s A T Y R A IV.
Exagitato Crijpini novi hominis luxu, Jatyram emol-
lit deferip to Domitiani convivio.
EC C E iterum Crifpinus ; et eft mihi faepe vocandus
Ad partes, monftrum nulla virtute redemptum
A vitiis, æger, folaque libidine fortis:
Delicias viduæ tantum afpernatur adulter.
Quid refert igitur quantis jumenta fatiget
Porticibus, quanta nemorum vedetur in umbra,
Jugera quot vicina foro, quas emerit ædes?
Nemo malus felix, minime corruptor, et idem
Inceftus, cum quo nuper vittata jacebat
Sanguine adhuc vivo terram fubitura facerdos.
Sed nunc de fadis levioribus: et tamen alter
Si feciifet idem, caderet fub judice morura.
Nam quod turpe bonis, Titio, Seioque, decebat
Crifpinum. Quid agas, cum dira et foedior omni
Crimine perfona eft? mullum fex millibus emit,
Aequantem fane paribus feftertia libris,
Ut perhibent, qui de magnis majora loquuntur.
Coniilium
