De Tulipa elegans on Tulipa re iro /fe ra , ofsclioon onder dc tKijfehchlige soorlen opgenomen, zullcn locli
denkelijk rvel als variêlcilen moelen beschouivd worden. Omtrenl liarcn oorsprong is ons echler niels bekend.
De Tulipa v iriiißm'a - ongelwijfcld ccne varicleil van T. Gesneriana. i à i n . b e h o o r l lol die karaklcrislickc
afwijkingen in dc n a tu u r, die nooit missen do opiuerkzaamlicid le Irekken. Groene bloemen mögen die eigenaardige
aanlrekkelijkheid missen, welke dc bloemen in hel algemeen aan dc Ideuren lo danken licbbcn, ju is l omdal z e, bij
zeer nileenloopendc geslaclilen, maar loch allijd bclrekkelijk zeldzaam voorkomen, sla a l men e r gaarne bij sn l, en
dil le e e r, wanneer men weel dal men liier le doen lieefl mel een teruggang in de n a liu ir, waardoor zij zelve ons
leei'l, lioedanig de bloembladeren eigenlijk te besehouwen zijn. In dil geval nemen zij sleehts de k lcn r, in sommige
andere ook den vorm der gewone bladeren weder aan cn leveren dus h e l bewijs, dal helgeen Goclhc lecrde omlrciU
de gedaantewisseling de r p lan len , inzonderbeid bij de bloemdeelen, op goede gronden ruslte.
Tan de groene Tulp beslaal eene verscheidenheid. die iels vroeger bloeil en onderseheiden w ordt als
T. viridiflora praecox. Wanneer men op een bed eenige van deze verschillende Tulpen bijeen p la n l, zal men -
men kan. daar volkomen genist op zijn - er niel minder voldoening van liebben, vian wanneer hcl vol s lo n dm c ld e
prächtigste hybriden.
PL. LXXXI.
Galanthus nivalis, x i» Galanthus nivalis var. flore pleno. m-t.
Scilla sibirica. And,-.
Hel Sneeuwklokje is de liefste onzer voorjaarebloemen, lievelinge van duizenden. Hel is een kind van Midden-
E uropa , na a r sommigen willen oorspronkelijk u il de bergslreken van Auvergne en Zwitserland afkomstig, doch
ïegenwoordig allerwegen ve rspreid, zoowel in wilden als gekweeklen toestand. Overal reeds in den winler blijk
gevende d a l, nadal pas de laaiste weêrspannige herfstbladeren van enkele boomen zijn a fgestormd, tusschen de
laatsle herfslgeluigcn en de eersle lenteboden eene nauwe verwanlschap be sta a t, en de afscheidsgroet van de eerste
vaak mel h e t welkom der laaiste ineensmelt.
De Gala7ilku s behoort tot de naluurlijke familie der Amaryllideën, die zeer duidelijk van de daaraan grenzende
Liliaceön te onderseheiden zijn door ha a r onderslandig vruchtbeginsel, helweik niel in de bloem gevonden w ordl,
zooals bij de Liliaceön, maar onder h e t bloemdek. Op onze 81e plaat loopl dit kenmerkend verschil zeer duidelijk
in hel oog, daar het groene vruchtbeginsel i n de Scüla bloemen gemakkelijk he rkenbaar is, en dal bij Galanthus
o n d e r de bloem niel minder duidelijk in T o o g valt.
Is het gewone enkelbloemige Sneeuwklokje reeds fraai, de dubbele winl het van ha a r zonder eenigen twijfel.
Naar men wü zou deze variëteit uit zaad gewonnen zijn. OnraogeÜjk is dit nie t, maar waarscbijnlijker koml het ons
voor, dat ze toevallig ontstaan is. De voorbeelden zijn niet zeldzaam, dat bij eene plan l e ener bepaaklc soorl dc
meeldraden tot den bladvorm teruggaan en dus bloembladeren w o rd en , gelijk hie r h e t geval is, Waar deze variëteit
het eerst gevonden is, wie ha a r allereerst in den handel b ra c h t, vinden wij niel gerneld. Dat ze schoon is — de
hoofdzoak — hierin is men eenslemmig.
