S A T Y R A I.
Neronem petit haec Jatyra, et morofas putidae objole-
taeque antiquitatis affeâationes ; Inde mollitiem re-
citantium carpii; tum aperit quem Jatyrarum Jua-
rum ve lit ejfe leâorem.
O Curas hominum ! o quantum eft in rebus inane !
Quis leget hæc? Min’ tu iftud ais? Nemo hercule.
Nemo?
Vel duo, vel nemo. Turpe, et miferabile. Quare?
Ne mihi Polydamas, et Troiades Labeonem
Prætulerint. Nugæ. Non, fiquid turbida Roma
Elevet, accédas : examenve improbum in illa
Caftiges trutina : nec te quæfiveris extra.-
Nam Romæ quis non? Ah fi fas dicere! Sed fas,
Tunc cum ad canitiem, et noftrum iftud vivere trifte
Afpexi, et nucibus facimus quæcunque reliéìis;
Cum fapimus patruos, tunc tunc ignofcite. Nolo.
Quid faciam? Sed ium petulanti fplene cachinno.
Scribimus inclufi, numéros ille, hic pede liber,
Grande
