Cum fcelus admittunt, fupereft conftantia: quid fas,
Atque nefas, tandem incipiunt fentire, peraftis
Criminibus. Tarnen ad mores natura recurrit
Damnatos, fixa et mutari nefcia. Nam quis
Peccandi finem pofuit iìbi? Quando recepit
Ejeitum femel attrita de fronte ruborem?
Quifnam hominum eft, quern tu contentum videris uno
Flagitio ? Dabit in laqueum veftigia nofter
Perfidus, et nigri patietur carceris uncum,
Aut maris Aegaei rupem, fcopulofque frequentes
Exulibus magnis. Poena gaudebis amara
Nominis invifi, tandemque fatebere laetus
Nec furdum, nec Tirefiam quenquam effe Deorum.
S A T Y E. A
S A T Y R A XIV
Quam Jande et cajle cor am pueris vivendum Jit, pa-
rentibus praecipit; quandoquidem f i cor am male
vivitur, obfcoena domeficae pravìtatis imitatione
laborabunt.
PL U R IMA funt, Fufcine, et fama digna iìniftra,
Et nitidis maculam ac rugam figentia rebus,
Quae monftrant ipfi pueris traduntque parentes.
Si damnofa fenem juvat alea, ludit et haeres
Bullatus, parvoque eadem movet arma fritillo.
Nec de fe melius cuiquam fperare propinquo
Concedet juvenis, qui radere tuberà terrae,
Boletum condire, et eodem jure jiatantes
Mergere ficedulas didicit, nebulone parente,
Et cana monftrante gula. Cum feptimus annus
Traniierit, puero nondum omni dente renato,
Barbatos licet admoveas mille inde magiftros,
Hinc totidem, cupiet lauto coenare paratu
Y 2 Semper,