C A P RIM U L G U S,
G E I T E N M E L K E R ,
O F
D A G S L A E P .
D e"en Geitenmlkenden Zwaluw (*), den Zwaluw met evmlange ftaertpennen en borßelhairen
om den bek (**), heeft de Heer L in n iE ü s naederhand bericht., „in geflachte van den Zwaluw,
n te verfchillen, gelyk de Uil verfchilt van den Volk en de Nachtvlinder van den Dagkap'el” (***).
Hy laet hem echter thans onniiddelyk aen de Zwaluwen volgen: en, zoo ver ik nae kan .
gaen, maekt Hy van hem een afzonderlyk geflacht, uit aenmerking’ älleen van zyne Borftel-
hairen. Gelyk P u n i u s uit A r i s t o t e l e s het vertelfel heeft overgenomen (f), dat deeze Vogel
de Geitenfpeenen .aenpakt en”er melk uit zuigt, waer door de geiten blind worden, en haere
jadders verfterven , zoo heeft men op dit gezag den ouden naem van G e i t e n m e l k e r acn ons
tegenwoordig Voorwerp gelaeten; ofschoon de waerheid der reden van zulk eene benaeminge
den onderzoekeren niet zy gebleeken (ff), en T u r n e r ü s zelf zig onzeker verklaere, of de gei-
lenhoeder, die hem, op zyne naevraeg, het feyt verhaelde, emftig had gelproken, dan met
hem geboerd (fff). Beter noemden lommigen hierom deezen Vogel den D a g s l a e p , dewyl
men hemover dag niet, dan door eenig toeval geftoord en opgejaegd, zipt vliegen, zittende
hy zyne ruft te houden tot aen den laeten avond, wanneer h y , als de Zwaluwen, herom
vliegt, om zyn aes ., Jiet welk meeft uit allerlye Infekten beftaet, te zoeken; waer mede hy
aenhoudt tot in den morgenftond (§).
Voor K e n m e r k e n ter onderfcheidinge kan men neemen, niet alleenlyk de meergemeldde
Borflelhairen, van dewelken deeze Vogel voorzien is om des te gewiflcr de Infekten te van-
gen , maer ook zyne bykans Even lange Staertpennen, en (daer wel op achtgegeeven moet
worden,) den Zaegswyze ingefneeden binnenrand der middenfte nagelen; welke hem dient, om
zig op de grootere takken des te vafter geklemd te kunnen houdea De overige Karakters
koomen met die der Zwaluwen overeen.
BEB
I t o » . Orlo M m - t a i t i r I Avendo io f e to f e e tanto al ptmoi quanto al monte tutti li d itan zepM -
( " ) Lrmienrs. Frntt. a i r a E d i t . 1746. jng. 92. E t ili . non R ü T F h V M “ fe ” » S P?tut0
•— ) L nmau s . Syfi. Nat. Edit. X . p a g f l9 3 . ‘ che neppure fiati potuto quello Duello vedere alle Capre Viano. ZIhahni. */•
( t ) Caprarum uberibus advolant fuitum propter lattisi qua injuria über emo- le Uova & c . pag. 95. . __ ,
ritur, capri/que ccecitas, quas ita umifere. oboritur.' P u n ito . Nat. Hiß. ( t t t ) Vetulus die mecum forte jocatus e i t T u rn e ru s apud Gzsnerum.
L . X . cap. X L . de Jvibus. pag. 235. c+t) Quamvis greges Capraram in fudetis frequentes fine, nullibi tarnen (5) D e meefte Vogelbefchryvere hebben den C a p r i n u e g u s t e Nacht-
a .paftoribus obfervatnm ,fuit., diligenti inguifitione fa fta , Caprimulgnm, aut vogcien gerangfchikr. Hierom ook, dat hy by avond . 1 !
ali am A vem, advolaiTe, earumque -ubera Tuxiffe. Schw en ck fe ld . Theriotr. geeven de Duicfchers hem den naem van tìeks. D e Heerrjggpprertiaelt qns
Silef. pag. 233. Cubis) Plurics fi? mane è ? ve/pere vagabundas necavt: „ Meennaelen, zoowel
Repentur apud nos variis in locis, agro EboracenG, Derbienfi, SalopienG „ ’s morgens vroeg als ’s avonds, beb ik eenigen van deeze heromzwerven-
& ¿ i b i , pnelertim in montoGs: Quoa verò Caprarum ubera iiigat, eafve ,, de vogeien gedood.”
znulgeat, ut nomenarguit, nondum audivi. W u x u g b b e y . Ornithol. pag. 70.
K a