De Galanthus n im lis , Iraoi, zeer lief reeds als olléénslaand planljc , woi'dl eigenlijk pas reclil sierlijk, wanneer
ze zoolang ongestoord mociil doorgroeien, lol ze zicli lol ccn bosje, eene kleine kolonic kan uillircidon. Dan maken
die plantjes, vooral aan walei-- cn boschkanten, waar ze T. incesi in hun clement zijn, in T vroege voorjaar een
onbcschrijlelijlt lief elTccl, dal ccliler niel wegneeml dal zo hier cn daai- in ’Iga zon vci'sprciii, zcci' goed Imn
roeping, he l allereerst aankondigen van T nieuwe ientelevcn, vervullen.
Laat de Galanthus n ivalis dus zoolang mogelijk ongestoord staan. WenscliL lucn zc e chter le ve rplanten, dan
is de beste lijd om ze op te nemen: .luli-Augustus, en behooren dc bolletjes zoo kort mogelijk boven den grond
te blijven.
De sierlijke blauwe bloempjes der Scilla sibb'ica passen op onze plaat goed onder de witle van de Galanthus.
Ook in dc n a luur volgen ze elkander o p , ja , halen de eerste Scilla’s de laatste Sneeuwkiokjes in. De Siberisclie
Scilla behoort tot onze fraaiste, onze liefste lenteboden en is reeds van oiulsher als zoodanig zeer gezocht. Ze behoorl
in Rusland, Caucasie enz. lliuis, en is goed tegen hel klimaal van Midden-Europa bestand. Om den vroegen bloei
noemde Don haar SciUa præcox, onder welken naam ecbter door Willdenow eene andere beschreven is, die door
sommigen als eene variëteil van de S. bifolia wordt beschouwd, lerwijl de Silierische in licl in 1807 versehenen
26e deel van hel Botanical Magazine beschreven en afgebeeld wordl als S. amoena var. sibirica; ze is dan ook
zonder eenigen twijfel zeer aan de Scilla amoena. L in n . verwant. Hoe geplaatst of waar g ep lan l, allijd en overal
maken deze bloempjes een allerliefst effect. Met Sneeuwkiokjes en de sierlijke E ra n lh is hy emalis verinengd, hie r en
daar vereenigd of afzonderlijk verspreid, gevcn ze in de lente aan den tuin een vroolijk en zeer opwokkend aanzien.
Maar ook als kamerbloemen komen ze zeer in a anmerking, daar ze zieh gemakkelijk laten vervroegen en op
velerlei wijze gebruikt kunnen worden.
PL. LXXXIL
Lilium umbellatum incomparabile, i-iort.
Deze Lelie is ongetwijfeld eene der meesl aanbevelenswaardige en fraaiste verscheidenheden van de geheele
afdeeling, in den handel onder den naam van L ilium umhellalum bekend. Bij de laatsle lierziening van dit geslacht
heefl men deze Lelies opgenomen als verscheidenheden van L i l k m davuricnm cn heet derholvc dc hier afgebeelde
L. davuricum mcomparahile.
Ze is hare piaals in de luinen volkomen w a a rd, bloeit ongemccii rijk cn vcrmenigvulcligl zicli, evenals de
meeste soorlen van deze groep, buitengewoon slerk.
PL. LXXSIIL
Ir is persica. mn. Ir is tuberosa, un».
Onze drie en lachligste plaal geeft cene voorslelling van een tweetal L isch-soortcn, die om liaar sierlijken
voorjaarshloei zeer verdienen gekweekt en in eere gehouden te worden. Vooral is dit hcl geval inct de Perzische
Iris, de Xiphion p ersieum, volgens de laatsle rangscliikking van dil geslacht door B a k e r , Deze soort l)chooiT, gelijk