
 
        
         
		LILIUM  CANDIDÜM. 
 F am .  des  I j I l i a c e e s .   *T u s s .— H e x a n d r i e   m o n o g y n i e .   L i i v . 
 Lilium  candidum.  L.  foliis  lanceolatis  sparsis  basi  attenuatis,  floribus  erectis  
 campanulatis  intùs  glabris. 
 Lilium  candidum.  L.  foliis  lanceolatis  sparsis  basi  attenuatis,  corollis  campanulatis  
 intùs  glabris.  JVilld. Spec. 2. p.  84. 
 Lilium  candidum.  L.  foliis  sparsis,  corollis  campanulatis,  intùs  glabris.  Lin.  
 Spec.  433.  Mill.  Dict.  n.  1.  Gron. orient.  10S. Hall. helv. n.  12,3 1.  Lam. Dict.  3.  
 p-  534.  illusir.  t.  246.  f .   1.  Des/.  Fl.  ail.  1.  p.  292. Murr.  app.  med.  5.  p.  88.  
 Gil. Elem.  1. p.  382. f .   234. 
 Lilium  album  vulgare.  J.Bauh.  hist.  2. p.  685. ic.  Tourn. insl. 36 g. t.  195  et  196. 
 F  aile t.  hort.  par.  t.  20.  ex  Desf. 
 Lilium album flore erecto et vulgare.  C. B. Pin.  76. Moris. oxon. s.  4. /. 21. f .   i3. 
 Blackw.  herb.  t.  11. Dodart.  icon. 
 Lilium. Mathiol. comm.  600.  ic.  Cam.  epit.  570.  ic.  Fuchs. hist.  364.  ic. 
 Lilium  candidum.  Dod.  pempt.  197.  ic.  Lob. icon.  i 63. Besl.  hort.  Eynsl.  vern.  5. 
 p.  9. f .   1.  Lob.  adv.  nov.  p.  60. 
 Lilium  album.  Trag.  793. ic.  Tabern.  Icon.  638.  Dalech.  hist.  1492.  ic.  PaulL  
 Dan. t.  271.  Ger.  hist.  190.  ic.  ex Desf. 
 Lilium  flore  albo.  Swert.  Floril.  t.  45. 
 Le lis.  Regnault. bol.  ic. 
 B. Caule  fasciato multifloro. 
 Lilium  liliorum  sive  122  lilia  ex eodem  bulbo  enata.  Bry.  Flor.  nov.  ic. 
 C.  Flore  pleno. 
 Lilium  multifolium floruit  in  horto  principissæ  stuckardiæ. Bry. Flor.  nov. ic.  
 Lilium  album plénum.  Ursin. progr.  Lipsiçe.  1662.  4.0 ex bibl.  Banks. 
 H I S T O I R E . 
 La patrie  du Lis  blanc n’est  pas bien  exactement déterminée ;  il paraît  qu’il  
 est originaire de l’Orient, d’où  il aurait été, avec tant d’autres fleurs d’ornement,  
 rapporté à l’époque des  croisades. Linné dit qu’on le  trouve à Cadix, mais sans  
 citer son  autorité ; Haller l’a admis parmi  les plantes indigènes de Suisse, parce  
 que M. Châtelain  l’a  trouvé  au mont  Schlosberg, près  de  la  Neuville  :  je  l’ai  
 moi-même trouvé, mais  en petite quantité,dans  des montagnes  du  Jura,au-  
 dessus  du Val  de  Travers,  dans  des  lieux  assez  éloignés  de  toute  habitation,  
 mais  où  il  peut  cependant s’être  échappé  des  jardins. 
 O B S E R V A T I O N S . 
 Le Lis  blanc est  si  connu, que  j’ai  cru  inutile,d’en donner  une description;  
 mais en étudiant  avec  soin la  sjmoirymie de cette  plante, je crois m’être  assuré  
 que  sous  le  nom  de  variété  on  y  a  réuni  une  espèce  très-distincte  dont  je  
 traiterai  ci-après.