foliis ovalibus, coriaceis, integris, pinnato-nervosis, petiolatis,
petiolis utrinque parum incrassatis, basi sub-articulatim ramo
insertis. Stipulæ geminæ, oppositæ, caducæ, arcte concretæ,
ramosque novellos acumine conico terminantes ; pedunculi
solitarii, ex axillis foliorum jüniorum ad apices ramorum anni
prioris exorti, racemosi, pedicellis alternis, brevissimis, uni-
floris, ad imam basin elevatione semicirculari notatis, infra
florem articulatis. Flores speciosi, albidi, puniceo-misti, suavis-,
simum spargentes odorem, omnes in racemis singulis juventute
bracteâ communi spathaceâ deciduâ obvoluti. Calyx formationis
admodum peculiaris, nimirum simul cum ovario post foecun-
dationem increscens, colorem accipiens fusco-rubicundum,
sicque cupulam æmulans inferne cum fructu coalitam, superne
laciniis inæqualibus foliiformibus in alæ morem productis coro-
natam. Inter germinationem color laciniarum quidpiam mu-
tatur, fit fuscior surdiorque, ex quo succos ipsis proprios
commutari patet, qui forte seminis hilo magno advecti, ad
emollienda integumenta seminalia, et inde ad animandum
embryonem videntur contribuere. — Pubescentia, siquaadest,
semper stellata aut fasciculata, etiam ubi pilis simplicissimis
constare videtur. Pili enim fasciculorum singulorum aut lon-
gitudine æquales sunt, aut brevissimi unico admodum elongate,
et plerumque citius deciduo.
Distrib : Specierum Dipterocarpi octo, quæ hâctenus pernotue-
runt, sex, quas mox descripturi sumus, a nobis in Javcî insulâ-
que Wusa Kambangan fuere detectæ; una, D. turbinatus
Gærtn. , teste cl° R oxburgh , in sylvis Indice orientalis con-
tinentis habitat; una denique, D. costatus Gærtn., Sumatram
incolere fertur.
O B SE R V A T IO .
Huj usee generis nomen cl. G ærtner a <hV-bis, xrtfh-ala et **pr«V-fructus, duxit propter caly-
cem in fructu b ialatum, qui characterem baud fortuitum , imoinintimâ fabricâ fundatum
præbet, utpote qui in speciebus omnibus adest. Hinc est, quod non adstipulemur ill0 Jussieu,
cui Shorea, Dryobalanops et Dipterocarpus non videntur distincta. Cæterum Dipterocarpo
p ro ximâ jungitur affinitate Dryobalanops ob caljcem pariter cupulatum , ast limbo in laci-
nias quinque remotas ligulatas divisum, qui in Shorea foliolis quinque distinctis imbricatis
, DIPTEROCARPUS T R IN E R V IS .
T ab. I.
D. foliis ovalibus acutiusculis basi sub-rotundatis gemmisque
linearibus attenuatis glabris, calycis fructiferi laciniis majoribus
oblongo-lanceolatis obtusis. Blume Catal. Buitenz. p. 78• 26.
Verband, van bet Batav. Genootsch. IX , p. 178. — Bydr.
Fase. V, p. 223.
Habitat : Sylvis primigenis Java occidental, altitudine 2000-8000 ped. supra mare, uti ad montem Salak,
ignibus Vulcaniis olim famosum, in monlibus Megamendung> qui montem ignivomum Gede, 10000 ped.
aituin eaurum versus ut promontorium longe patens finiunt. Primum vero in sylvis Salak mense Augusto
nonnullos flores dejectos speeiei hujus pulcherrimae reperi, nec sine singulari opera indigenas ad arborum
quandam cædendam corapuli. Ast quum aliquot post horis nemus vastum fragore trunci excisi personasset,
arbores quædam aliæ nec minus giganteæ sustinuere labenlem, ita ut ipsas quoque succidere necesse fuerit.
Facimus hujus rei mentionem, quia Dipterocarpi species duas novas nobis attulit, u tram que floribus pulchris
odoratis, magnitudinis fîguræque ejusdem, decoram, ast gemmis ( glabris magisque elongatis in D. trinervi,
pilosis in D. retuso) satis diversam. His quidem facillime, vel juventute, distinguuntur, sed et insigniter
discrepant fructus maturi calyce involucrato, cujus laciniæ duæ majores alæformes in D. trinervi minus dilatât
® apieeque obtus®, in D. retuso obtusissimæ et retusæ sunt. Cæterum species utraque monticolisPalaglar
minjak, i. e. Dipterocarpus oleosuss. resinosus, vocatur. Résina non utuntur, nisi quod folia magna, e. g .Mu-
sarum, ipsâ oblita et convoluta pro faculis adhibent, quæ lucem candidam, née inamoenum dispergunt odorem.
Quoad vim medicam unguenta, ex résina istâ balsaminâ confecta, contra ulcerationes valent inveteratas, ubi
vulnus excitare, pusque corrigere oporlet; spiritu vini autem soluta, vel vitello in emulsionem subacta vim
eandem, ac balsamum Copdivce, in membranas mucosas habet. Quâpropter in gonorrhoeâ secundariâ laudatur,
ubi ne vestigium quidem inflammationis reliquum est.
Arbor i 5o-aoo ped. alta, orassa, cortice erassiuseulo, helyolo, yerruculis sub-
rotundis planis albicantibns obsesso, superne coronam pandens laxam e ramis
validis diyaricatis. Ramuli juniores teretes, e fusco badii, glabri, punctulis paRi-
diorib'usplano-conyexis, stipularumque cioatricibus angustis annularibus ornati.
Gemmoe terminales, plerumque plus unciam longæ, e basi conicâ lineares, sur-
sum quidpiam attenuatæ, rectiusoulæ vel parumper arcuatæ, dilute yirides,
glabræ, conformatæ stipulis geminato-cohærentibus, equitantibus, coriaoeis,
glutine resinoso obduetis, utrinque glabris, intus longitudinaliter striatis, ad
marginem sub lente pilis breyissimis sub-cibatis.
F olia alterna, mine approximata, ramis floriferis remotiora, petiolis a-a j poil,
longis, semiteretibus, supra canaliculatis, glabris, basi apicisque dorso incrassatis,
7 poU. vel plus pedem longa, 4 ad 7 poil, lata, elbptica, basi sub-rotundatâ