Sed caíto quid forma nocet? Quid profuit olim
Hippolyto grave propofitum? Quid Bellerophonti?
Erubuit nempe hæc, feu faftidita repulfa:
Nec Sthenoboea minus quam Grefla excanduit, et fe
Concuftere ambæ. Mulier faeviifima tunc eft,
Cum ítimulos odio pudor admovet. Elige quidnam
Suadendum effe pûtes, cui nub ere Cæfaris uxor
Deftinat. Optimus hic et formofiffimus idem
Gentis patriciae rapitur mifer extinguendus
Meifalinæ oculis. Dudum fedet illa parato
Flameólo: Tyriufque palam genialis in hortis
Sternitur, et ritu decies centena dabuntur
Antiquo : veniet cum fignatoribus aufpex.
Hæc tu fecreta, et paucis commilfa putabas?
Non niii legitime vult nubere. Quid placeat, die : '
Ni parere velis, pereundum eft ante lucernas.
Si feelus admittas, dabitur mora parvula, dum res
Nota urbi, et populo, contingat Principis aures.
Dedecus ille domus fciet ultimus. Interea tu
Obfequere imperio, fi tanti eít vita dierum
Paucorum. Quicquid levius, meliufque putaris,
Præbenda eft gladio pulcra hæc et candida cervix.
Nil ergo optabunt homines? Si confilium vis,
Permittes ipfis expendere Numinibus, quid
Conveniat nobis, rebufque fit utile noftris.
Nam pro jucundis aptiifima quaeque dabunt Dii.
Carior eft illis homo, quam fibi. Nos animorum
Impulfu, et caeca magnaque cupidine ducfti,
Conjugium petimus, partumque uxoris: at illis
Notum, qui pueri, qualifque futura fit uxor.
Ut tamen et pofcas aliquid, voveafque facellis
Exta, et candiduli divina tomacula porci;
Orandum eft, ut fit mens fana in corpore fano.
Fortem pofce animum, et mortis terrore carentem;
Qui fpatium vitae extremum inter munera ponat
Naturae, qui ferre queat quofcumque labores;
Nefciat irafci, cupiat nihil; et potiores
Herculis aerumnas credat, faevofque labores,
Et Venere et coenis, et plumis Sardanapali.
Monftro quod ipfe tibi poifis dare; femita certe
Tranquillae per virtutem patet unica vitae.
Nullum numen habes, fi fit prudentia: fed te
Nos facimus, Fortuna, Deam, coeloque locamus.
S A T Y R A