunnen dezelven'opfteeken en lang overeind ftaende
houden als eene Kuif. Van het eene oog af tot het andere toe loopt achter over den kop een gry-
ze band. De Rüg heeft dezelfde koleur als de Kop. De Gorgd is wit, van beneeden den Keel
over de Borß en ’t Onderlyf wordt dit wit vuiler of geelachtiger, met bruine fpatjens. De ve-
deren der Zyden zyn iet of wat rosfcher. De Vlerken hebben ieder 18 pennen, welker eerße
4 aen de randen wit zyn, de anderen zyn bruin ofook wel donker grys, naermaetedes ouder-
doms De Staert is 3 duimen lang, enbeftaetuit 12 beftier pennen, weiter buiteriften op de-
boven helft en op haeren ftnalften kant, wit zyn: de anderen zyn allem maer wrtopden karrt,
en voor ’t overige donker- of zwart. De twee middenften deezer Staertpennen loopen puntig tut.
De Vmgers en Pootrn zyn bruin. De Nagels zwart, aen de einden wit. De Buitenvmger «-
aen denmiddenften, aen zyn ondereinde, vaft verknocht. De Spoor des achterv.ngers is langer
dan de vinger zelf en ftrekt zig fomtyds achteruit voorby de knie. Sommigen zeggen maer men
kan ’er gern ftaet op madken, dat de Mannetjens donkerer van koleur zyn dan de Wyfjens, en
00k längere fpooren hebben. De Spooren der Leeuriken groeijen fomtyds uit tot eene lengte
van ii duim.
A E N T E K E N I N G E N.
Men heeft meermaelen waergenomen dat de Leeurikken, als zy in hunnen kooijen enkel met
Hennip zaed gevoed worden, hunne natuuriyke koleur verliezen en zwart worden. Z y vliegen
des zomers aen paeren, op den herfst en in dm winter by fchoolen. De onder het geftadig zin-
gen opklimmende leeurikkai zyn altoos Mannetjens. Dit opvliegm tot zeer hoog in de lucht ge-
fchiedt op zulk' eene wyze als of de vogel by een wenteltrap opklom. Lang blyft hy in de hoog-
te, en langzaem daelt hy cot op een roede 3 of 4 boven den grond, wanneer hy verder als een
fteen nedervalt. De Wyfjens die zig te veld houden zien en hooren waaromtrmt de Mannetjms
zyn in de lucht, en dewyl deezen meeftal vry loodrecht nederkoomen, begeeven zy zig daerom«
fireeks, gemeenlyk met eene kleine opvlugt am de Mannetjens onder het daelen zig vertoonen-
de. In ’t vroege voorjaer reeds gepaerd zynde maekm zy in eene kleine holte tuflchen het gras
hun emvoudig neft van hooitjens m andere iyne m zagte ruigte m haeir. Hun broed beftaet
iedere reize uit 4 of 5 witte met zwart gevlekte Eijerm. Z y broedm tweemaelm. Zaedmen
gramm niet allem, maer 00k Infdttm, zyn hun aes. Z y bereiten den ouderdom van 8 tot 10
kmm- en ’er is opgemeikt dat zy in hun ouderdom blind worden. Om de fraeiheid van hun
zang worden de Mannetjens uit het neft opgekweekt en in kooijen gehangea Eer zy emige
fpyze doorllikkm proeven zy die met hunne tongen. Nooit op takten van ’t geboomte vliegen-
de hebben deeze Vogels geene kromme nagels op hunne achtervingers om zig vaft te houden
noodig; terwyl z y , nuhunne Spooren zoo lang m rechter zyn, daer door te vafterop dm grond
5ftaen m te gemaklyker door het nederdrukken van emige grasjes ruimte voor zig
maekm kunnen; zynde hun geheele leeven en huishouden bepaeld
op den grond en tulfchen het digtgroeijend gras.