Perfufa Oceano, Niloque admota tepenti.
Rurfus ad Aethiopum populos, aliofque elephantos
Additur imperiis Hifpania : Pyrenaeum
Traniìlit. Oppofuit natura Alpemque, nivemque:
Diducit fcopulos, et montem rumpit aceto.
Jam tenet Italiani: tamen ultra pergere tendit.
Acftum, inquit, nihil eft, ni Pceno milite portas
Frangimus, et media vexillum pono Suburra.
O qualis facies, et quali digna tabella,
Cum Gaetula ducem portaret bellua lufcum!
Exitus ergo quis eft? O gloria! Vincitur idem
Nempe, et in exilium praeceps fugit, atque ibi magnus
Mirandufque cliens fedet ad praetoria regis,
Donec Bithyno libeat vigilare tyranno.
Finem animae, quae res humanas mifcuit olim,
Non gladii, non faxa dabunt, non tela, fed ille
Cannarum vindex, ac tanti fanguinis ultor
Annulus. I, demens, et faevas curre per Alpes,
Ut pueris placeas, et declamatio fias.
Unus Pellaeo juveni non fufficit orbis:
Aeftuat infelix angufto limite mundi,
Ut Gyarae claufus fcopulis, parvaque Seripho.
Cum
Cum tamen a figulis munitam intraverit urbem,
Sarcophago contentus erit. Mors fola fatetur,
Quantula iint hominum corpufcula. Creditur olim
Velificatus Athos, et quicquid Graecia mendax
Audet in hiftoria ; cum ftratum claflìbus iifdem,
Suppofitumque rotis folidum mare. Credimus altos
Defeciife amnes, epotaque flumina Medo
Prandente, et madidis cantat quae Softratus alis.
Ille tamen qualis rediit Salamine relhfta,
In Corum atque Eurum folitus faevire flagellis
Barbarus, Aeolio nunquam hoc in carcere paifos,
Ipfum compedibus qui vinxerat Ennofigaeum?
Mitius id fané, quod non et ftigmate dignum
Credidit: huic quifquam vellet fervire Deorum?
Sed qualis rediit? Nempe una nave cruentis
Fluiftibus, ac tarda per denfa cadavera prora.
Has toties optata exegit gloria poenas.
Da fpatium vitae, multos da Jupiter annos :
Hoc retìo vultu, folum hoc et pallidus optas.
Sed quam continuis et quantis longa fenetìus
Piena malis! Deformem, et tetrumante omnia1 vultum,
Diffimilemque fui, deformem pro cute pellem,
R 2 Penden