66 T R I N G A , v a n e l l u s , G A V I A , v u l g a r i s ; o f K I E V I ' T .
Het ondereinde der Deijm van den Kievit is met geene vederen bezet; en op zyn vooreinde
is de Bek deezes vogels een weinig dikker. dan op ’£ midden.
B E S C H R Y V I N G.
De K i e v i t heeft de grootte van een gewoonen duif, maer de vlugt zyner vlerken is omtrent
tweemaelen zoo wyd. De langstgekuifden, en die op den keel en krop de zwartften zyn,
kent men voor de mannetjens. De zwarte Kuifpennetjens ftaen, in beide de Sexen, achter-
waerds opgeboogen; en Man en Wyfzyn, beiden, op de Wangen getekend met een zwarte
en bogtige ftreep, die het wit van de wangen en van het verder halsbekleedfel, tot omtrent
aen den nek, van een deelt. De Nek is graeuw, terwyl de Schouder-en Rugvederen een don-
ker groene koleur met een purperachtigen weerfchyn hebben. Op en kort onder den keel is
de faop der wyfiens fchelpswyze met wit afgezet, maer die der mannen is geheel zwart Mach-
de fteekt dit af by het wit van de onderborft en Buik. De Dekvederen der wieken van deeze
voselen die zig met de rugvederen zoo vereenigen dat men altyd de lengte niet ziet van het
eerfte vlerklid zyn mede uit den groenen en blaeuwen glanzig. De Vlerken zyn voorzien van
34 zwarte flagpennen, wier voorften, boven aen, wit achtig gepiekt zyn. De pennen van den
tweeden rang hebben iets wits aen haere ondereinden. De Staertpennen zyn 12 in getal, en
(uitgenomen de twee buitenften die wit zyn) op de onderfte helft wit en aen de bovenfte helft
zwart- Zy worden gedekt van kortere roeftverwige vederen. De Neusgaten zyn langwerpig
en dooiganglyk. Onder het donkere van de Deijen, Schenkelen en Pooten is iets roodachtigs
gemengd. De Voeten hebben 3 Voorvingeren, wier middenfte met den buitenften verknocht
I door een zeer klein vlies, en ¿¿nen Achtervinger, van den lid, die op den grond, wanneer
de vogel ftaet, niet raekt. AUe deeze Vingers zyn gewapend met körte en zwarte Nagelen. De
Kieviten zyn zoowel fnel van gang, als gezwind van vlugt om zig te draeijen en te wenden,
met eene verwonderlyke gaeuwheid.
a e n t e k e n i n g e n .
Zoodrae de bovenkorft der velden ontdooid is, en de gewormten der aerde beginnen voor
den dag te koomen , trekken de Kieviten. naer onze graslanden, om’er zig vervolgends in te
broeden te zetten. Hunne komft tot ons is niet by geheele zwermen, even gelyk zy in me-
riigte byeen gefchoold, in het naejaer heen trekken. Men ziet eerft hier en daer een enkelen,
eveneens als ’t met de Ojevaers toegaet: en voorts neemt dagelyks de meerderheid toe, (Lin-
NÄUS zegt.) misfchien uit Egypte wederkeerende. Hunne Neften hebben niets zonderlings,
dan dat zy in eenige holte van het land, tus&hen het gras, met zeer weinig ruigte aengelegd
zyn, en gemeenlyk5 bruingroene met zwarte vlekken belprenkelde Eijeren, tot den broed,
hevatten. De wel af^erichtte kenners zien te veld aen ’t vliegen der Kieviten, waer omtrent
hunne neften liggen; die anders, fchoon open, voor den onbedreevenen moeijelyk te vinden
zyn; en zy zeggen dat de Kieviten, om de Stroopereh van haere eijeren te misleiden, zeer verre
van haere neften van daen met beängstheid, en veel misbaer, kort by of boven zulke plaetfen her-
ömvliegen daer niets te vinden is. Als de jongen nog op verre nae niet vlug zyn, verlaeten zy
reeds het neft en volgen de ouders in het gras, daer zy wel haeft het oppikken van Infekten en
het booren in den grond met hunne bekken leeren. Om te ontdekken of de Kievitseijeren vuil,
dan fchoon en eetbaer zyn, draeijen fommigen dezelven (het dikke eind naer boven houdende) op
’t midden der lengte, langzaem over het puntje van hunne Tong, en brengen oogenblikkelyk, nae
66ne omdraeijing aldus gedaen te hebben, het middenpunt van het dikke einde van ’t ey tegen
de punt hunner tong. Voelt men dan aen dezelve eene merklyke hitte, zoo is het ey nog fchoon
engoed, maer wordt de punt der tong op dat middenpunt koude, of geene hitte, gewaer, zoo
is het ey reeds vuil. Ik ken ’er, die hier zoo vaft op gaen, dat zy de koud-gevoelde eijeren
weer in het neft leggen. In July ziet men de Kieviten op gemaeide hooilanden, in ’t Et-
groen, veel minder, dan in de weiden daer vee loopt. Geen wonder. Z y vinden in de laeft-
genoemden veel meer voorraed van aes dan in de eerften: de meft, die dagelyks in de weiden
valt, brengt aldaer zeer veel toe tot gereeder’ overvloed van Infekten. Tegen den herfst worden
de Kieviten ongemeen vet, en voegen zig fernen in groote zwermen; wanneer ’er hier en
daer in onze Provincien verlcheiden l'iefhebbers onder het gemeen met opene flagnetten
ten velde gaen liggen op 'Kieviten. De vangst, die ibmtyds zeer aenmerklyk
is, wordt ter markt gebragt, en van zeer veelen gegeeten.